Tweewekelijks laat Investment Officer aan een vooraanstaand professional uit de financiële wereld enkele persoonlijke vragen los. Leen Van den Neste, CEO van VDK Bank, kijkt deze keer in De Spiegel.
Al tien jaar leidt Leen Van den Neste de Gentse VDK Bank. ‘Bankieren is het mooiste beroep ter wereld. Je helpt mensen hun dromen verwezenlijken: een huis kopen, een bedrijf starten of een zaak overnemen. Als bankier kan je echt een verschil maken in het leven van mensen, ook al ziet niet iedereen dat.’ Ondanks die liefde voor het metier kwam Van den Neste via een omweg terecht in de financiële wereld.
Ze studeerde rechten. ‘Daarmee had ik genoeg rechten gezien voor de rest van mijn leven’, lacht ze. Ze studeerde nog accountancy en belandde als auditor bij KPMG en vervolgens bij de holdingmaatschappij boven het toenmalige Bacob en later Dexia. ‘Op dat moment zat ik ook in de bestuursraad van vdk bank, waar ik heel veel bewondering had gekregen voor het vak van bankier. Toen de CEO met pensioen ging, voelde ik dat het moment was gekomen voor iets nieuws.’
Wat hebt u geleerd uit uw eerste job in de financiële wereld?
‘De rol van auditor is heel controlerend. Het voortdurend nagaan of alle interne controles goed op punt staan is iets dat nog altijd deel uitmaakt van mijn DNA. Tegelijkertijd moet je als CEO natuurlijk ook de controle kunnen loslaten. Van zodra de interne processen op punt staan, kan je medewerkers veel vrijheid geven om hun eigen job in te vullen. Een organisatie krijgt vleugels als de medewerkers hun verantwoordelijkheid opnemen en plezier vinden in hun job. Het meeste voldoening ervaar ik wanneer medewerkers een stap vooruit zetten in het nemen van verantwoordelijkheid. Die dagen loop ik fluitend door de gangen.’
Wat was het meest bepalende moment uit uw loopbaan?
‘Mijn toetreding tot de raad van bestuur van vdk bank. Het is toen pas dat ik echt vertrouwd raakte met bankieren. Het is een hele leuke job omdat het draait rond mensen. Klanten moeten ons vertrouwen als financiële instelling en wij moeten erop vertrouwen dat ze hun krediet terugbetalen. Als dat vertrouwen er is, kan je samen hele mooie dingen realiseren. Ik vind het nog altijd heel bijzonder als we met het kredietcomité kredieten toekennen voor de bouw van windmolens of een kredietdossier goedkeuren voor de uitbreiding van een zorginstelling. Op die momenten zorg je als bankier echt voor een maatschappelijke hefboom.’
U hebt verschillende bestuursmandaten. In welke mate beïnvloeden die uw visie als CEO?
‘Ik ben bestuurder bij onder meer Retail Estates en FPIM. Het is toch boeiend om te zien hoe andere CEO’s omgaan met specifieke uitdagingen. Ook de contacten die je legt, zijn natuurlijk heel waardevol. Zelfs op persoonlijk vlak. Want op sommige momenten kan de job van CEO heel eenzaam zijn, ook al ben je omringd door een goed en hecht team. Er zijn altijd momenten dat je alleen een beslissing moet nemen of de richting moet aangeven. Op die momenten is het toch goed dat je van gedachten kan wisselen met mensen die hetzelfde meemaken. Mij helpt dat toch enorm.’
Bent u een actief netwerker?
‘Om eerlijk te zijn: ik doe dat niet graag. De speeches en exposés die je hoort op de typische netwerkevents zijn niet altijd even boeiend. En het vergt een grote tijdsinvestering. Er kunnen natuurlijk wel goede contacten uit ontstaan, al moet ik bekennen dat ik sinds de coronacrisis spaarzamer omga met mijn tijd. Daarvoor was ik doorgaans drie tot vier avonden weg van huis, terwijl ik in het weekend als sponsor nog vaak met klanten voetbalmatchen bijwoonde van AA Gent. Het was met momenten een beetje te ver doorgeschoten, zoals mijn huisgenoten zullen getuigen. Dat ritme wil ik niet meer aanhouden. Het is ook niet nodig om overal aanwezig te zijn. Het is soms beter om ’s avonds nog eens een wandeling te maken, dan om op een of andere receptie te staan.’
Wat is nog uw ultieme ambitie?
‘Binnen vier jaar viert VDK Bank zijn honderdste verjaardag en ik wil me de komende jaren nog hard inzetten om de bank helemaal voor te bereiden op de volgende honderd jaar. Daarna ambieer ik geen grote jobs meer. Als ik ooit stop als CEO, dan wil ik iets teruggeven aan de maatschappij. Met alle uitdagingen die er zijn in het onderwijs zou ik nog graag lesgeven. Het is toch een enorme hefboom voor de toekomst als je bij jonge mensen zaadjes kan planten die hen zullen helpen in de toekomst. Ik heb zelf alle kansen gekregen. Het is dus mijn verdomde plicht iets terug te doen.’
Gerelateerde artikelen in de serie De Spiegel:
- Frank Vranken: ‘Ik ben geen jobhopper’
- Peter Vanden Houte: ‘Ik maak dezelfde fouten als andere beleggers’
- Koen Hoffmann: ‘voor een buitenlands avontuur mogen ze me altijd bellen’