Assetmanagers vertelden tijdens masterclasses op het Fondsevent vorige maand hoe men op de grote thema’s van dit moment kan inspelen, zoals digitalisering, search for yield, inkomen uit vermogen en regelzuchtige overheid.
Technologie is ‘sexy’, en dat is nu juist ook het risico dat dergelijke sectoraandelen bedreigt. Het trekt veel kapitaal, maar ook veel nieuwe concurrenten aan. De innovatie die daarvan het gevolg is, kan bedrijven juist ook uit de markt drukken.
Selecteer de winnaar van morgen
Door de sterke interesse van beleggers in technologieaandelen komt nieuw geld beschikbaar, worden nieuwe producten en applicaties gelanceerd en worden bestaande producten beter en goedkoper. ‘Maar’, waarschuwt O’Gorman, ‘voor technologie geldt nog sterker dan voor andere sectoren dat het adagium ‘the winner takes it all’ geldt. Dat betekent dat het essentieel is om als belegger bedrijven te selecteren die barrières tegen potentiële concurrenten weten op te werpen.’
Veel bedrijven zijn hier volgens hem niet toe in staat en verliezen gaandeweg aan toegevoegde waarde en marktpositie, zegt O’Gorman. Hij en zijn team kijken daarom naar de potentie van het bedrijf om organisch te groeien. ‘Maar ook beoordelen we of het problemen van klanten oplost, het waarde voor de klant creëert en of het management ook in de juiste activiteiten investeert.’ Volgens hem is de opwerping van barrières niet alleen een kwestie van technologisch voorop lopen, maar ook van schaalgrootte, merk en distributiekracht.
O’Gorman noemt enkele technologiesectoren die hij interessant vindt en waarin hij winnaars selecteert: voor e-commerce is dat Amazon, voor online advertising is dat Google, voor connectiviteit is dat Mediatek en voor papierloos betalen zijn dat bedrijven als MasterCard, ooit opgezet door de bankensector om concurrenten als PayPal buiten de deur te houden.
Wereldwijd jagen op rendement
Obligatiebeleggen is sinds de uitbraak van de kredietcrisis in 2008 veel moeilijker geworden doordat de rente zo laag is dat de rendementsdoelstellingen veelal niet gehaald kunnen worden.
Het antwoord op die uitdaging is het beleggen in fixed income zonder enige beperking, zegt Simon Foster van UBS Asset Management. Hij wijst erop dat op dit moment met de lage rente veelal niet meer dan 2 procent rendement wordt behaald op het fixed income-gedeelte van de portefeuille, terwijl beleggers historisch gezien toch op 4 tot 5 procent rekenen.
Foster: ‘Dat kan niet meer met een klassieke, in euro gedenomineerde aanpak. De ECB loopt achter de curve aan. Dat geeft zowel inflatie- als deflatierisico’s. Tegelijkertijd zie je toenemende divergentie tussen Europa en de VS. In de VS trekt de economie aan, terwijl in landen als Spanje sprake is van een werkloosheid van wel 25 procent.’
‘Wij zeggen daarom: je moet “uncoinstrained” beleggen, dat wil zeggen zonder beperkingen. Daarvoor heb je een wereldwijde visie en aanpak nodig’, zegt Foster. Daarnaast moet je volgens hem ook flexibel zijn, de hele cyclus door. ‘De ene keer betekent dat dat je belegt in hoogrentende bedrijfsobligaties, waarvan de spread nog voldoende ruimte biedt om jezelf te beschermen tegen een stijgende rente. De andere keer biedt juist schuldpapier uit opkomende landen kansen. Maar let altijd op de liquiditeit!’
Voorts wijst hij erop dat je soms voor harde valuta en dan weer voor lokale valuta moet kiezen. Op basis van dat beleid is in een lage renteomgeving nog altijd een gemiddeld jaarrendement mogelijk van 5 procent, aldus Foster.
Smart beta onder de motorkap
Smart beta-strategieën zijn vaak beter te omschrijven als ‘domme alpha’ of ‘smart marketing’, vertelt Tim Matthews van Schroders. Wat deze strategieën gemeen hebben is dat ze transparant zijn, weg bewegen van de marktgewogen index en erop gericht zijn op de lange termijn waarde toe te voegen en risico te reduceren. ‘Het komt voort uit het inzicht dat actief management passief niet outperformt.’
