‘Waarom er weinig vrouwelijke professionele beleggers zijn? Omdat mannen zichzelf vaker overschatten’, zegt Ilse De Witte, financieel redacteur en beurscommentator, die een boek uitbracht om de financiële ongelijkheid tussen man en vrouw te tackelen.
‘Er werken ongeveer evenveel vrouwen als mannen in de financiële wereld’, zegt Ilse De Witte. ‘Alleen werken ze nog steeds veel minder op posities waar effectief beslist wordt welke bedrijven geld krijgen en welke niet.’
De reden daarvoor is volgens De Witte omdat mannen zichzelf vaker overschatten dan vrouwen en van zichzelf denken dat ze de markt kunnen kloppen. ‘Maar verschillende onderzoeken tonen aan dat de meeste professionele beleggers het slechter doen dan de markt, vooral over langere periodes.’
Een grafiek uit het laatste jaarverslag van Women in Finance toont een lichte stijging aan van het aantal vrouwelijke managers in de Belgische financiële wereld, maar de curve vlakt af.
De wijde spagaat tussen man en vrouw in de financiële industrie start al bij de paplepel, weet De Witte. ‘Jongens worden van kindsbeen af meer gemotiveerd door geld. Wat ook kan meespelen, is dat jongens beter zijn in wiskunde dan meisjes. In het jongste Timms-rapport scoren meisjes uit het vierde leerjaar beduidend slechter in wiskunde en wetenschappen dan jongens, en die kloof lijkt groter te worden. Op kleuterleeftijd hebben meisjes en jongens nog dezelfde wiskundige-vaardigheden, in de lagere school verandert dat.’
Voor een deel worden meisjes door zichzelf afgeremd, zegt De Witte. ‘Ze denken dat wiskunde voor hen te moeilijk zal zijn, terwijl jongens net die uitdaging nodig hebben om beter hun best te doen. Voor een deel worden ze ook afgeremd door de verwachtingen van de maatschappij. Wij gaan ervan uit dat meisjes beter zijn in taal en jongens beter in rekenen en geven die boodschap impliciet door aan onze kinderen. Professionele beleggers mogen natuurlijk niet bang zijn om met cijfers om te gaan.’
Wat zijn de voornaamste struikelblokken voor vrouwen om het te maken in de financiële industrie?
‘Vrouwen denken dat ze wel opgemerkt zullen worden als ze maar hard genoeg werken. Ze zullen zich pas kandidaat stellen voor een job als ze alle gevraagde competenties in de vacature kunnen afvinken. Alle clichés op een hoopje. Tegelijkertijd denken wij met zijn allen bij een ceo van een bank bijvoorbeeld aan een ietwat arrogante, witte man die het goed kan uitleggen en niet aan een vrouw met een hoofddoek of een introverte en bescheiden man van kleur. Nochtans kunnen die laatste in sommige omstandigheden veel betere leiders blijken te zijn. Het is niet gezegd dat vrouwen betere leiders zijn, maar er zijn voldoende slechte mannelijke managers om te bewijzen dat we niet altijd kiezen voor de beste man of vrouw voor de job.’
‘Als een bedrijf geen actief beleid voert om meer vrouwen aan de top te krijgen, dan komen er ook niet meer vrouwen aan de top. In mijn boek komt bijvoorbeeld Nathalie Delaere aan het woord. Zij is vandaag een onafhankelijke adviseur diversiteit en inclusie. Ze werkte negen jaar als advocaat en zeventien jaar in topfuncties bij een bank. Daarna ging ze terug studeren en deed ze een onderzoek in de sector naar gendergelijkheid, waarover ze een masterthesis schreef. Zij is ervan overtuigd dat de cultuur binnen financiële instellingen grondig moet veranderen om komaf te maken met de sticky floor of het glazen plafond voor vrouwen. Want de heersende cultuur in veel instellingen is gericht op individuele prestaties en niet op het collectieve. Terwijl vrouwen doorgaans voor de groep gaan.’
Waarom is diversiteit belangrijk in de financiële sector?
‘Als het over geld gaat, komen bijna alleen maar mannen aan het woord in de kranten, op televisie of tijdens evenementen van financiële instellingen. Ik vind dat een gemiste kans, want er is onder de oppervlakte nog een grote reserve van sparende vrouwen die vermogensbeheerders nog niet hebben aangeboord met hun beleggingsproducten. It’s all about perception. Vrouwen hebben meer vrouwelijke rolmodellen nodig om te beseffen dat zij ook goed met geld zijn.’
Hoe zit het met de financiële dienstverlening aan vrouwen?
‘Vrouwen zitten heel vaak anders in elkaar dan mannen. De huidige vragenlijsten die mensen moeten invullen bij de banken, in het kader van know your customer, en de beleggersprofielen die mensen worden aangemeten, houden geen rekening met het feit dat mannen anders met risico omgaan dan vrouwen. Voor een mannelijke belegger is het misschien goed dat de risico’s benadrukt worden, terwijl vrouwelijke beleggers door die nadruk op de risico’s afknappen en hun geld op een spaarrekening laten staan.’
‘Van vrouwelijke relatiebeheerders in de financiële sector hoor ik ook dat vrouwen graag alles van naaldje tot draadje willen begrijpen. De tijd voor zo’n uitvoerig gesprek hebben financiële adviseurs vaak niet. Sowieso zouden banken nog veel meer moeten inzetten op het versterken van de financiële kennis van hun klanten, want soms krijg je de indruk dat ze vooral zichzelf proberen in te dekken door nog maar eens op alle risico’s van beleggen te wijzen.’
‘Vrouwen zijn in se even capabel om te beleggen of om geld te beheren als mannen. Ze zijn op sommige gebieden zelfs beter geschikt, volgens studies. Omdat ze bijvoorbeeld hun impulsen beter onder controle hebben of zichzelf minder dreigen te overschatten. Maar ja, ze moeten er wel eerst mee willen of durven beginnen.’
Vrouwen willen meer dan een roze creditcard – Ilse De Witte – 25,99 euro – uit bij Lannoo