‘Als je over tien jaar nog in fossiele energie belegt, ben je een sukkel.’ Met die kreet daagde wetenschapper Jan Rotmans het op twee na grootste pensioenfonds ter wereld uit tijdens een bijeenkomst over duurzaamheid.
‘ABP belegt nog altijd in kolen, teerzandolie en schaliegas. De meest smerige onderdelen van de fossiele energie!’ Rotmans poneerde de stelling tijdens een evenement over beleggen in SDG’s om duidelijk te maken dat bedrijven en beleggers meer dan ooit afgerekend worden op duurzaamheid. ‘Het rendement op duurzame beleggingen is minstens zo hoog, duurzaam beleggen krijgt de overhand en de maatschappelijke druk op beleggers neemt toe’, somde de wetenschapper op. Niet alle pensioenfondsen zullen ‘het redden’, volgens Rotmans.
Bij ABP ziet de wetenschapper wel degelijk een verandering, de laatste vijf jaar: het fonds gebruikt de Sustainable Development Goals van de Verenigde Naties als uitgangspunt en heeft een eigen taxonomie ontwikkeld. Maar aangezien Rotmans er ‘niet is om complimenten uit te delen’, heeft hij nog genoeg kritische kanttekeningen. Over de beleggingen van ABP in teerzandolie en kolen bijvoorbeeld. Per direct mee stoppen, vindt hij. En nu de wetenschapper toch bezig is, ziet hij ook graag de posities in olie en gas de komende vijf tot tien jaar afgebouwd worden en een duidelijkere priotisering als het gaat om SDG’s: klimaat en duurzaamheid moeten meer benadrukt worden.
CEO Corien Wortmann-Kool van ABP en CIO Ronald Wuijster van de vermogensbeheerder van het fonds APG zeggen heus wel duurzamer te willen worden, maar benadrukken dat dat voor een pensioenfonds niet altijd mogelijk is. ‘Niet alle groene investeringen zijn renderend genoeg. We hebben ook pensioenen uit te keren’, aldus Wuijster. Wortmann-Kool: ‘APG mag voor ons niet te risicovol beleggen.’
Teerzand
Maakt dat beleggers die over tien jaar nog in fossiel zitten, sukkels? Daar wil CIO van APG Ronald Wuijster best in mee gaan. ‘Maar vandaag ben je dat nog niet. Wij zijn niet trots op onze belegging in teerzand, maar dat soort bedrijven bestáán. Zorg er als belegger voor dat de milieubelasting van deze bedrijven afneemt via bijvoorbeeld engagement.’
Daarnaast vraagt een aanpassing van het beleggingsbeleid van een pensioenfonds om tijd, vult ABP-CEO Wortmann-Kool aan. ‘We zijn een insluitingsbeleid aan het ontwikkelen waarbij we beleggen in de koplopers en in zij die de ambitie hebben te veranderen. We willen een bijdragen leveren, maar ook rendement behouden. De beweging is goed: we zitten steeds minder in kolen en steeds meer in infrastructuur, maar we zítten er nog in. Erg sexy is dat niet, nee.’
Behalve met een insluitingsbeleid is de pensioenbelegger dus bezig met het ontwikkelen van een eigen taxonomie, een duurzaamheidsmeetlat waar het al haar beleggingen langs wil leggen. Wortmann-Kool: ‘Het is wat makkelijk om te zeggen: koop gewoon een green bond, dan zit je goed. Wij willen écht kunnen aantonen dat een bedrijf een duurzaamheidsdoelstelling heeft. Hoe maak je dat bijvoorbeeld hard op het gebied van armoede? Dat is lastig, een heldere taxonomie kan daarbij helpen.’
Het is een onmogelijke doelstelling om voor 100 procent in sustainable goals te beleggen, vindt de bestuursvoorzitter. ‘De portefeuille moet divers zijn en bovendien is de duurzaamheidsmeetlat van vandaag, morgen alweer achterhaald.’