Hij kwam er voor een stage en woont en werkt er nu ruim dertig jaar. Voor Tjalling Halbertsma was Londen ‘eigenlijk altijd de juiste werkplek’. Eerst in publieke markten, nu in private equity, voor Harbourvest.
Halbertsma was onlangs weer eens een paar dagen in Nederland: een private-equityfonds van zijn werkgever Harbourvest ligt bij ING Private Banking ‘op het schap’ en dat vraagt om presentaties. Hoe ziet het hoofd investor relations voor Europa en Midden-Oosten Nederland als hij dan even terug is? ‘De kwaliteit van leven is in Nederland ongeëvenaard. Als ik hier om mij heen kijk: alles doet het. Ik weet dat anderen daar een andere mening over kunnen hebben, want het is allemaal relatief, maar toch: de treinen rijden, er is weinig criminaliteit, armoede bestaat eigenlijk niet. Objectief gezien is Nederland een geweldig land om in te wonen. Londen heeft veel te bieden, maar je betaalt wel een prijs: die kwaliteit van leven.’
Toch gaat Halbertsma (53) niet weg uit de Britse hoofdstad. ‘Het is voor mij de juiste werkplek, van het begin af aan. Het was alsof ik in een warm bad terechtkwam toen ik stage ging lopen bij Merrill Lynch.’
Daarna startte hij in investment banking en kwam hij terecht bij Morgan Stanley. Via hedgefondsmanager Man Group vervolgde hij zijn weg, tot bij Nuveen in private markten. Zijn daaropvolgende werkgever Eaton Vance werd overgenomen door Morgan Stanley en dus was hij in 2021 weer terug op het oude nest.
Totdat vorig jaar Harbourvest belde.
Sindsdien bezoekt hij (semi-)institutionele klanten in Europa en het Midden-Oosten. Het fonds dat door ING wordt aangeboden, betreft een secondaries (inclusief continuation-vehikels) met een deel co-investments. ‘De markt in secondaries groeit sterk. Exits kunnen moeilijk zijn in de huidige omstandigheden en private-equitybeleggers die toch liquiditeit nodig hebben, kunnen dan terecht bij een secondaryprovider.’
Hartje stad
Harbourvest is zo’n veertig jaar actief in deze markten. Op het Londense kantoor, hartje centrum, heeft Halbertsma ongeveer 130 collega’s. Wereldwijd zijn dat er 1200, met vestigingen onder meer in Dublin, Frankfurt en Zürich. Wonen doet Halbertsma ook ‘hartje stad’. ‘Nog steeds, ja. Veel collega’s trekken naar de country, zeker als ze kinderen krijgen, maar mijn vrouw en ik hebben geen kinderen en we wonen hier heerlijk. Het past bij ons. Het is een kosmopolitische stad: de beste restaurants, de beste tentoonstellingen en je ontmoet er mensen van heinde en ver.’
Uit professioneel oogpunt wil hij ook niet anders. Hoe je het ook wendt of keert, ‘Londen is nog steeds het financiële centrum van Europa, en ik zie dat tijdens mijn werkzame leven niet meer veranderen: de voertaal, de infrastructuur, de geografische ligging…’
Het is hard werken, dat wel. ‘Part-time werken, dat bestaat hier niet. Je maakt dus wel een actieve keuze voor lange werdagen. Daarom moet je ook ‘nee’ kunnen zeggen. Bedrijven hier nemen wat jij wil geven, dus jij moet bepalen hoeveel dat is. Ligt er te veel op je bord? Dan moet je zelf het initiatief nemen om dat te bespreken met je baas.’
Om die communicatie te faciliteren, pleit Halbertsma voor een open werkcultuur. ‘Daarom vind ik het zelf ook belangrijk veel op kantoor te zijn. We vragen iedereen om minimaal drie dagen per week hier te zijn, ikzelf ben er vijf dagen. Ik krijg gewoon meer gedaan op kantoor. Naar iemand toelopen is efficiënter dan emailen of bellen. Voor je het weet heb je weer een leuk gesprek bij de koffie-automaat en leer je weer iets van een ander.´
Marathon des Sables
Het harde werken houdt Halbertsma goed vol omdat hij daarnaast bedreven is in ‘play hard´. In Nederland speelde hij hockey op topniveau, later ontwikkelde hij zich als bergbeklimmer en ‘avonturier’. Zo beklom hij de Matterhorn en de Eiger, ondernam hij expedities naar de Noordpool en de Zuidpool, stak het Kanaal over op een paddle-board en had ontsnappingsavonturen vanaf Alcatraz en Robben Island. Hij geeft ook presentaties over die avonturen en beaamt dat het ‘bijzonder’ is, maar niet voordat hij erop wijst dat er aan hemzelf verder niet zo veel bijzonder is. ‘Een gewone man die ongewone dingen doet.’
Het is ook een kwestie van ‘gewoon doen’, zo houdt hij bij die presentaties zijn gehoor voor. ‘Je moet uit je comfort zone komen, dat is het belangrijkste. Dat vertaal ik ook naar de werkomgeving: ik ben vóór risico’s nemen in je werk. Gokken niet, laat staan overhaaste acties ondernemen. Weloverwogen uit je comfort zone stappen, om te kijken hoe dat uitpakt. Dat wel.’
De Marathon des Sables is het volgende avontuur dat hij heeft gekozen, een zesdaagse etappeloop van zo’n 250 kilometer door de woestijn in het zuiden van Marokko waarbij je zelf je eten, drinken en slaapzak draagt. Om daarvoor te trainen gaat Halbertsma in december naar Peru om daar drie dagen in de woestijn te gaan lopen. ‘Hetzelfde terrein en ook warm, en dan 120 kilometer in drie dagen. Een goede manier om te kijken wat ik volgend jaar in Marokko zou kunnen verwachten.’
Dit is de tweede aflevering van de zomerserie 2025 van Investment Officer over Nederlandse beleggingsprofessionals die werkzaam zijn in het buitenland.