De Amerikaanse yieldcurve is aan het afvlakken. Aangezien een omgekeerde yieldcurve gezien wordt als slecht voorteken voor de aandelenmarkten en een voorspeller van een aanstaande recessie, bekruipt bij markvorsers een gevoel van nervositeit. Zijn die zorgen terecht, is er een recessie op komst?
Van een volledige draai is nog geen sprake, maar het verschil tussen de Amerikaanse tienjaarsrente en tweejaarsrente beweegt wél richting een keerpunt, waarbij de lange rente lager is dan de korte rente.
In de afgelopen dertig jaar volgde op die omkering van de Amerikaanse yield curve tot drie keer toe een recessie, merkt Colin Dryburgh van Aegon Asset Management op in een marktrapport.
‘Sinds 1988 volgde na iedere omkering van de yield curve, binnen één tot twee jaar een recessie. Terecht wordt een omgekeerde yield curve gezien als recessie-indicator’, concludeert de investment manager multi-asset.
Hoewel dit - gecombineerd met het feit dat aandelenmarkten gewoonlijk klappen krijgen tijdens een recessie - hét signaal voor beleggers kan zijn om aandelen te verkopen, adviseert Dryburgh deze toch voorlopig nog in portefeuille te houden. Het is te vroeg, meent het fondshuis. ‘De yield curve is een van de vele belangrijke indicatoren die we volgen, zoals veel portefeuillemanagers. Sommige kijken naar de recente geschiedenis en delen negatieve vooruitzichten. Wij geloven juist dat ze het risico lopen om laatcyclische rendementen op de aandelenmarkten te missen.’
Cyclus
Reden voor die uitspraak van de investment manager vormen de sterke rendementen die aandelenmarkten normaliter leveren in de huidige late fase van de economische cyclus waar Amerika zich in bevindt. Aandelen kunnen vanaf het moment dat de yield curve draait tot het moment dat de aandelenmarkt een volgende piek bereikt, bovendien nog altijd goede rendementen opleveren. Daarnaast wijst hij op het simpele feit dat de yieldcurve nog niet is gekeerd.
‘Pas op met je wensen’
Dat is ook een van de ontwikkelingen waar hoofdeconoom William de Vijlder (foto) van BNP Paribas op wijst in een artikel op LinkedIn: dat de omkering nog niet aan de hand is. Hij wijst er daarbij echter op dat de bezorgdheid over de afvlakking suggereert dat mensen blij zijn als de Amerikaanse yield curve weer steiler wordt.
Maar aangezien dat op meerdere manieren kan gebeuren, zal dat niet altijd het gewenste effect hebben, waarschuwt De Vijlder. De curve kan immers stijgen doordat de lange rente meer stijgt dan de korte, maar óók doordat de korte rente meer daalt dan de lange.
In het eerste geval stijgt de curve en verschuift deze naar boven, in het tweede geval stijgt de curve maar verschuift hij naar beneden omdat de rendementen aan de korte kant meer dalen dan aan de lange kant, beredeneert de econoom. ‘Dat zou een neerwaartse herziening van de groeivooruitzichten weerspiegelen, wat anticipeert op een einde van de beleidsverstrakking en een op handen zijde start van monetaire verruiming.’
Komt het tot scenario één, waarbij de curve omhoog verschuift, vraagt dat volgens De Vijlder om een ‘aanzienlijke toename van de langetermijngroeivooruitzichten’, wat het volledige pad van de toekomstige korte rente omhoog kan trekken. ‘Gezien de volwassen fase van de conjunctuurcyclus lijkt het moeilijk om voor een langere periode op een dergelijke versteiling te rekenen, al was het maar omdat dat de Fed zou dwingen veel agressiever te verkrappen.’