Bij veel asset managers en institutionele partijen als pensioenfondsen en verzekeraars draaien consultants en asset allocatie strategen overuren. Centrale banken zijn op de financiële markten thans zo dominant dat het twijfelachtig is of de overzichtelijke praktijk van gebalanceerde portefeuilles met aandelen en obligaties ooit nog terugkomt.
De centrale banken Federal Reserve, Bank of Japan en de Europese Centrale Bank hebben op dit moment gezamenlijk meer dan 20.000 miljard dollar aan verplichtingen op hun balans staan. Ze zijn de meest dominante speler op hun respectievelijke markten.
De ECB is in relatieve zin nog het meest terughoudend, maar in Japan zijn de remmen al langere tijd los met de onophoudelijke opkoop van aandelen-ETF’s. De Amerikaanse Fed is nog niet zover, maar ook zij is in maart de arena binnengestapt om in een rodeo te bewijzen dat zij wilde hengsten en dolle stieren - zijnde de financiële markten - kan temmen.
De hoogte van de bedragen die beschikbaar worden gesteld om Wall Street en Main Street voor een implosie te behoeden, zijn zonder precedent. De geldhoeveelheid - M2 - steeg in in de VS in maart met 3,8 procent, met 6,7 procent in april en met 5 procent in mei. Dat is een stijging van de jaarlijkse groei van 83 procent, in slechts drie maanden. Hiermee steeg de M2 jaar op jaar met 23 procent.
Normaal gesproken is een dergelijke toename van de geldhoeveelheid een voorbode van ongekende economische groei en stijgende inflatie. Deze keer is daar - vooralsnog - geen sprake van: burgers zijn zo angstig en onzeker dat ze vooral cashreserves opbouwen; bedrijven proberen hetzelfde te doen en proberen zich van werknemers te ontdoen.
De burgers in Main Street krijgen van de overheid 1200 dollar per individu per maand, zoals is neergelegd in de in maart door het Congres geaccordeerde Cares Act. Het helpt Amerikanen te overleven in een tijd waarin bedrijven zich op massieve schaal van hun burgers proberen te doen - het is de welvaartsstaat naar Europese snit, maar dan voor korte tijd en gefinancierd met behulp van dolgedraaide geldpersen. Amerikanen zijn er niet gerust op: spaartegoeden zijn op jaarbasis met 6.000 miljard dollar gestegen.
Het idee van de Fed is dat de groei van de geldhoeveelheid zal zorgen voor economische groei: burgers spreken hun spaartegoeden aan om te consumeren en bedrijven halen middelen van hun depositorekeningen om de bank af te betalen of investeringen te doen. Als gevolg hiervan, zo de theorie, daalt de M1 en M2 geldhoeveelheid weer. Echter, voor dat scenario is een duurzame versnelling nodig van de economische activiteit, die moet zorgen voor een economische vraag die in relatieve zin de productiecapaciteit overtreft. Het is de vraag of dat inderdaad zal gebeuren, nu er sprake is van aanhoudende zorg in de VS om een succesvolle bestrijding van het coronavirus.
Bron: Nordea. Infographic: Core Digital Strategy
Beleggers rechtvaardigen van hun kant de ongeveer 40 procent gestegen S&P 500, vanaf het dieptepunt van 23 maart, met verwijzing naar de duizenden miljarden die de Fed heeft ingezet om vertrouwen op Wall Street te herstellen en Main Street door de massieve vraaguitval te helpen. Is dat gelukt? Ja, wel als je naar de rendementscijfers kijkt: de tienjarige US Treasury heeft sinds maart 1,7 procent rendement opgeleverd, investment grades schreven 16 procent bij en Amerikaanse high yields meer dan 20 procent. De S&P heeft vrijwel alle verliezen van dit jaar weer goedgemaakt.
Karen Ward, de marktstrateeg van JPMorgan Asset Management, waarschuwt dat ingezet beleid van deze schaal op een dag ook weer ‘uitgezet’ moet worden. De nasleep van de crisis van 2008/2009 met zijn programma’s van kwantitatieve verruiming laat al zien hoe moeilijk dat wel niet is. De Fed is daarmee ook bezig. Blijkens de notulen van de laatste vergadering worden andere woorden in de beleidsvergadering gebezigd: “emergency” wordt “accodomative”. Met andere woorden, de Fed tendeert schuifelend van wat je parafraserend zou kunnen noemen: “whatever it takes for as long as it takes.”
Ward van JPMorgan AM waarschuwt dat beleggers zich moeten richten op het aanstaande getijde van het Fed-beleid. Bereid je erop voor dat de centrale bank dit beleid niet tot het oneindige doorzet. Zorg dat je je comfortabel voelt met wat je in portefeuille hebt, zegt Ward: heb schuldpapier en aandelen van kwaliteitsbedrijven met houdbare schuldniveaus, goede winstverwachtingen en een helder en stabiel duurzaamheidsbeleid.
Zorg er daarnaast voor dat je assets in je portefeuille opneemt die relatief gering zijn beïnvloed door de liquiditeit die de Fed in de markt heeft gepompt. Aangezien zoveel geld door de Fed, maar ook door andere centrale banken, in de markt is gepompt, kun je nauwelijks nog vluchten voor de effecten van een dergelijk bijgesteld beleid. Zeker is dat de inverse correlatie tussen aandelen en staatsobligaties, die voor een perfecte symbiotische relatie zorgde, en dus voor een uiterst succesvolle neutrale beleggingsportefeuille, voor een lange periode gebroken is.
Ward van JPMorgan AM raadt daarom aan naar kansen, en veilige havens, buiten de publieke markten te zoeken: infrastructuur en vastgoed kunnen voor de balans in beleggingsportefeuilles zorgen.
Het heeft geen zin de Fed te bevechten, maar erop vertrouwen heeft ook geen zin, adviseert JPMorgan Asset Management.