Waarom stelt hij graag “domme” vragen? Voorspelt hij nog altijd een gouden toekomst voor de verzekeringsmakelaar? En hoe kwam hij erbij om met zijn eigen vliegtuigje te pendelen tussen Brussel en Bazel? Christophe Hamal, CEO van Baloise België, vertelt het in onze podcast De Spiegel.
Christophe Hamal groeide op in het zuiden van Antwerpen, studeerde in Leuven en werkte drie jaar in Afrika. Daarna studeerde hij opnieuw in Parijs en werkte vervolgens in Singapore en Londen. Tegenwoordig woont hij in Overijse, maar hij pendelt regelmatig tussen Brussel en Bazel, Zwitserland, waar de hoofdzetel van Baloise is gevestigd.
‘Ik heb die internationale dimensie nodig. Ik hou van diverse input en van contact met verschillende delen van de wereld. België is een klein land, en hoewel het open is, denk ik dat te veel focus op alleen België niet gezond is.’
Hamal is CEO van Baloise België en hij is ook actief op groepsniveau. ‘Het is belangrijk voor mij om dicht bij de groep te staan en actief mee te sturen op groepsniveau. Dit is niet alleen belangrijk omdat België een belangrijke markt is voor Baloise, maar ook voor België zelf. Door meer invloed te hebben op de discussies en strategie binnen de groep, wordt de positie van België sterker en stabieler binnen het geheel.’
Domme vragen
Voordat Hamal bij Baloise in dienst trad, was hij vijf jaar CEO van de fintech Buy Way, die persoonlijke leningen en financieringen verstrekt. Daarvoor was hij lange tijd actief bij Boston Consulting Group, waar hij adviseerde over overnames, herstructureringen en digitale transformaties in de financiële sector in België en de buurlanden.
‘In mijn vorige functies stond ik dichter bij de banksector dan bij de verzekeringswereld. Dat is interessant, omdat ik daardoor nu veel zaken vanuit een ander perspectief bekijk. Dit leidt vaak tot boeiende debatten. Ik probeerde lang de outsider te blijven, zodat ik “domme” vragen kon stellen. Die vragen leiden namelijk vaak tot interessante discussies, al kan ik dat na twee jaar niet meer op een geloofwaardige manier doen.’
Hamals ervaring met technologie en digitalisering uit de banksector komt goed van pas. ‘Op dat vlak heeft de banksector altijd een voorsprong gehad op de verzekeringssector. Ik denk dat we nog maar aan het begin staan van een periode van digitalisering en technologiegedreven verzekeren. Bij de banken is die versnelling zo’n tien jaar geleden begonnen, maar in de verzekeringswereld is die evolutie nog nauwelijks begonnen. Daar werken we nu aan.’
Makelaars
In de Belgische verzekeringssector blijven makelaars het belangrijkste verkoopkanaal. Hamal verwacht niet dat dit snel zal veranderen, in tegenstelling tot de ontwikkelingen in de banksector.
‘De ondergang van de makelaar is al 20 jaar lang meerdere keren voorspeld, en ik heb me daar zelf ook schuldig aan gemaakt. Maar wat is er gebeurd? De positie van makelaars is juist sterker geworden. Dat is niet zonder reden: het is een kwalitatief hoogstaand kanaal. Makelaars hebben passie voor hun vak en beschikken over veel technische kennis. Ze spelen een essentiële adviesrol in de relatie tussen de klant en zijn verzekering. Dat moet je koesteren.’
Hamal vergelijkt dit met de banken: ‘Banken hebben de afgelopen jaren vooral ingezet op digitaal contact met hun klanten. Fysiek contact is er alleen nog wanneer er dringende adviesbehoefte is. Maar ze zijn daarin te ver doorgeschoten. Die vertrouwensrelatie is cruciaal bij financiële kwesties, en die is nu vaak verdwenen. Voor veel mensen is de relatie met hun bankier afstandelijk en puur transactioneel geworden. Dat is een fout die wij als verzekeraars absoluut niet mogen maken.’
Londen
Hamal groeide op in een Vlaams middenklassegezin. Zijn moeder was directie-assistente en zijn vader werkte in de IT. Via zijn moeder heeft hij ook de Britse nationaliteit. Hij was zelf enkele jaren actief in de Londense hedgefundsector.
