Tweewekelijks laat Investment Officer aan een vooraanstaand professional uit de financiële sector enkele persoonlijke vragen los. Thomas Van Craen, Managing Director van Triodos Bank België, kijkt deze keer in De Spiegel.
Al bijna zeven jaar staat Thomas Van Craen (foto) aan het roer van Triodos Bank België. Daarvoor verdiende hij zijn sporen in corporate banking. ‘Ik ben een burgerlijk ingenieur en na mijn afstuderen heb ik heel kort voor een liftbedrijf gewerkt. Dat was mijn ding niet. Toen ben ik bij een bank gestart omdat financiële instellingen op dat moment heel veel universitairen aanwierven. Toch heb ik pas een jaar later echt helemaal in mijn hoofd de klik gekregen die me ervan overtuigde dat ik thuishoor in de financiële wereld. Ik kreeg toen de kans om bij mijn toenmalige werkgever KBC een internationaal opleidingsprogramma te volgen. Zo ben ik in aanraking gekomen met corporate banking, wat bijna twintig jaar lang de rode draad is geweest in mijn carrière.’
Wat trok u aan in corporate banking?
‘Daar voelde ik voor het eerst de toegevoegde waarde die een bank kan leveren aan een onderneming. Als financiële instelling help je ondernemingen met het realiseren van hun plannen en ik voelde al snel dat dat mijn rol was. Daarvan ben ik me nog eens bewust geworden tijdens de financiële crisis van 2008. Het waren niet de kredieten aan bedrijven die de crisis hadden veroorzaakt. Wel de handel in ingewikkelde synthetische producten die als enige doelstellingen hadden om geld op te brengen voor de bank. Daar is het fout gelopen. En wat daar toen is gebeurd, strookte helemaal niet met de toegevoegde waarde die ik dacht op de maatschappij te hebben.’
Wat hebt u geleerd uit uw professionele ervaring in het buitenland?
‘Als zoon van een diplomaat was het voor mij bijna een evidentie dat ik ook in het buitenland zou werken. Zo heb ik in London, de Verenigde Staten, Rotterdam en Hongarije gewerkt. Daar heb ik geleerd dat er wel verschillen zijn tussen de verschillende landen en de manier waarop bedrijven zakendoen. Maar op menselijk vlak heeft iedereen uiteindelijk dezelfde behoeften en verzuchtingen: eten op tafel, een dak boven ons hoofd, goed onderwijs voor onze kinderen, en nood aan liefde en vriendschap. Voorbij alle ogenschijnlijke culturele verschillen is er meer dat er ons bindt dan we vaak denken.’
Wat beschouwt u als een scharniermoment in uw carrière?
‘Mijn eerste contact met Triodos Bank was een belangrijk moment in mijn leven. Daardoor ben ik me bewust geworden van het feit dat ik professioneel mij voor 100 procent kon inzetten om een positieve impact te hebben op de samenleving. Dat bewustzijn laat me niet meer los. Sindsdien werk ik niet enkel om een salaris te verdienen, maar ook om van de wereld een betere plek te maken.’
Hebt u naar uw gevoel al voldoende impact gehad?
‘Daarbij heb ik een dubbel gevoel. Als burger van deze planeet kan ik echt niet tevreden zijn. We staan voor immense uitdagingen en de antwoorden die we daarop collectief formuleren zijn ontoereikend. Tegelijkertijd doe ik individueel alles wat binnen mijn bereik ligt om mijn stem te laten horen. Daar ben ik wel in het reine met mezelf.’
Stel dat u één ding eensklaps kon veranderen in de financiële wereld. Wat zou dat zijn?
‘Dan zou ik komaf maken met greenwashing. Nooit eerder werd er zo veel gecommuniceerd over duurzaamheid, maar vaak de is de communicatie fout of tendentieus. Mensen die al cynisch staan tegenover duurzaam beleggen, worden daar alleen meer cynischer van. Alleen meer transparantie kan dat verhelpen. Als bedrijven bepaalde claims doen, dan moeten ze die kunnen staven. En financiële instellingen zouden transparant moeten zijn over de bedrijven die ze financieren. Dat is cruciaal. Spaarders en beleggers vertrouwen hun geld toe aan financiële instellingen, dan is het logisch dat je transparant bent over wat je daarmee doet als bankier.’
Welk boek zou iedereen moeten lezen in de financiële sector?
‘Ik hoop dat iedereen in de financiële sector Doughnut Economics van Kate Raworth heeft gelezen. Als dat nog niet is gebeurd, is het hoog tijd om dat te doen. Dat boek legt op een hele bevattelijke manier uit dat materiële groei eindig is en dat we bepaalde ecologische limieten al hebben overschreden. Het legt ook de nadruk op het belang van sociale rechtvaardigheid. Mochten we veel meer uitgaan van wat het betekent om een gezond bedrijf of een gezonde samenleving te zijn, dan zouden we vanzelf andere keuzes maken.’
Bent u tevreden over uw werk-privé balans?
‘Ik worstel daar soms mee, want soms vraagt het werk dingen waardoor de balans weg is. Maar wat mij de laatste jaren enorm heeft geholpen, is telewerk. Nog voor de coronacrisis was ik in onze organisatie een groot voorstander van structureel telewerk. Ik had daar zelf nood aan. Het heeft voor een mooie verbetering gezorgd in mijn leven. Het is zo waardevol om even uit mijn thuiskantoor te stappen om een koffie te halen en intussen even een praatje te kunnen slaan met mijn vrouw en kinderen.’