Geert-Jan Troost, BlackRock
i-PcNKs3b.png

Welke positie heeft ’s werelds grootste asset manager, het Amerikaanse BlackRock, in Nederlands fiduciair management? En welke rol ziet deze marktleider in passief beleggen voor zichzelf weggelegd in de toekomst? We vragen het Geert-Jan Troost, hoofd institutional client business, in onze podcastserie ‘Wie is de slimste fiduciair manager’.

Na een carrière in de consultancy ging Geert-Jan Troost naar BlackRock, in Nederland niet te vinden op de Zuidas maar in de Rembrandttoren. Grote fiduciaire relaties zijn onder meer de pensioenfondsen van Philips en Detailhandel, maar ook Loodsen en Meubel zijn klant. Bijna 80 miljard euro is onder beheer voor deze partijen, grotendeels passief belegd. Troost: ‘Er is zeker een parallel met consultancy als je kijkt naar de dialoog met de klant en naar complexiteit. Ik heb nog geen dag spijt gehad van mijn overstap.’

Is Blackrock wel een echte fiduciair? 

‘Fiduciair management ontstond in Nederland, een van onze bekende klanten is Philips Pensioenfonds en zij waren een van de grondleggers van deze vorm. Voor die tijd was het een soort verkapte package deal met eigen assets, daar geloof ik helemaal niet in. Met 78 miljard euro in Nederland maken we ongeveer een derde uit van ons fiduciaire boek wereldwijd. Dus ja, ik vind Blackrock absoluut een echte fiduciair.

Biedt het specifieke voordelen om deel uit te maken van een Angelsaksische partij? 

‘Als werknemers profiteren we ervan, zelf vind ik het contact met internationale collega’s heel leuk vanwege de dynamiek die het geeft. Het is nuttig om andere culturen en ideeën te hebben in je organisatie. Die wijdere blik, daar betalen onze klanten ook voor. Als we in het nieuwe pensioenstelsel naar een premieregeling gaan bijvoorbeeld, betekent dat een andere inschatting van de risicohouding van de deelnemers – en producten ontwikkelen die daarbij passen. Een deel van ons fiduciair beheer zit in landen als Australië, Engeland en Amerika, zij hebben al lang een DC-regeling. Wij hadden laatst vragen over hoe je private markten een plek kunt geven in een premieregeling. In Australië hebben ze daar tien jaar geleden mee geworsteld, toen de superannuation funds ontstonden. Het is gaaf dat je profiteert van deze kennis. Zij hebben ook een hele sterke voorkeur voor real assets.’

Wat doet BlackRock om zich te weren tegen aanhoudende kosten- en margedruk? 

‘De margedruk is aan het stabiliseren. Nederlanders weten precies wat iets moet kosten, dat is oo gezond. Met voldoende schaal hebben we slagkracht en kunnen we blijven investeren en innoveren. Er is in Nederland 1900 miljard euro pensioengeld, maar daarvan ligt de helft bij de grote drie (APG, PGGM en MN). Bij de overgebleven kleinere fondsen valt me op dat kostendruk hand in hand gaat met budgetten voor governance. Een wereldwijd indexmandaat is heel positief voor de kosten, maar soms laat je dan andere dingen liggen. Denk aan complexere beleggingen als private markten of andere diversifiërende producten. Dat kan alleen met de juiste governance, anders zit je straks met een stapel producten waar je niets van snapt.’

De digitalisering gaat snel: kijken bestuurders straks real time mee? 

‘We moeten niet doorslaan, een bestuurder die de hele dag alles volgt met een app kan de lange termijn uit het oog verliezen. Door het pensioenakkoord krijg je hopelijk een betere connectie tussen de einddeelnemer en het welvaren van de beleggingen. Omgekeerd helpt het fondsen ook om beter te ontdekken wat de risicoperceptie van de deelnemers inhoudt. Digitalisering is bij ons intern ook een focus. Al 32 jaar, sinds BlackRock begon als risicomanagement-huis, gebruiken we Aladdin, ons IT-risicosysteem. Het prettige daarvan is dat iedereen altijd toegang heeft tot dezelfde cijfers. Vooral in een crisissituatie maakt het uit als je direct exact je positie weet.’  

Hoe is de relatie tussen duurzaamheid en risicomanagement?

‘Vanwege onze omvang wordt er kritisch gekeken naar Blackrock, maar daardoor hebben we ook meer invloed. Een nieuw onderdeel is Aladdin Climate, waarmee je een koppeling maakt naar rendementen en risico’s. Stel, je koppelt klimaatrisico’s aan rendementsverwachtingen en je ziet dat de verwachting van bedrijf A heel anders wordt dan die van bedrijf B, dan valt je allocatie wellicht anders uit. Amerikaans vastgoed heb je misschien liever niet in een overstromingsgebied in Florida.’ 

Hoe zie jij de Nederlandse markt voor fiduciair management in de toekomst? 

‘Met zo’n vier à vijf fiduciaire aanbieders vind ik dat het er niet veel minder moeten worden. Het prijsniveau is gezond; in fiduciair management gaat veel werk zitten. Voorheen zag je een aantal buitenlandse partijen die dan na een tijdje zeggen: “Als ik de schaal niet krijg, stap ik er weer uit.” Ik zie stabilisering, zowel in prijs als in aantal. Nieuwe aanbieders zoals family offices zijn interessant. Zij kopiëren niet wat de grote fiduciairs al doen, ze hebben specialistische kennis, waar we allemaal weer voordeel van hebben.’

Karin Roeloffs van Aegon stelde de vraag: Hoe bespreken jullie met klanten welke beleggingen bij BlackRock worden belegd en welke bij externe managers? 

‘Dit legt een beetje de vinger op die ontwikkeling dat je, in mijn opinie, als fiduciair helemaal onafhankelijk moet zijn van je asset management business. Wordt je fiduciaire relatie een verkapt verkoopkanaal, dan is er iets fundamenteel mis. Wat je voorstelt moet aansluiten bij wat de klant wil. En als de klant zegt: ik vind het lekker makkelijk, ik wil al mijn beleggingen bij BlackRock onderbrengen, dan zeggen wij natuurlijk geen nee. Maar wel: “Weet je het zeker?” Die vraag ligt aan de basis van wat fiduciair management eigenlijk is.’ 

Mijn volgende gast in deze serie is Twan van Erp van Achmea IM. Wat zou je hem willen vragen?

‘De hele fiduciaire dienstverlening is vrij flexibel. Mijn vraag is: Zie jij straks, na het nieuwe pensioenakkoord, delen van die fiduciaire dienstverlening overbodig worden en welke zouden dat dan zijn?’ 

Dit is het derde interview in een podcast-serie met fiduciair managers in Nederland. Het artikel verschijnt in de krant FN Institutioneel, waarvan de derde editie van dit jaar op 27 mei bij geregistreerden wordt bezorgd. 

Eerdere afleveringen in deze podcastserie:

 

Author(s)
Target Audiences
Access
Limited
Article type
Article
FD Article
No