‘Ik ben ervan overtuigd dat Londen een van de grootste, zo niet dé grootste financiële cluster ter wereld is. De kwaliteit van de mensen en de intensiteit daar is ongelooflijk. Als je bijvoorbeeld op roadshow gaat voor de uitgifte van obligaties, bezoek je steden als Amsterdam, Den Haag, Frankfurt en Parijs. Daar geef je een presentatie en krijg je enkele vragen, gevolgd door interessante discussies. Maar in Londen stijgt het niveau met vijf treden. Presentaties hoef je daar niet te geven, die hebben ze al gelezen. Ze vuren direct een batterij aan vragen op je af. Dat is echt indrukwekkend. Als je van finance houdt, moet je minstens een paar maanden in Londen gewerkt hebben. Het is een unieke ervaring.’
Ambitie
Hamal begon zijn carrière als consultant bij Roland Berger. ‘Ik was toen totaal niet volwassen. Ik ben er toevallig terechtgekomen omdat ik als student gratis een weekend naar Stockholm kon voor een testweekend om een stage te doen. Zo ben ik daar begonnen. Het was de perfecte start, omdat ik er enorm veel heb geleerd. Dit soort banen zet je onder druk en leert je gestructureerd nadenken en soms tot het uiterste te gaan. Je ontdekt dat hard werken soms nodig is om je grenzen te verleggen.’
Als consultant werkte hij vooral aan herstructureringen in de zware industrie. ‘In die rol kom je in zoveel verschillende situaties terecht dat je snel leert de kern van een probleem te zien. Dat heb ik mijn hele carrière gedaan.’
Afrikaans avontuur
Na Roland Berger ging Hamal werken voor een Belgische holding die in Gabon een aanbesteding had gewonnen om drie staatsbedrijven in de agro-industrie te integreren, privatiseren en rendabel te maken. ‘Ik was amper 25 jaar, en dat was een gigantisch avontuur. Het kostte veel bloed, zweet en tranen. Mijn Frans was op dat moment beperkt tot wat ik op de universiteit had geleerd, en niet veel meer.’
In Gabon moest hij veel onderhandelen met Franse bankiers. ‘Als jonge kerel kreeg ik vaak de reactie: “Komt papa nog? Moeten we het met jou doen?” Maar daar leer je van. Gelukkig was ik het gewend om de jongste in de kamer te zijn, want dat was ik ook vaak als consultant.’
Hamal kijkt met plezier terug op die tijd. ‘Het mooie van die expat-ervaring is dat je vaak een veel seniorere positie krijgt dan normaal voor je leeftijd. Dat leert je veel en geeft je de kans om fouten te maken zonder constant in de spotlights te staan. Ik heb daar veel fouten gemaakt, maar die hebben me sterker gemaakt. En het hielp dat ik ver weg in Afrika zat.’
Piloot
Aan zijn Afrikaanse avontuur hield Hamal ook een passie voor vliegen over. ‘Gabon is een groot land, en ik moest vaak reizen tussen verschillende locaties. Het bedrijf had een klein vliegtuig, en op een gegeven moment vroeg ik de piloot om me te leren vliegen. Ik kon veel oefenen en ging daarna naar de Verenigde Staten om mijn eerste vliegbrevet te halen.’
Hamal is nog steeds een gepassioneerd piloot. Samen met enkele vrienden bezit hij een eigen vliegtuig. Voor meetings in Zürich vliegt hij het liefst zelf, en tijdens gezinsvakanties naar Zuid-Frankrijk zit hij graag achter de stuurknuppel. ‘Luchtvaart is iets heel speciaals. Het geeft je een enorm gevoel van vrijheid, alsof je letterlijk een vogel in de lucht bent. Het vraagt echter ook veel opleiding en constante ontwikkeling. Elk jaar word je getest en moet je examens en praktische proeven afleggen. Het is een combinatie van de emotie van vrijheid en de rationaliteit van opleiding, regels en technieken. Het is een echte passie.’
Werk-privé balans
Hamal probeert daarnaast ook tijd vrij te maken voor familie en vrienden. ‘Als ik een vrij moment heb, gebruik ik dat om iets te doen met vrienden of familie. Maar ik geloof niet in het strikt scheiden van privé en werk. Dat is niet realistisch als je op een bepaald moment in je carrière veel verantwoordelijkheid draagt. Je kunt dat niet zomaar uitzetten op vrijdagavond. Het werkt gewoon niet zo. Ik heb net heel veel rust gevonden door te aanvaarden dat alles door elkaar loopt.’