Wat heeft een sauna te maken met de redding van Dexia? Wanneer trok zijn vrouw voor de eerste keer écht aan de alarmbel? En waarom moest hij als 16-jarige de boekhouding overnemen van het familiebedrijf? Dirk Vanderschrick (ex-Belfius, CKV Bank en Curalia Verzekeringen) vertelt het in De Spiegel, de podcast waarin topmensen uit de financiële wereld spreken over hun carrière, hun leven en hun passies.
Dirk Vanderschrick is afkomstig uit een gezin van vijf kinderen. Zijn ouders waren groentekwekers en runden een groente- en fruitwinkel. ‘Mijn vader was een van de laatste boeren binnen de Brusselse ring. Het onderwerp financiën kwam thuis niet ter sprake. Mijn vader spendeerde zijn tijd veel liever op het veld en in de winkel, maar zijn administratie liet hij links liggen. Dat liep natuurlijk fout en mijn ouders geraakten in financiële moeilijkheden.
Ik was amper 16 jaar toen ik de boekhouding overnam om orde op zaken te stellen. Samen met mijn oudere broer en zus konden we de financiële situatie stabiliseren en enkele jaren later zag alles er financieel weer goed uit. Dat was een grote verantwoordelijkheid, maar daar is wel mijn interesse in economie en bedrijfsbeheer gewekt. Ik heb toen alles geleerd over het belang van een degelijke boekhouding, administratie en financiële berekeningen. Het was de basis van mijn latere carrière.’
Ontslag
Vanderschrick zou jarenlang sleutelposities innemen bij Belfius, een van de grootste financiële instellingen van ons land. Gedurende zijn hele carrière bleef hij trouw aan die ene instelling, tot hij in 2022 onverwacht aan de kant werd geschoven als ceo van Belfius Insurance.
‘Mijn mandaat werd niet verlengd, wat ik totaal niet had verwacht. Ik heb daar nooit een duidelijke uitleg over gekregen. De eerste weken en maanden na mijn ontslag waren moeilijk; ik moest een rouwproces doorlopen. Het moeilijkste was dat ik van de ene dag op de andere afscheid moest nemen van collega’s die ik als vrienden beschouwde. Het was alsof ik mijn familie verloor. Dat was een harde klap. Ik heb wel nog een afscheidsceremonie gekregen in Durbuy, waar ik van de top 200 medewerkers van Belfius een warm en luid applaus kreeg. Daar voelde ik toch respect en waardering voor wat ik had verwezenlijkt. Door dat te voelen, was ik klaar voor een nieuw hoofdstuk.’
Zijn advies voor mensen die hun leven en hun carrière onverwacht een nieuwe wending moeten geven? ‘Geef het zo snel mogelijk een plek en sta open voor nieuwe kansen. Er is zoveel te doen als je zin hebt om dingen aan te pakken en als je gepassioneerd bent over iets, dan dienen de kansen zich vanzelf aan. Richt je dus op de toekomst, niet op het verleden. Het verleden was wat het was, geef het een plek, en kijk uit naar wat er komen gaat.’
Vastgoedwereld
Na zijn vertrek bij Belfius Insurance nam Vanderschrick verschillende bestuursmandaten op. Hij is bestuurder bij CKV Bank en Curalia Verzekeringen. Hij zetelt ook in de bestuursraden van vastgoedbedrijven als Intervest Offices & Warehouses, Retail Estates en Degroote. ‘Ik daag het management uit door op een constructieve manier vragen te stellen over het businessmodel en de cijfers. Wanneer ik na een bestuursvergadering het gevoel heb dat ik iemand heb aangezet tot nadenken of in beweging heb gekregen, dan ben ik tevreden. Het geeft me voldoening wanneer mensen achteraf zeggen dat ze dankzij mijn inbreng zaken hebben aangepast die positief hebben uitgepakt.’
Dat Vanderschrick nu ook verschillende mandaten bekleedt bij vastgoedondernemingen is geen toeval. ‘Vastgoed is een rode draad doorheen mijn hele carrière. Bij Belfius had ik een nauw contact met onze grote klanten, waaronder vaak vastgoedondernemers. En ook privé heb ik altijd een passie gehad voor vastgoed. Wanneer we wat spaargeld hadden, investeerden mijn vrouw en ik dat altijd in mooie vastgoedprojecten. Wat mij aantrekt in vastgoed is dat je kan investeren zonder veel eigen geld. Dit maakt het mogelijk om projecten te realiseren die anders niet haalbaar zouden zijn. Ik vind het vooral mooi om iets te creëren: je bouwt iets op. Sommigen zien dit negatief als “weer meer beton”, maar ik zie het als een creatieve uiting, of het nu gaat om een appartementsgebouw, een huis of de renovatie van een kantoor.’
