Pieter Omtzigt stelt dat pensioenfondsen hun beheerders niet of nauwelijks aansprakelijk kunnen stellen voor verliezen bij opzettelijke fouten of grove schuld. Dat blijkt uit een serie vragen die het CDA-Kamerlid aan minister Koolmees van Sociale Zaken heeft gesteld.
Hij vindt dit kwalijk, omdat ‘een aantal in Nederland werkzame vermogensbeheerders en beleggingsinstellingen ongeveer meegedaan heeft aan elke vorm van marktmisbruik’.
Omtzigt heeft deze vragen gesteld in aanvulling op eerdere vragen die hij in december stelde. Toen vroeg hij aan Koolmees of hij wist van fraude door leden van Dufas, de belangenvereniging van asset managers in Nederland. De bewindsman liet weten dat hij hierop geen antwoord had.
In zijn nieuwe vragen geeft Omtzigt zelf antwoord op de door minister Koolmees onbeantwoorde vragen. Hij wijst op fraude met onder meer Libor, Euribor, wisselkoersen en swaps waarbij aanbieders een schadevergoeding hebben betaald of waarvoor zij zijn veroordeeld. Hij wil van Koolmees weten of Dufas ‘ooit enige maatregel heeft genomen tegen een lid vanwege bijvoorbeeld fraude of valsheid in geschrifte’, zo citeert het platform Pensioenpro hem.
Vervolgens constateert Omtzigt dat pensioenfondsen hun beheerders niet of nauwelijks aansprakelijk kunnen stellen voor verliezen als gevolg van fraude. Dat heeft volgens hem alles te maken met de manier waarop de contracten in elkaar steken. Althans: zo leidt hij dat af uit de modelovereenkomst die tot eind vorig jaar op de site van Dufas stond.
Dufas stelt dat dat een verouderde modelovereenkomst was, die inmiddels van de website verwijderd is en Koolmees liet weten dat er in de praktijk andere overeenkomsten worden gesloten.
Omtzigt wil nu weten waar de minister die stellingname op baseert. Ook wil hij weten of er pensioenfondsen zijn waar deelnemers of het verantwoordingsorgaan de beheersovereenkomst van hun fonds kunnen inzien. Hoe kan een dergelijk orgaan het beleid van het bestuur goedkeuren zonder die overeenkomst te kennen, vraagt hij zich af.
Een andere vraag van hem is wie gaat controleren of ‘beheerders geen derivaten van zichzelf aan pensioenfondsen verkopen die niet vrijelijk verhandeld worden op een open markt’. Dit is verboden, maar de suggestie van Omtzigt is dat het moeilijk te controleren valt of het inderdaad niet gebeurt.
Zo blijft hij naar de mening van het platform Pensioenpro druk uitoefenen op de rol van fiduciair beheerders bij pensioenfondsen. Volgens hem stellen pensioenfondsen daar te veel vertrouwen in. Met zijn amendement bij de Verzamelwet Pensioenen 2019 zette hij het onderwerp weer op de agenda.
Omtzigt wil weten van de minister: ‘Wat is uw oordeel over het feit dat een aantal in Nederland werkzame vermogensbeheerders en beleggingsinstellingen ongeveer meegedaan heeft aan elke vorm van marktmisbruik en er nog steeds alles aan doet om geheime overeenkomsten te sluiten met pensioenfondsen, die deze beheerders bijna volledig vrijwaren van aansprakelijkheid?’
Meer achtergronden op Fondsnieuws: