Met welke fout heeft hij geleerd dat transparantie belangrijk is? Vanwaar zijn afkeer van lange functietitels? En welke obligatie kocht hij als tiener? Benoît van den Hove (49), ceo van Euronext Brussel, vertelt het in onze podcast De Spiegel.
Vanuit het Markiesgebouw in het hart van Brussel staat Benoît van den Hove sinds anderhalf jaar aan het hoofd van Euronext Brussel. Hij kent de buurt door en door. ‘Trek een cirkel van anderhalve kilometer rond het oude beursgebouw, en je komt uit bij mijn geboorteplaats, mijn middelbare school en de drie plekken waar ik professioneel actief ben geweest.’
Functietitel
Voor hij ceo werd, was hij vijf jaar Head of Listings bij Euronext Brussel. Daarvoor werkte de jurist zeventien jaar bij ING. ‘Tijdens mijn rechtenstudies ontdekte ik mijn passie voor vennootschapsrecht. Als advocaat startte ik dan ook in dat vakgebied. Maar na twee jaar merkte ik dat ik het juridische aspect van transacties leuk vond, maar soms ook wat beperkend. Ik wilde het operationele en financiële deel ook zien. Alleen een bank kon die volledige ervaring bieden, dus besloot ik de overstap te maken.’
Als advocaat had hij al intensief contact met de bankwereld. ‘Toen ik als advocaat werkte, kreeg ik soms brieven van bankiers over transacties die wij begeleidden. Ik keek naar hun handtekeningen en zag hun naam, gevolgd door een eindeloze titel. Dat vond ik altijd wel grappig. Ik dacht: “Nee, zulke lange titels zijn echt niets voor mij”. Uiteindelijk duurde het niet lang voordat ik zelf zo’n lange titel kreeg bij de bank.’
Bij ING begeleidde hij bedrijven bij de uitgifte van aandelen en obligaties om kapitaal op te halen. ‘Dit is uiteindelijk mijn echte passie geworden. Ik durf echt te zeggen dat ik van mijn passie mijn beroep heb gemaakt.’
Beursmicrobe
Van den Hove raakte al op jonge leeftijd gefascineerd door de beurs. ‘Als tiener kocht ik mijn eerste obligatie, van Proximus – of Belgacom, zoals het toen heette. Dat was eind jaren tachtig, een periode die we ons nu moeilijk kunnen voorstellen, met coupons van 12 tot 14 procent. Een gigantische rente! Destijds kreeg je nog papieren effecten, en moest je jaarlijks de coupons uitknippen en naar de bank brengen.’
Zijn ouders en grootouders moedigden hem hierin aan. ‘Thuis werd niet veel over geldzaken gepraat. Maar van mijn ouders heb ik wel meegekregen dat langetermijninvesteringen belangrijk zijn om vermogen op te bouwen. Aandelenfondsen kunnen daarbij een goede kans bieden om dat doel te bereiken.’
Beleggingscultuur
Als ceo van Euronext Brussel betreurt hij het gebrek aan een echte beleggingscultuur in België. ‘Kijk naar de staatsbon: 22 miljard werd op korte termijn geïnvesteerd. Maar wat gebeurde er begin september, toen al dat geld weer vrij kwam? De banken vochten om dat kapitaal terug op hun balans te krijgen. Ze boden weer kortetermijn spaarproducten aan in plaats van na te denken over langetermijnopties.’
‘Voor mij zou het logischer zijn als deze nieuwe investeerders hun weg naar beleggingsfondsen of aandelen hadden voortgezet. Dit toont aan dat België een nieuwe beleggingscultuur nodig heeft, waarin mensen langetermijnrisico’s overwegen. Studies bewijzen immers dat een gediversifieerde aandelenportefeuille op lange termijn het hoogste rendement behaalt.’
Vers bloed
Het aantal beursgenoteerde aandelen in Brussel neemt af. Een van de taken van de Euronext Brussel-topman is om nieuw leven in de beurs te blazen. ‘Die afname wordt vaak genoemd, maar dat is een misvatting’, zegt Van den Hove. ‘Kijk naar het kapitaal dat Belgische bedrijven de afgelopen jaren hebben opgehaald om hun vermogen te versterken. Dat bedrag is vrijwel gelijk aan het kapitaal van de bedrijven die de beurs hebben verlaten. En als we ook de nieuwe noteringen meenemen, overstijgt de instroom zelfs wat eruit is gegaan.’
‘Het klopt dat het aantal genoteerde bedrijven afneemt, maar dat is een langetermijntendens. Vijftig jaar geleden waren er 350 bedrijven genoteerd met een gezamenlijke marktkapitalisatie van 7 miljard euro. Vandaag zijn het er 120, met een marktkapitalisatie van 330 miljard euro. Bedrijven worden groter en gebruiken hun beursnotering actief om kapitaal op te halen en te groeien. Dat is essentieel: dat bedrijven daadwerkelijk kunnen profiteren van hun notering om hun groeiplannen te financieren.’
