Aandelenbeleggers moeten over het algemeen weinig van cash hebben. Maar voor Capital Group heeft cash meer nut dan alleen het waarborgen van de liquiditeit.
‘Cash is een uitstekend middel om je te beschermen tegen koersdalingen, zeker in een tijd dat er minder defensieve aandelen zijn. Want waar zijn de traditionele defensieve sectoren gebleven?’, zegt Richard Carlyle, beleggingsspecialist bij Capital Group in een gesprek met Fondsnieuws.
‘Vroeger hadden we telecom, utilities en tabaksproducenten, maar die sectoren zijn veel volatieler geworden en betalen ook minder vaak dividend uit. En de defensieve bedrijven die nog over zijn, zoals consumer staples, zijn vaak erg duur,’ legt hij uit. Daarom is volgens Carlyle die bufferfunctie van cash steeds belangrijker geworden.
Het Capital Group New Perspective Fund, met een totaal vermogen van liefst 74,87 miljard euro een van de grootste actieve wereldwijde aandelenfondsen ter wereld, houdt gemiddeld ongeveer 7 procent van het fondsvermogen in cash. In 2008 bedroeg de cashpositie zelfs 12,3 pocent. Op dit moment heeft het fonds 7,2 procent in cash, iets meer dus dan het langjarig gemiddelde.
De afgelopen twee maanden heeft het fonds zijn cashpositie met zo’n 2 procentpunt verhoogd. Carlyle: ‘Dat komt voor een groot deel doordat we winst genomen hebben op onze positie in Amazon [de grootste positie in het fonds]. We hebben er geen problemen mee cash wat langer aan te houden en niet direct opnieuw te beleggen, zeker in een onrustige periode voor de beurzen als de huidige. Veel cash werkt weliswaar negatief uit als de markten sterk stijgen, maar op dit moment hebben de financiële markten genoeg om zich zorgen over te maken om een hoge cashpositie te rechtvaardigen. Periodes met veel cash hebben in het verleden ook nooit tot underperformance geleid. Onze stockselectie heeft dat altijd gecompenseerd.’
Fonds-in-fonds
Meer cash aanhouden is niet het enige wat Capital Group anders doet dan de meeste asset managers: alle fondsen van het Amerikaanse fondshuis hebben meerdere portfoliomanagers, die ieder autonoom hun eigen portefeuille beheren. In het geval van het New Perspective Fund gaat het om zeven fondsmanagers, die ieder hun eigen deel van het fonds hebben. ‘En daar bovenop hebben de analisten nog een gezamenlijk fondsdeel van 25 procent. Elke analist mag hiervoor twee of drie aandelen binnen zijn of haar sector kiezen waarop ze de hoogste convictie hebben.’
In de praktijk zitten beleggers in het New Perspective Fund dus in acht verschillende wereldwijde aandelenfondsen, in plaats van in één. Het risico van zo’n benadering is dat het leidt tot een heel brede portefeuille met weinig convictie. Inderdaad heeft het fonds maar liefst 280 bedrijven in portefeuille. Zelfs voor een wereldwijd aandelenfonds is dat aan de hoge kant. Maar toch ligt de gemiddelde active share op 70-75 procent, niet veel lager dan het gemiddelde wereldwijde aandelenfonds.
Stabiele performance
Die brede portefeuille, aangevuld met een flinke cashpositie, leidt tot een stabiele performance ten opzichte van de benchmark. Maar de prestaties zijn zeker niet middelmatig te noemen: zowel over vijf als tien jaar scoort het fonds in het eerste kwartiel van zijn categorie.
De gemiddelde outperformance van het fonds bedraagt voor kosten sinds de oprichting in 1973 zelfs ‘4 procent per jaar’, aldus Carlyle. Die consistente prestaties hebben volgens hem te maken met de langetermijnfocus van de beheerders, die wordt versterkt door de variabele beloningsstructuur van Capital Group.
Carlyle: ‘De belangrijkste component in de beloning van de fondsmanagers is de outperformance die ze over een periode van acht jaar behalen. Dat leidt tot relatief geconcentreerde portfolio’s met een lage turnover.’
Dit jaar staat het fonds op een rendement van 5,3 procent in dollars, beduidend beter dan de MSCI World. Alleen 2016 was een slecht jaar voor het fonds, toen een rendement van -1,6 procent werd geboekt.
Bij zowel de mate van active share als de opvallend hoge outperformance kunnen wel een paar kleine kanttekeningen geplaatst worden. Beide worden namelijk opgekrikt doordat het fonds sowieso weinig belegt in vastgoedbedrijven, banken, televisiestations, uitgevers en energiebedrijven. Veel ondernemingen in die sectoren voldoen namelijk niet aan het criterium dat ze maximaal 75 procent van de omzet uit één land mogen halen, en worden dus automatisch uitgesloten.
Voornoemde sectoren hebben het sinds de crisis fors slechter gedaan dan de MSCI ACWI, de benchmark-index van het New Perspective Fund. Het succes van het fonds heeft dus niet alléén te maken met bovengemiddelde stockpicking, maar ook met de keuze voor het beleggingsuniversum.