Bijna een jaar geleden zegde Mark Boskamp zijn partnerschap en baan op als hoofd sales & marketing bij NNEK om een boutique hotel te beginnen in Andalusië, gefinancierd door middel van crowdfunding. ‘Het gaat boven verwachting’.
We spreken Boskamp rond het middaguur, tot kwart over elf is hij immers bezig met het ontbijt en ’s middags vaak met de voorbereidingen voor het diner. Vier keer in de week zet hij gasten die dat willen een driegangenmenu voor. Meestal is dat ‘Spaans-fusion’ zoals hij het noemt. Op vrijdag kookt een vrouw uit het dorp paella, ‘dus dan maak ik alleen de amuses, het voor- en het nagerecht’. Een hoogvlieger van zijn eigen hand is tonijn met een kruidenkorst van koriander en peterselie, en risotto met citroengras.
‘Het is nu 32 graden’, zegt hij door de telefoon, ‘de temperatuur loopt vandaag waarschijnlijk op tot zo’n 35 graden. Mensen denken vaak dat het in de zomer in Andalusië veel te warm is, maar wij zitten hier op 720 meter hoogte’, vlakbij het merkwaardige rotsgebergte El Torcal, dat op de Unesco Werelderfgoedlijst staat. ‘Dus het is hier iets koeler dan lager in Zuid-Spanje.’
De luxury B&B La Pasada del Torcal die hij samen met zijn vrouw Corine begon, ligt op een stuk grond van 50.000 vierkante meter en heeft elf kamers.
Crowdfunding
Om het te financieren haalde hij door middel van crowdfunding 750.000 euro op, voornamelijk onder bekenden uit de financiële industrie. Hij deed dit zelf, niet via een platform. ‘Ja, dat kan gewoon zonder vergunning, dat heb ik wel gecheckt. Ik heb contact gehad met platformen, maar die vroegen ook eerst om een lijst met prospects. Toen dacht ik: die kan ik zelf ook wel benaderen.’
En zo geschiedde. Binnen twee maanden had hij het beoogde bedrag binnen. ‘Daar ben ik best een beetje trots op. Ik betaal 6,5 procent rente en de afspraak is dat ik de hoofdsom in 12 jaar aflos.’
Daarnaast mogen alle geldschieters ieder jaar vijf dagen komen logeren. ‘Er zijn er al heel wat langs gewenst ja. Dit creëert meteen ambassadeurs. Zij delen onze berichten op sociale media en bevelen ons aan bij bekenden. Grappig genoeg komt er dus iedere week wel een bekende uit de Nederlandse financiële sector langs. Hierdoor blijf ik toch betrokken, al zijn het wel andere verhalen hoor, die ik hier hoor. Veel persoonlijker.’
‘Op 19 januari kregen we de sleutel’, vertelt Boskamp. Ruim een half jaar nadat hij zijn baan in Nederland had opgezegd. ‘Hier ging een enorm koopproces aan vooraf’, vertelt hij. We hebben online tachtig huizen bekeken en 23 daadwerkelijk bezocht. We hadden onze zinnen eerst op iets anders gezet, maar dat had maar vijf kamers. Daar kun je met z’n tweeën nooit goed van rondkomen. Bovendien was de vraagprijs te hoog.’
Van de opbrengst van de huidige B&B kunnen hij en zijn vrouw goed leven, vertelt hij. ‘De bezettingsgraad is boven verwachting en daarnaast blijven meer mensen mee-eten. Ik was in mijn begroting uitgaan van 38 procent mee-eters, maar dat is 82 procent. Qua bezetting is juli een wat mindere maand, maar in april, mei en juni was het heel druk en in september en oktober zitten we ook al helemaal vol. We zijn hier echt een nieuw leven begonnen en gaan er helemaal voor.’
‘Ik ben ongelooflijk blij’
Boskamp en zijn vrouw zijn zelfs Spaans staatsburger geworden, volgens hem is nodig om in Spanje goed te kunnen opereren. ‘Het is hard werken. We hebben vier man personeel: kamermeisjes, iemand die helpt in de keuken en een tuinman. Maar zelf werken we ieder ook nog 90 tot 95 uur per week.
‘Maar het is echt heel anders dan achter je bureau zitten of presentaties geven, zoals ik in Nederland deed. Ik loop de hele dag heen en weer. Sinds we hier zijn, ben ik 18 kilo afgevallen. Ik zit weer op mijn oude marathongewicht. Maar ik ben echt ongelooflijk blij dat we het gedaan hebben.’
Ik kan het iedereen aanraden die het in zijn huidige baan het gevoel heeft niet meer genoeg te kunnen bijdragen. Ikzelf had het gevoel dat ik mezelf te veel herhaalde als ik presentaties gaf.’
‘Wij hadden altijd al de droom om als we gepensioneerd waren in Spanje te gaan wonen. Maar toen wij vorig jaar april een keer op de bank zaten vlak voor ‘Holland’s Got Talent’ dachten we opeens: waarom gaan we nu niet vast en gaan we daar niet werken?’
Corine verkocht de kledingzaak die zij had in Nijmegen. Boskamp zei zijn baan op bij NNEK en ze zijn gegaan. ‘Dit klinkt heel onbezonnen, maar ik had altijd al wel wat met koken hoor, zegt Boskamp zich verontschuldigend. Bij NNEK hadden we een kelder waar een restaurant zat. Daar kookte ik de laatste zeven jaar drie keer in de maand voor groepen van zo’n 40 man.’
‘Nu doe ik in feite hetzelfde, maar maximaal voor 24 mensen en op slippers en in korte broek. Mensen denken vaak, dat zij dit niet kunnen doen, maar het kan wél. Je moet gewoon een goed businessplan maken.’