‘Waarde’ is een van deze begrippen. Het zoeken naar aandelen die veel waarde voor hun geld bieden, is succesvol gebleken. Tegelijk is dit de voedingsbodem voor kritiek op passieve strategieën. Beleggen in een naar markt gewogen index, is eigenlijk ‘anti-waarde’beleggen, oordeelt Matthews. Beter is naar zijn oordeel een ‘gelijk gewogen’ index, waarin alle aandelen even zwaar vertegenwoordigd zijn. Maar ook een index waarbij de gewichten afhankelijk zijn van de lengte van bedrijfsnamen biedt deze outperformance, zegt de fondsmanager.
‘Smart beta doorbreekt de link met prijs, maar mikt daarbij op aandelenspecifieke karakteristieken’, vervolgt hij. Echter, elke soort van rangschikken op basis van dit soort ‘factoren’ kan leiden tot concentratie in bepaalde sectoren of landen. Een belegger die selecteert op waarde moet kijken waarom een aandeel goedkoop is. Wie selecteert op lage volatiliteit moet bijvoorbeeld tevens de liquiditeit in de gaten houden. Zo wees een nadere kijk op deze strategieën uit dat ze beleggers massaal in kleine aandelen dirigeerden die maar beperkte verhandelbaarheid hadden. ‘Zouden beleggers hun geld terug willen, dan zou het bijna een jaar tijd kosten om eruit te komen.’
Schroders spreekt van smart beta 2.0 en draait het proces om. Eerst vraagt het beleggers wat de outperformance is waarop gemikt wordt. Vervolgens biedt het Britse huis actief gemanagede fondsen die in verschillende mate van de marktindex afwijken. ‘Wil je 1 procentpunt toevoegen, dan zal de zogenaamde “active share” (afwijking van de index) 40 tot 45 procent moeten zijn. Bij 3 procentpunt wel 75 procent. Beleggers moeten zich hiervan bewust zijn.’
De factoren die volgens Schroders het meeste rendement genereren zijn waarde en kwaliteit. Om aan ieder aandeel op beide factoren een score toe te kennen, worden tientallen variabelen gebruikt. ‘Waarde en kwaliteit werken op verschillende momenten in de cyclus beter’, zegt Matthews. ‘Op dit moment ligt de nadruk op waarde, een jaar geleden was dat kwaliteit.’
Duurzaamheid heeft enorme potentie
Door de toenemende wereldbevolking en de opkomst van de middenklasse in opkomende markten neemt de vraag naar grondstoffen toe. Ook de vraag naar vlees stijgt exponentieel, evenals bijvoorbeeld het aantal auto’s. In 2030, zo is de verwachting, is het aantal auto’s op de wereld ten opzichte van 2010 verdubbeld.
‘Als wij het over duurzaam beleggen hebben, dan hebben wij het over beleggen in bedrijven die oplossingen aandragen,’ zegt portfoliomanager Hubert Aarts bij Impax Asset Management, onderdeel van BNP Paribas Investment Partners.
Veel van dergelijke bedrijven hebben volgens hem een enorm groeipotentieel, soms ook doordat de wetgever aandringt op het gebruik van oplossingen. Aarts heeft het dan bijvoorbeeld over bedrijven die filters maken om water te zuiveren, bedrijven die schone energie opwekken of iets ontwikkelen waardoor auto’s zuiniger gaan rijden. Als voorbeeld van een bedrijf dat het laatste doet, noemt hij het Amerikaanse BorgWarner.
Een ander veelbelovend voorbeeld is volgens hem Huaneng Renewables, dat enorme windturbines bouwt. ‘Op veel plekken in China is de lucht enorm verontreinigd, onder meer doordat er nog veel oude kolencentrales staan. Deze stonden eerst buiten de steden, maar doordat die enorm gegroeid zijn, staan ze nu vaak in de bebouwde kom. In het lopende vijfjarenplan staat dat de luchtverontreiniging moeten worden teruggedrongen.’ Wie wil inspelen op de trend naar duurzaamheid, kan dus genoeg bedrijven vinden met een goed groeipotentieel, stelt Aarts. ‘Wie duurzaam wil beleggen hoeft zeker geen rendement achter te laten.’
