Hanneke Smits is de enige Nederlander die op dit moment een Britse assetmanager aanvoert. Zij zegt dat ‘haar’ Newton goed voorbereid is op een brexit, en ook als alpha-manager de strijd met passief niet vreest. Een interview.
Het eindeloze uitstel van de scheiding tussen Groot-Brittannië en de EU heeft ten minste één voordeel: marktspelers hebben zich er voldoende op kunnen voorbereiden. Dat geldt voor assetmanagers, die voortdurend stresstesten draaien om te zien wat brexit betekent voor het Britse pond en daarmee voor de klantenportefeuilles.
Bij het in Londen gevestigde Newton Investment Management, waar de Nederlandse Hanneke Smits sinds 2016 de scepter zwaait, zijn ze ook klaar voor het onvermijdelijke dat alsmaar uitgesteld wordt. Opeenvolgende premiers weten tot dusver niet tot een voor het parlement aanvaardbare deal te komen. Het treurspel lijkt Hotel California wel van The Eagles: ‘You can check out any time you like, but you can never leave!’
Smits (52) stelt dat de stresstesten laten zien dat een potentiële daling van het pond een relatief beperkte invloed op de meeste portfolio’s van Newton zal hebben. ‘Veel van de exposure van de portfolio’s in Groot-Brittannië is naar internationaal georiënteerde bedrijven, zodat het effect van een zwakkere munt beperkt is.’
Daarnaast profiteert Newton van het feit dat het deel is van het Amerikaanse BNY Mellon Investment Management (IM), dat met een beheerd vermogen van 1800 miljard dollar een van de grootste vermogensbeheerders is. Daardoor profiteert Newton van een enorm netwerk en is als zodanig goed beschermd tegen externe schokken als een brexit.
Kind van een venture capitalist
Hanneke Smits vertelt dat ze aangenaam verrast is over de speelruimte die zij krijgt als ceo van Newton IM met meer dan 56 miljard euro aan assets. ‘Er is meer afstand dan ik verwachtte. Iedereen houdt vast aan zijn eigen kracht en de controle over de strategieën ligt dan ook duidelijk bij ons.’ Tegelijkertijd vindt ze dat Newton profiteert van de schaal van BNY Mellon IM. Zo won men recent een mandaat van een pensioenplatform in Californië, mede dankzij de hulp van de moeder.
Smits is niet zo vaak in het nieuws, deels omdat BNY Mellon IM voor haar investeringsmaatschappijen zelf de marketing en de sales doet en deels omdat zij vooral een sterk inhoudelijk gedreven ceo is. Ze werkte lang als partner en chief investment officer voor Adams Street, een Amerikaans private-equityhuis dat de publiciteit mijdt. Dat Smits in die wereld is beland lijkt verrassend. Want toen ze studeerde aan de London Business School stapte vrijwel iedereen van haar klasgenoten in het bankiersvak of de consultancy. Maar Smits koos voor private equity, en bleef daarmee letterlijk dicht bij huis: haar vader, René, was in Nederland een van de eerste venture capitalists met de oprichting van private-equitybedrijf Oranje-Nassau Participaties.
Dat ze een laag mediaprofiel heeft, wil niet zeggen dat Smits geen invloedrijk persoon in de City is – integendeel. Ze zit in de board of directors van de Bank of England, in het bestuur van de Britse branchevereniging van investmentmanagers en ze zet zich in voor de non-profitorganisatie Impetus die jongeren met een achtergestelde maatschappelijke positie helpt succesvol te zijn in hun baan, werk en leven.
Eerder, tijdens een sabbatical na het opzeggen van haar baan bij Adams Street, richtte ze met een aantal vrienden Level20 op, een organisatie die meer vrouwen op senior posities probeert te krijgen in private equity. Dat zou voor haar de opstap blijken te zijn naar de opvolging van Helena Morrissey, de toenmalige ceo van Newton die zich met vergelijkbare thematiek bezighield en vond dat haar houdbaarheidsdatum op was.
Japanificatie
Smits begon haar nieuwe functie bij Newton met praten en luisteren en stelde een strategisch plan op, waarin de focus ligt op absolute return en inkomensgerichte strategieën, alsook op de ontwikkeling van duurzame fondsen. Ze zegt daarover: ‘Het zijn strategieën waar passief niet mee kan concurreren.’ Ze voegt eraan toe: ‘We geloven dan ook in ons vermogen tot het genereren van alpha.’ Daarvoor verwijst ze naar de resultaten van actief beheerde mandaten over 5, 3 en 1 jaar, waarin de zelfgekozen benchmark met respectievelijk 79 procent, 58 procent en 79 procent is verslagen (stand per 31 augustus 2019).
Tegelijkertijd erkent Smits dat de macro-omgeving op dit moment moeilijk is. ‘De vertraging van de wereldhandel is een uitdaging voor het monetaire beleid dat momenteel het enige beschikbare beleidsinstrument is. Dat zorgt voor de speculatie dat fiscaal beleid de volgende ontwikkeling in Europa zal zijn.’
Tegelijkertijd gaat de ‘Japanificatie’ van Europa door, met een toenemende kans op verdere renteverlagingen. ‘Maar die aanhoudend negatieve rentes veroorzaken vraagtekens rond de economische stabiliteit’, zegt ze en verwijst daarvoor onder meer naar het feit dat deze negatieve rente zo schadelijk is voor de bankensector. Smits denkt dat banken mogelijk weer aan het infuus van liquiditeit gaan. Maar meer verwacht ze van fiscaal beleid door regeringen, waar zij nu toe worden opgeroepen. ‘Vooruitkijkend kun je zeggen dat de obsessie van de markten met de bijeenkomsten van de ECB misleidend zijn. We moeten ons veel meer concentreren op het politieke proces.’
Dit interview staat ook in het Fondsnieuws-magazine, dat op 2 oktober verschijnt.