Leiding nemen
Binnen Euronext Brussel leidt Van den Hove een team van ongeveer twintig medewerkers. ‘Het is belangrijk om deze mensen dagelijks aan het werk te zien, hen te ondersteunen en te helpen groeien,’ zegt hij. ‘Ik probeer hen telkens te begeleiden om die extra stap in hun carrière te zetten. Dat geeft me echt veel energie en positieve vibes, vooral wanneer ik zie dat mensen doorgroeien. In Brussel hebben al verschillende collega’s promotie gemaakt binnen de groep, en daar ben ik heel trots op. De manier waarop dit hier gebeurt, maakt me echt blij.’
Bij ING coachte hij al een groter team en leerde hij een belangrijke les. ‘Op een gegeven moment had ik moeilijkheden met enkele teams die rond mijn eigen team werkten. In ons team hadden we de neiging om dingen op onze eigen manier te doen, soms wat geheimzinnig en niet altijd even transparant. Een senior collega adviseerde me toen om meer transparantie te tonen en vertrouwen op te bouwen met de andere teams. Hij stelde voor om elke twee weken een vergadering te organiseren met hen. In het begin was ik sceptisch en dacht ik dat dit extra problemen zou opleveren. Maar de situatie gaf me weinig keuze, dus ik probeerde het.’
‘Die openheid en transparantie hebben uiteindelijk het vertrouwen gecreëerd dat we nodig hadden. Ons team kreeg zelfs meer kansen dan ik had verwacht. Dat moment heeft me echt iets geleerd: door transparant te zijn, kun je vertrouwen opbouwen. Dat is ook wat beursgenoteerde bedrijven doen: ze zijn zeer open om vertrouwen te winnen. Dit inzicht gebruik ik nog elke dag in mijn werk.’
Roland Garros
Van den Hove is de oudste in een gezin van vier, opgegroeid in een familie vol artsen en wetenschappers. Zijn grootouders hadden een grote invloed op hem. ‘Aan vaderskant was mijn grootvader dorpsarts in Limburg en, zoals toen vaak het geval was, ook burgemeester. Kort na de Tweede Wereldoorlog overleed hij, waarna mijn grootmoeder zijn taken overnam en zelf werd verkozen. Ze bleef zeer betrokken bij de gemeenschap, vooral in een periode waarin velen nog kampten met naoorlogse problemen. Van hen heb ik geleerd hoe belangrijk het is om iets bij te dragen aan de maatschappij.’
Zijn grootvader aan moederskant was een vooraanstaand specialist in diabetes. ‘Tot op zijn negentigste publiceerde hij nog artikelen in wetenschappelijke tijdschriften. Hij zei altijd dat succes voor 10 procent van talent afhangt en voor 90 procent van inzet. Zijn boodschap was duidelijk: als je iets wilt bereiken, moet je ervoor werken. Die les ben ik nooit vergeten.’
Ook zijn grootmoeder aan moederskant had een indrukwekkende levensloop. ‘Ze was in haar jeugd Belgisch tenniskampioene en bereikte zelfs de halve finale op Roland Garros, ver voor de tijd van Henin en Clijsters. Dat is iets waar onze hele familie trots op is.’
Offers
De Euronext-topman heeft vier kinderen, tussen de 13 en 20 jaar. Dit is niet altijd gemakkelijk te combineren met zijn werk. ‘In mijn huidige functie wordt veel beschikbaarheid van me gevraagd, ook wat betreft reizen. Als het publieke gezicht van de beurs moet ik regelmatig aanwezig zijn op evenementen, soms als spreker, soms als gast. Ik doe dit altijd met plezier, maar ik kan het enkel doen omdat er thuis een sterk team staat.’
‘Mijn familie, en vooral mijn echtgenote, ondersteunen me volledig. Ze geeft me de ruimte om beschikbaar te zijn voor mijn werk, en daar ben ik heel dankbaar voor. Toch trek ik duidelijke grenzen. Ik bekijk rationeel welke evenementen echt waardevol zijn voor mijn functie en kies ervoor andere over te slaan om thuis te kunnen zijn. Onze tieners hebben begeleiding nodig, en ik wil er ook voor hen zijn.’
Eigen beursgang
Gevraagd naar zijn grote droom, blijkt de beurs opnieuw een centrale rol te spelen. ‘Ik begon als advocaat en hielp bedrijven met het ophalen van kapitaal. Diezelfde rol zette ik voort bij ING, waar ik verschillende bedrijven begeleidde naar hun beursgang. Nu doe ik nog steeds hetzelfde werk bij Euronext en leid ik zelfs een beursgenoteerde onderneming. Maar mijn grote wens is om als ceo van mijn eigen bedrijf een IPO mee te maken. Om op de dag van de beursgang zelf de bel te luiden en die energie te delen met het hele team. Dat wil ik nog graag verwezenlijken in mijn carrière.’