Regelzucht zorgt voor inefficiency
De regelzucht van de overheid neemt sinds de financiële crisis toe en zorgt voor marktinefficiënties waar beleggers van kunnen profiteren, stelt Sandor Steverink, hoofd rente van Delta Lloyd Asset Management.
‘Een reactie op de crisis is geweest om met meer regels onzekerheden te verkleinen’, stelt hoofd credits Arnold Gast. Dat heeft schijnzekerheid opgeleverd, zegt het tweetal.
Steverink wijst erop dat na de ondergang van de Titanic regels werden opgesteld die passagiersschepen verplichtten meer reddingsboten aan boord te hebben. Kort daarop kapseisde een ander schip, de Eastland, met de dood van 844 opvarenden tot gevolg. Het schip sloeg aan de kade om, omdat het topzwaar was geworden door alle reddingsboten. Dit is exemplarisch voor wat er gebeurt op financiële markten, zegt Steverink ter vergelijking. ‘Je hebt een crisissituatie, daarna komen ze met nieuwe regelgeving en hieruit ontstaat inefficiency.’
Hij laat een afbeelding van obligatiespreads van financials zien. Eerst was de spread zelfs voor perpetuals enkele basispunten, maar in de crisis zijn ze uitgelopen en hoog gebleven. ‘Nu zijn de obligaties van financials ineens eng.’ Ook obligaties met hypotheken als onderpand, ofwel asset backed securities (ABS), raakten uit de gratie. ‘Ze hadden de crisis veroorzaakt, maar nu gaat de ECB ze opkopen. Je ziet dat de overheid het soms ook niet weet.’
‘Maar hoe profiteer je van dit verkeerd geprijsde risico’, vraagt Steverink. ‘Voor de regelgever telt alleen of een uitgever investment grade is of niet. Maar in werkelijkheid is het een glijdende schaal. De kans op default is niet nul of een.’ Door te anticiperen op rating-wijzigingen en goed op de voorwaarden van instrumenten te letten, kunnen beleggers betere inschattingen maken. ‘Wij noemen dit “pro-actief ” beleggen,’ aldus de fondsmanager.
Multi-asset-fonds als panacee
Multi-asset-beleggen heeft bestendige rendementen als doel, waarbij het inkomensbestanddeel met het ouder worden van de belegger aan belang wint, zeggen Deutsche Asset & Wealth Management en BlackRock in de masterclass ‘Inkomsten genereren met beleggen’.
Markus Müller, hoofd discretionair vermogensbeheer van DeAWM wijst aan de hand van een staafdiagram op de stijgende jaarlijkse instroom in Europese multi-asset-fondsen. Ten opzichte van 2009 is sprake van een verviervoudiging tot 200 miljard euro. Dit was niet altijd zo. De financiële crisis gaf de populariteit van multi-asset-fondsen een knauw. ‘Veel klanten zaten in benchmark-producten toen de beurs onderuit ging’, aldus Müller.
Het is volgens hem niet terecht om de multi-asset-benadering hiervan de schuld te geven. Het concept van spreiding of diversificatie dat ten grondslag ligt aan multi-asset-portefeuilles blijft overeind, al moet je de onderlinge correlaties tussen beleggingscategorieën goed in de gaten houden. ‘Het was niet het multi-asset-concept dat faalde.’
Stephen Crocombe, hoofd multi-assetstrategieën bij BlackRock, is het daarmee eens. ‘Als correlaties van negatief omslaan in positief, bevind je je in diep water.’ Het preserveren van kapitaal staat evenwel ook in mindere tijden voorop. ‘Zeker in deze tijden van lage – en in reële termen zelfs vaak negatieve – rentes, die met obligatie-opkopen door de ECB nog wel even zullen aanhouden’, zegt Müller. Hij toont de fear-engreed-grafiek van de emotionele golfslag variërend van euforie tot depressie waar beleggers doorheen gaan. Europa verkeert volgens hem in de fase van ‘hoop’, in Azië heerst ‘optimisme’ en in de VS zit alweer tegen ‘euforie’ aan.