Sauna
Terugkeren naar een operationele functie is verleden tijd. ‘Ik heb nog enkele mooie voorstellen ontvangen en ben ook af en toe in gesprek gegaan, maar ik miste de energie en passie om weer een uitvoerende functie op me te nemen. Soms mis ik het om veel mensen om me heen te hebben. Maar daar staat tegenover dat mijn stressniveau aanzienlijk lager is dan voorheen.’
‘Als topmanager word je geleefd. Er waren momenten dat het te veel werd en dat ik een paar dagen rust moest nemen. Ook thuis had ik nog rituelen nodig om te ontspannen en tot rust te komen. Heel vaak kwam ik thuis en dook ik meteen de sauna in om de stress van de dag van me af te zetten, wat tijdens de bankencrisis heel vaak gebeurde. Sinds mijn ontslag bij Belfius gebruik ik de sauna veel minder. Ik ben nu veel rustiger. Vroeger raakte ik snel geïrriteerd of verhefte ik snel mijn stem. Dat gebeurt nu bijna niet meer. Ik ben veel aangenamer voor mijn omgeving.’
De Dexia-periode
Vanderschrick begon zijn carrière als auditor bij Arthur Andersen en na een korte tussenstop bij het toenmalige Chase Bank kwam hij terecht bij BACOB. De BACOB-groep zou Vanderschrick nooit meer verlaten. Met elke latere fusie of overname vond hij altijd wel een plek in de nieuwe groepsstructuur. Ook toen de groep in 2001 werd overgenomen door Dexia. In 2008, in volle kredietcrisis, was hij coo van Dexia Bank. ‘Er liep toen al veel fout en ik trok aan de alarmbel, omdat er te veel geld naar Frankrijk vloeide. Het gevolg was dat ik werd vervangen door een Fransman, die de situatie verergerde. Dat was heel frustrerend, want ik kreeg weinig steun. En dan stopt het natuurlijk.’
Vanderschrick werd weggepromoveerd en werd cfo van Dexia Insurance. En in 2011 zat hij mee op de eerste rij toen Dexia Bank gered moest worden door de Franse en Belgische overheid. ‘Het was heel moeilijk om uit te leggen wat er gebeurde aan klanten en medewerkers. Dexia Bank België was nochtans een gezond onderdeel van de Dexia-groep, maar dat kregen we niet uitgelegd. Ik heb toen veel wakker gelegen. Ik weet nog dat ons toenmalig Head of Treasury op een dag naar mij toe kwam en me vertelde dat we niet genoeg geld hadden om de volgende dag te overleven. Op zo’n moment moet je als directielid vooral heel rustig blijven, ook al ben je ongelooflijk gealarmeerd door wat je hoort. We hebben toen alle opties overwogen, om uiteindelijk te kunnen overleven met noodfinanciering van de overheid.’
Twee petjes
Na de overheidsredding keerde Vanderschrick terug naar de bank, waar hij commercieel directeur werd. Dexia Bank werd omgedoopt tot Belfius. In 2017 werd hij ook ceo van Belfius Insurance, een functie die hij nog bijna twee jaar zou combineren met de functie van commercieel directeur bij Belfius Bank.
‘Het was lastig om beide rollen goed in te vullen en ik wist dat ik moest kiezen. Sowieso mocht ik van de regelgever beide functies maximaal twee jaar combineren. Maar nog belangrijker was dat ik merkte dat ik voor mijn medewerkers minder beschikbaar was, wat het hen ook moeilijk maakte. Maar de doorslaggevende factor was mijn echtgenote. Zij heeft me altijd gesteund en het was normaal geworden dat ik ’s ochtends vertrok zonder dat ze wist of ze me ’s avonds nog zou zien. Ze heeft daar nooit iets over gezegd. Maar in die periode was het er helemaal over en zag ze me helemaal niet. Het was de eerste keer dat ze zo duidelijk aan de alarmbel trok. Toen heb ik de knoop doorgehakt en koos ik resoluut voor Belfius Insurance. Het is een keuze waar ik nooit spijt van heb gehad’, besluit Vanderschrick.