Als je beleggen overlaat aan professionals, is het logisch dat beursgenoteerde asset managers zelf ook een goede investering zijn. De laatste jaren stond de winstgroei onder druk, maar volgens kenners gloort er hoop.
Tim Guinness, telg uit de beroemde brouwersfamilie, lanceerde ruim zes jaar geleden het Guinness Global Money Managers Fund, een fonds dat uniek is in z’n soort: het belegt enkel in assetmanagers. In de beginjaren kwam het rendement overeen met de oude slogan ‘Guinness is good for you’. Daarna volgde een moeizame periode waarbij het rendement achterbleef bij zowel de wereldaandelenindex als de sector waar vermogensbeheerders deel van uitmaken, namelijk financials.
Inmiddels zien de waarderingen van assetmanagers er vriendelijker uit, en spreekt mede-beheerder Will Riley (foto) de overtuiging uit dat het fonds de markt weer kan verslaan. Ook fondsbeheer Vasco Moreno van het BlackRock World Financials Fund denkt dat voor assetmanagers hoop gloort.
De ‘investment case’ van het fonds van het in Londen gevestigde Guinness Asset Management is gestoeld op vier pijlers. De belangrijkste is dat succesvolle managers hun winsten sneller kunnen laten groeien dan de markt. Daarnaast behoeven ze voor hun groei weinig kapitaal, zijn hun balansrisico’s vergeleken met andere financials relatief laag en is het dividendrendement relatief hoog. De winstgroei van de sector als geheel staat de laatste jaren echter onder druk als gevolg van twee trends: strengere regelgeving en de rotatie van actief naar passief beheerde strategieën.
Indexbeleggen
In de Verenigde Staten kan de opmars van indexbeleggen bovendien versnellen door de gefaseerde invoering van de zogeheten Fiduciary Standard Rule. Die kan er volgens Riley toe leiden dat retailbeleggers een meer ‘institutionele behandeling’ van hun brokers krijgen, met lagere vergoedingen en een grotere allocatie naar passieve beleggingen tot gevolg.
Moreno voegt daar nog aan toe het onvermogen van veel assetmanagers om de afgelopen jaren alpha te genereren. Het overgrote deel van de actief beheerde beleggingsfondsen bleef achter bij de benchmark.
Positief voor de sector daarentegen zijn de normalisering van het monetaire beleid en de uitverkiezing van Trump tot nieuwe president van de Verenigde Staten, menen beide beheerders. De gedachte daarachter is dat als de invloed van de Federal Reserve op financiële markten afneemt, er weer meer aandacht is voor de ‘fundamentals’, waardoor actieve managers beter in staat zouden moeten zijn de markt te verslaan.
Donald Trump
De komst van Trump is positief om twee redenen. Hij is de fondsindustrie waarschijnlijk beter gezind dan zijn voorganger en heeft al een herziening van de Fiduciary Standard Rule aangekondigd, weet de BlackRock-manager. Riley voegt daaraan toe dat assetmanagers dubbel zullen profiteren van lagere belastingen. Door lagere bedrijfsbelastingen blijft meer winst over. En als rijke Amerikanen minder belasting hoeven te betalen, houden ze meer geld over om te beleggen.
Oplopende rentes zijn ook goed nieuws voor de geldmarktfondsen, een sector die in feite al sinds de financiële crisis in een bearmarkt verkeert, vervolgt de Guinness-manager. ‘De positie van geldmarktfondsen wordt steeds beter vergeleken met bankdeposito’s.’ Mede vanwege deze outlook is het BlackRock World Financials Fund overwogen in assetmanagers.
Welke aandelen het fonds in portefeuille heeft, kan Moreno niet zeggen. In de actuele en openbare lijst met de tien grootste posities van het fonds staan alleen de namen van grote banken en een enkele verzekeraar. Uit het jaarverslag van 2016 blijkt echter dat het fonds per eind augustus een positie had in onder meer Ameriprise Financial, het moederbedrijf van Columbia Threadneedle, en de Britse ‘wealth manager’ St. James’s Place.
‘Wij hebben belangen in een paar assetmanagers die in twee categorieën onder te verdelen zijn’, zegt Moreno. ‘Puur actieve managers met een sterk trackrecord ten aanzien van het genereren van alpha. En sterke wealth managers die zowel advies aanbieden aan retailklanten als over eigen fondsen beschikken.’ De assetmanagers in de BlackRock-portefeuille laten bovendien een ‘gezonde groei’ zien en zijn relatief goedkoop vergeleken bij hun concurrenten en hun eigen koershistorie, aldus de fondsmanager.
In de portefeuille van het Global Money Managers Fund van Guinness Asset Managment zitten dertig bedrijven die een gelijke weging hebben. ‘Dat is onze huisstijl. We willen ons als waardebeleggers bezighouden met de selectie van de juiste bedrijven die ons een outperformance moet bezorgen, niet met de vraag welke weging elke positie moet krijgen.’
De meest aantrekkelijke assetmanagers – en die hoeven gelet op de waardering niet altijd de beste te zijn – vindt de fondsmanager door naar verschillende criteria te kijken. Een belangrijke ten aanzien van actieve managers is dat de fondsen zich duidelijk moeten onderscheiden van passieve fondsen, en concurrerend geprijsd moeten zijn.
Hoge active share
Dus geen actieve managers met dure indexhuggers, maar met fondsen met een hoge ‘active share’ en ‘tracking error’. Spelers die zich onderscheiden op het gebied van assetallocatie hebben ook een streepje voor, omdat de vraag naar multi-asset oplossingen naar verwachting zal toenemen. Heeft een manager een sterke etf-tak, dan is dat ook pre. Puur passieve managers komen overigens ook in aanmerking voor het fonds, net als wealth managers, private-equity bedrijven, hedgefondsen en ondersteunende bedrijven zoals bewaarbanken.
Managers die om bovengenoemde redenen goed gepositioneerd zijn voor de toekomst zijn onder meer T. Rowe Price en BlackRock. Ook Jupiter en nichespeler Liontrust Asset Management, dat de afgelopen vier jaar de koers zag verviervoudigen, zitten in het fonds. Van Waddel & Reed, een Amerikaanse assetmanager, is afscheid genomen. Ook de positie in Aberdeen is een jaar geleden verkocht. Omdat de Schotse assetmanager een grote exposure heeft naar opkomende markten die uit de gratie zijn, maar ook vanwege de tegenvallende prestaties van de fondsen.
Riley: ‘Met een eigen tool houden we de fondsgewogen prestaties van duizenden fondshuizen bij. Aberdeen mag dan een reputatie hebben als goede stockpickers, op drie- en vijfjaarsbasis staan ze in het derde kwartiel.’