Meedoen aan elke Market Bull Run wordt steeds gevaarlijker, volgens Nicola Mai van Pimco. ‘Wij willen niet achter yields aan rennen, om uiteindelijk gevangen te zitten.’
Dat zei de portefeuillemanager en credit-analist van Pimco onlangs in een gesprek met Fondsnieuws. De rendementen op aandelen en risicovolle obligaties wegen volgens hem niet meer op tegen de hoge risico’s en volatiliteit die daartegenover staan.
‘Ik denk dat het nuttig is om wat defensiever te zijn, en realistisch te zijn over de rendementen die je kunt halen voor een acceptabel risico.’ Het fondshuis geeft daarom de voorkeur aan defensieve, kwalitatieve namen. Mai: ‘We zitten onderwogen of short in credit-risico: investment grade boven high yield, Amerika boven Europa, gedekt boven ongedekt, lange duratie boven korte duratie. We nemen wel risico, maar slaan niet door. We noemen dat zelf “bend but not break credit”.’
Over die voorkeur voor Amerikaanse credits stelde hoofdstrateeg Dan Ivascyn overigens maandag tegenover FT dat Pimco de positie in deze categorie onlangs heeft verkleind, vanwege zorgen over een snelle prijsdaling als gevolg van een economische achteruitgang. Een lagere kredietkwaliteit en gebrek aan obligatiehouderbescherming in Amerikaanse bedrijfsschuld betekent dat beleggers niet voldoende beloond worden, aldus de strateeg tegen de krant. ‘De creditsector heeft het goed gedaan, maar op het moment dat mensen beginnen te vrezen voor een recessie, kunnen we snel underperformance zien.’
Voorkeur voor banken
Het fondshuis koopt intussen veel obligaties van financials, vanwege de herkapitalisatie van banken en toegenomen regelgeving in de sector. Wel blijven de verschillen tussen financials groot, benadrukt Mai. ‘Angelsaksische banken zijn solide, bovendien zijn de banken in het Verenigd Koninkrijk goedkoper geworden in een antwoord op het brexit-risico. Ook in het geval van een no-deal-brexit, zullen deze obligaties waar voor je geld bieden. De aandelen van banken worden dan hard geraakt, maar omdat de banken goed gekapitaliseerd zijn, zullen obligaties zich staande houden.’
Binnen de eurozone vindt de beheerder vooral Franse banken solide, maar ook in Spanje zijn sinds de consolidatie interessante obligaties te vinden. ‘BBVA, Santander: die bieden goede waarderingen. En nu het Italiaanse bankensysteem zichzelf aan het herstructureren en verbeteren is, zijn de non performing loans daar stevig naar beneden gekomen. Bij Unicredit voelen we ons bijvoorbeeld comfortabel, maar dat geldt niet voor alle Italiaanse financials. In Italië moet je voorzichtig zijn.’
Fiscaal beleid
In de algemene zin is het een lastig klimaat voor beleggers in credits, beaamde Mai tijdens het interview. ‘Eigenlijk is dat voor alle beleggers zo. De waarderingen zijn niet aantrekkelijk. Beleggers moeten wennen aan lagere rentes en hogere volatiliteit. En de groeivooruitzichten zijn niet om naar huis te schrijven. Het monetaire beleid doet wat het kan om de groei aan te jagen, maar de marge op rendementen wordt lager en lager. Tenzij er een fiscale boost volgt, is het moeilijk om in te zetten op een goede groei-spread die de prijzen kan stimuleren.’
Dat, in combinatie met een verhoogd politiek risico, sociale spanningen en spanningen binnen en tussen landen maakt de te kiezen weg uiterst lastig volgens de beheerder. ‘Wat is dan het beste om te doen? We willen niet achter yields aanrennen, meedoen aan elke market bull run, om uiteindelijk gevangen te zitten.’
Wat beleggers volgens hem te doen staat, is genoegen nemen met lagere rendementen. ‘Kijk bijvoorbeeld naar Amerikaanse treasuries, die een yield van ongeveer 2 procent hebben bij een looptijd van tien jaar. De curve is redelijk vlak, dus veel meer rendement zit er niet in. Natuurlijk, als je daarbovenop wat creditrisico neemt, kun je 3, 4, 5 procent halen. Maar het rendement halen dat er te krijgen viel toen de rentes een stuk hoger lager? Die tijd is voorbij.’