De markt van sociale obligaties explodeert, nu de obligaties op grote schaal worden ingezet om projecten te financieren die gelinkt zijn aan de coronacrisis. Maar vooralsnog is het regelgevend kader nog niet zo ontwikkeld als bij groene obligaties.
De voorbije maanden wonnen sociale obligaties fel aan populariteit. Dat merken ook Vanessa Marquette (foto) en Sarah Libregts, respectievelijk partner en senior associate bij advocatenkantoor Loyens & Loeff. Ze begeleiden bedrijven bij obligatie-uitgiften en volgen de obligatiemarkt op de voet. Marquette: ‘Zowel consumenten als investeerders hechten steeds meer belang aan duurzaamheid. Ze willen hun geld aanwenden voor positieve en duurzame projecten. In die zin zijn groene en sociale obligaties ook interessant voor bedrijven die financiering zoeken: die instrumenten laten toe om een ander publiek aan te spreken. Je merkt ook dat de financiële markt helemaal in die richting evolueert. Toen de CEO van BlackRock begin dit jaar aangaf dat duurzaamheid de standaard zou moeten zijn voor alle investeringen, kwam dat voor vele partijen echt wel als een wake-upcall. Ook in de Verenigde Staten, waar duurzaamheid niet zo’n hot topic is als bij ons.’
Naast groene obligaties zijn ook sociale obligaties in opmars. Wat verklaart hun prioriteit?
Libregts: ‘Sociale obligaties werden tot dusver vooral ingezet voor de financiering van betaalbare basisinfrastructuur zoals zuiver drinkwater of energievoorzieningen, betaalbare huisvesting, creëren van werkgelegenheid of toegang tot gezondheidszorg en onderwijs. Maar sinds de uitbraak van de corona-pandemie zijn sociale obligaties – vooral door overheden en supranationale organisaties – ook op grote schaal uitgegeven voor de financiering van projecten die gelinkt zijn aan de corona-crisis. Zo heeft de Europese Commissie recent aangekondigd tot 100 miljard euro te willen ophalen met sociale obligaties. Dat geld zal vloeien naar lidstaten die werktijdverkorting en soortgelijke regelingen in stelling hebben gebracht om jobs te vrijwaren tijdens de coronalockdown. Dat geeft echt wel een grote stimulans aan de markt van sociale obligaties.’
Bij groene obligaties is er een risico op greenwashing. Maar hoe groot is het risico op socialwashing bij sociale obligaties?
Marquette: ‘Zowel voor groene als voor sociale obligaties zijn er richtlijnen van de International Capital Markets Association, maar die zijn vrijwillig en niet-bindend. Daardoor is er nog een groot risico op greenwashing of socialwashing. Voor de groene obligatiemarkt zal de Europese taxonomie op dat vlak wel een heel helder kader creëren. De taxonomie omvat voorlopig enkel groene activiteiten, waarbij de sociale aspecten op de achtergrond blijven. Bij sociale obligaties blijft er een groter gevaar op socialwashing.’
Welke impact heeft dat op de institutionele markt?
Marquette: ‘Vermoedelijk zullen institutionele beleggers de voorkeur geven aan groene obligaties, omdat die wel onder de Europese taxonomie vallen. Zij willen vermijden dat ze een disclaimer moeten plaatsen bij duurzame beleggingsportefeuilles omdat die niet helemaal onder de Europese taxonomie vallen. Daar komt nog eens bij dat sociale obligaties door hun aard soms iets meer politiek gekleurd kunnen zijn, wat ook gevoeliger ligt bij institutionele beleggers. Daarmee zullen sociale obligaties toch eerder iets zijn voor de overheid en particuliere beleggers die met hun investering een positieve impact willen hebben op de maatschappij.’
Intussen zijn er ook sustainability-linked bonds, waarbij de coupon afhankelijk is van het behalen van duurzaamheidsdoelstellingen. Voor wie zijn die interessant?
Libregts: ‘Dergelijke obligaties zullen hoogstwaarschijnlijk aantrekkelijk zijn voor emittenten die zich expliciet willen committeren aan duurzaamheidsdoelstellingen, maar onvoldoende groene of sociale projecten hebben om de uitgifte van een groene, sociale of duurzame obligatie te rechtvaardigen. De verwachting is dat sustainability-linked bonds in de voetsporen zullen treden van de succesvolle sustainability-linked loans, waarvan het gebruik het afgelopen jaar exponentieel is gegroeid.’