Bij Deutsche probeert men tegemoet te komen aan de wens van absolute rendementen. Met dynamische overlay-strategieën kan de beheerder verder inspelen op kansen die hij over de hele wereld ziet. Crocombe wijst beleggers er wel op dat het in de tijd glad proberen te strijken van rendementen ook het gevolg heeft dat multiasset-strategieën in een enorme bullmarkt voor aandelen bijvoorbeeld achter zullen blijven. Veel multi-assetbeleggers doen dit voor de oude dag. Met het naderen van de pensioenleeftijd zullen ze het risico willen afbouwen en moet de portefeuille zorgen voor aanvulling op het inkomen.
Let als belegger op de levensfase
‘De impact van de digitale revolutie is enorm, hij gaat steeds sneller’, zegt Dirk-Jan Verzuu van ING Global Opportunities-fonds. Hij spreekt samen met Jack Neele, manager van het Robeco Global Consumer Trends-fonds.
‘In 700 voor Christus hadden de Chinezen al een telraam. In 1977 werd de eerste echte pc gelanceerd, door Apple. In 1984 kwam het internet, sinds 1996 hebben we de cloud, sinds 2001 big data. Facebook kwam in 2004.’ ‘Tegenwoordig hebben we het over “the internet of things”: Google heeft al een auto die zelf kan rijden, zonder chauffeur. Daarvoor moet die auto communiceren met verkeersborden en met andere auto’s. De verwachting is dat een computer in 2045 de rekenkracht van alle mensen bij elkaar heeft.
Dan wordt het dus echt scary.’ Om te profiteren van trends belegt het ING-fonds niet in regio’s maar in thema’s, die vervolgens weer zijn ingedeeld in subthema’s. Digitalisering bevat bijvoorbeeld onder meer de subthema’s big data, de digitale consument en cloud computing. ‘Binnen de thema’s is vooral de levensfase heel belangrijk’, zegt Verzuu. ‘Niet alleen voor de vraag hoe je belegt, maar ook voor de prijs die je wilt betalen.’ Big data zit bijvoorbeeld tussen de opkomende groei en de adaptiefase in.’
‘Zitten bedrijven nog in de groeifase, dan is nog niet duidelijk wie de winnaars zullen zijn. Ik koop dan vaak liever een mandje met verschillende aandelen. Omdat er nog geen winst wordt gemaakt, maar vooruit wordt gelopen op toekomstige winst, betaal je dan wel vaak relatief veel.’ Is een bedrijf volwassen, dan is de groei lager dan het marktgemiddelde. Verzuu: ‘Hier hebben wij alleen interesse als er gekocht kan worden tegen een discount. Als bedrijven in verval zijn, dan kopen wij alleen als ze echt spotgoedkoop zijn, maar liever niet.’
Jack Neele van Robeco geeft voorbeelden van bedrijven die niet meebewogen hebben. ‘Kodak bijvoorbeeld probeerde zich te verzetten tegen de opkomst van digitale fotografie.’ Andere voorbeelden die hij geeft zijn Nokia (mobiele telefoons). Wel veelbelovend zijn Spotify, Airbnb, Uber, Square en Pinterest. Als belegger moet je niet alleen naar de gevestigde orde kijken, maar vooral ook naar de uitdagers. In veel van dergelijke bedrijven kun je echter nog niet beleggen.
Van asset-allocatie naar portefeuille
Het vertalen van megatrends naar een klantportefeuille is een uitdaging. James Bateman, hoofd van het multiasset team van Fidelity Worldwide Investment wijst tijdens een presenatie op het Fondsevent op drie van dergelijke trends: het risico van stijgende looninflatie, toenemende inkomensongelijkheid en vergrijzing. Als je daar op in wilt spelen dan moet je je traditionele asset allocatie aanpassen en expliciete bets toevoegen, aldus Bateman.
In plaats van 50 procent in de MSCI World index, steek je 10 procent van de portefeuille in consumentengoederen om daarmee in te spelen op de groei van de middenklasse in de wereld. Daarnaast kies je met 10% voor dividendbeleggen om demografische veranderingen het hoofd te bieden en probeer je dreigende (loon)inflatie te counteren met inflatielinkers. Tot slot beantwoordt Bateman de vraag hoe je de winnaars van morgen selecteert. Hij pleit in dat verband voor (stock picking. Eén van de winnaars van morgen is Monsanto, marktleider in agrarische biotech. Dankzij zijn innovatiekracht is het groeipotentieel groot.
Dit artikel heeft in het Fondsnieuws-magazine gestaan dat woensdag is verschenen.