Wat is voor de EU de volgende stap na de groene taxonomie, SFDR en groene labelling? Martin Spolc (foto), hoofd van de Sustainable Finance Unit van het Directoraat-generaal Financiële stabiliteit, financiële diensten en kapitaalmarkten van de Commissie, heeft een zespuntenplan bekendgemaakt dat ESG naar het volgende niveau moet tillen. Dat gebeurde op het Sustainable Finance Forum in Luxemburg op 28 oktober.
Professionals in de financiële dienstverlening worstelen momenteel met de eerste fasen van de nieuwe vereisten voor duurzaamheidsverslaggeving, de labelling en de groene taxonomie. Er is nog heel wat werk voor de boeg om deze innovatieve procedures op scherp te stellen. Desondanks kijkt de Europese Commissie al weer naar de toekomst.
Een publieke consultatie in het afgelopen voorjaar en de zomer leverde ongeveer 650 reacties op, die volgens Spolc in zes brede beleidsthema’s kunnen worden onderverdeeld. De Commissie zal hierover meer in detail treden wanneer deze voorstellen volgende maand worden aangekondigd.
Financieren van groene activiteiten
‘Ten eerste moeten we de mentaliteit veranderen van het vergroenen van de financiering naar het financieren van groene activiteiten en ervoor zorgen dat de financiële sector bedrijven kan ondersteunen bij hun transitie naar verduurzaming’, aldus Spolc. Het is, met andere woorden, de bedoeling om impactfinanciering aan te moedigen: investeringen in goederen en diensten die het milieu niet aantasten actief bevorderen. Dit staat in groot contrast met een groot deel van de huidige groene investeringsactiviteiten, waar het draait om het vermijden van de bedrijven en activiteiten die de meeste schade aanrichten.
Het tweede doel houdt verband met de herstelfase na Covid-19, die veel overheidsfinanciering nodig zal hebben, met name rechtstreeks van de EU. ‘We moeten het kader voor duurzame financiering in de privésector beter afstemmen op de tools die de publieke sector gebruikt en ervoor zorgen dat dit geld de privésector stimuleert om de juiste maatregelen te nemen’, aldus Spolc. Hij noemt bijvoorbeeld de normen voor de uitgifte van groene obligaties die de overheid kan hanteren voor haar eigen schulduitgifte.
Maatschappelijk en ook governance
Daarnaast wil de Commissie de drijvende kracht zijn achter investeringen en best practices voor andere duurzaamheidsdimensies, en dan met name maatschappelijke doelstellingen en governance-uitdagingen. ‘We onderzoeken nu of de taxonomie kan en moet worden uitgebreid tot maatschappelijke doelstellingen,’ stelt hij.
Wat governance betreft, heeft de ‘Europese Commissie al een belangrijk initiatief hierover aangekondigd voor volgend jaar’, vertelt Spolc, verwijzend naar het initiatief rond duurzame corporate governance dat momenteel in de publieke consultatiefase zit.
Ten vierde heeft de EU 2050 vastgesteld als uiterste termijn om klimaatneutraal te worden, waarbij de bijbehorende energie- en klimaatambities zijn vastgelegd voor 2030. ‘We moeten beter uitleggen hoe we deze grote doelstellingen in de praktijk kunnen brengen, en wat dit betekent voor alle bedrijven, niet alleen voor de financiële sector’, aldus Spolc.
‘De vijfde uitdaging gaat over veerkracht,’ vervolgt hij. ‘We moeten niet alleen oog hebben voor de risico’s waarmee individuele instellingen worden geconfronteerd, maar ook voor de risico’s waarmee hele systemen worden geconfronteerd, en voor de veerkracht die ze moeten vertonen.’ Hij verwijst hierbij naar de coronacrisis als voorbeeld van hoe er meer voorbereidingen hadden kunnen worden getroffen om de financiële sector en de reële economie beter te wapenen voor stress.
EU-actie als wereldwijde standaard
De laatste uitdaging is het hanteren van een wereldwijd perspectief. ‘We hebben er alle vertrouwen in dat we onze ambitieuze doelstellingen zullen bereiken, maar Europa is slechts verantwoordelijk voor 10 procent van de wereldwijde uitstoot’, aldus Spolc. ‘We moeten manieren vinden om deze positieve ontwikkeling te versnellen, niet alleen in de Europese Unie, maar ook in andere landen.’
Een deel van deze plannen staat al in de steigers. De Commissie heeft vorig jaar immers het International Platform on Sustainable Finance opgericht, dat besluitvormers uit belangrijke rechtsgebieden bijeenbrengt om ervaringen met beleids- en marktpraktijken uit te wisselen.
Dit zijn de krijtlijnen van de ambities op middellange tot lange termijn, maar er zijn ook initiatieven die in de komende maanden zullen worden uitgerold. Zo wijst Spolc op de projecten die ervoor moeten zorgen dat de bestaande regels zo goed mogelijk werken. ‘We moeten samenwerken met deskundigen uit het hele bedrijfsleven, niet alleen uit de financiële sector, maar ook uit de academische wereld en de ngo’s. We moeten ervoor zorgen dat we de verschillende economische sectoren en de relevante wetenschappelijke expertise begrijpen.’
Er is een formeel discussieforum opgericht om de komende jaren te werken ‘aan de werkbaarheid en bruikbaarheid van de taxonomie in de praktijk, en deze vervolgens verder uit te breiden dan de milieudoelstellingen’. Daarnaast is er de komende herziening van de niet-financiële verslagleggingsrichtlijn, die duurzaamheidsnormen zal opnemen in de informatie die bedrijven verstrekken.
Aan de basis van dit werk ligt de overtuiging in ‘een sterk partnership tussen de publieke en private sector’. Net als bij de huidige initiatieven die worden uitgerold, zal de methodologie normen vastleggen in plaats van dwingende regels. Het is de bedoeling om kapitaal en ondernemerschap te mobiliseren om duurzaamheid aan te moedigen.
Het uiteindelijke doel is om de EU-maatregelen te laten uitgroeien tot een wereldwijde norm die aangeeft hoe de overheid kan inspelen op de daadkracht van de private sector. ‘Stakeholders zouden de wetgevende tsunami moeten beschouwen als een positief instrument dat een nuttige bijdrage levert, in plaats van louter een regelgevende last,’ besluit Spolc.