Juan Nevado, beheerder van het gemengde M&G (Lux) Dynamic Allocation Fund, is ervan overtuigd dat de tijd van de grote sectorrotatie in de richting van value is aangebroken. Hij heeft zijn tactisch beheerde portefeuille er dan ook op afgestemd. Amerikaanse tech mijdt hij bijna volledig.
Vandaag bestaat de portefeuille voor 40 procent uit aandelen en dat is zowat een neutrale weging voor het fonds. Door de verbetering van de macro-cijfers (onder meer de aanzienlijke stijging van de industriële productie), de Biden-overwinning en het uitrollen van de vaccins ligt een economisch herstel in de tweede jaarhelft meer voor de hand. ‘De goedkoopste markten zullen waarschijnlijk het best presteren. Daarbij horen enkele Aziatische markten zoals Korea, Taiwan, Japan en Singapore maar ook enkele Europese zoals de Duitse en Spaanse beurs en natuurlijk heel wat opkomende markten. En de Britse beurs die zeer value gedreven is, mag evenmin worden vergeten. Mijnaandelen, die zeer gevoelig zijn voor de fors stijgende grondstoffen, zouden het ook goed moeten doen.’
De beheerder is ervan overtuigd dat we ons pas in het beginstadium van de sectorrotatie naar value bevinden. ‘Deze beweging heeft ongetwijfeld een extra duw gekregen nu de Democraten de Kamer en Senaat in handen hebben. Het ligt voor de hand dat er nog een grote fiscale boost zal zijn dan voorheen. En ook in het VK en in Europa, via het herstelfonds, zullen overheden geld laten rollen. Dit brengt geld in de zakken van consumenten die deze extra centen op een gegeven moment zullen laten rollen.’
Nevado heeft voor zijn portefeuille dan ook resoluut voor value en cyclisch gevoelige marktsegmenten gekozen: ‘we hebben een voorkeur voor de typische valuesectoren gezondheid en banken en gezien de vooruitzichten op een wereldwijd economisch herstel is de banksector onze grootste overweging. Value tegenover groei is echt goedkoop en vooral niet-Amerikaanse aandelen zullen hiervan profiteren.’ De beheerder hoopt dat de rotatie naar value de komende zes maanden zich volop zal manifesteren. ‘En als we goed zitten en dan zal het er in het tweede halfjaar op aankomen deze blootstelling weer te verminderen.
Amerikaanse tech: zeepbel in wording
In oktober vorig jaar bouwde Juan Nevado zijn positie in Amerikaanse aandelen op tot 15 procent omdat de macrocijfers er verbeterden en de gemiddelde waardering aantrekkelijker was geworden. Hij nam toen zelfs wat extra Amerikaanse technologie op. ‘Maar de voorbije weken hebben we onze kar gekeerd en onze Amerikaanse aandelenpositie tot 10 procent afgebouwd en onze aanwezigheid in Amerikaanse tech, die het uitstekend heeft gedaan, bijna volledig laten wegsmelten tot nauwelijks 1 procent van onze portefeuille.
‘Een groot deel van de Amerikaanse technologiesector lijkt toch stilaan een zeepbel te vormen en de gemiddelde waardering loopt de spuigaten uit.’ Hij vindt het een teken aan de wand dat de winstgroei in de techsector, die in de eerste jaarhelft van 2020 nog beter deed dan het marktgemiddelde, nu al maanden achteroploopt op de rest van de markt. Hij is dan ook van oordeel dat het gevaarlijk is om deze sector een overweging mee te geven. Nevado wijst erop dat technologie in zijn geheel wel nog steeds een gewicht van 6,5 procent in de portefeuille meekrijgt: ‘de meeste techbedrijven komen van buiten de VS en situeren zich onder meer in Korea, Taiwan en China. Daar is tech veel goedkoper.’
Terugblik
Nevado blikt ook graag terug op 2020, die een jaar vol verrassingen is gebleken. Maar dankzij zijn tactisch beheer is hij er toch in geslaagd om ongeschonden en met een licht positieve return het jaar af te sluiten. Hij stelt onomwonden dat economische vooruitzichten opstellen eigenlijk tijdverlies is want ‘er duiken immers altijd nieuwe verrassingen op en dat heeft 2020 toch wel bewezen’. Hij was ook onder de indruk op de snelheid waarmee de markten bewogen in maart, toen de pandemie haar kop opstak.
‘Veel van de volatiliteit heeft te maken met psychologie of hoe mensen zich voelen en handelen. In maart was er een grote paniek en beleggers wilden plots geen risico meer in handen houden. Beleggers verkochten risico niet omdat ze voor een recessie bevreesd waren maar omdat ze bang waren geld te verliezen. Behavioral finance op zijn best!’ Hij vond het ook opmerkelijk dat veilige activa in het westen in de klappen deelde. ‘De rente op overheidsobligaties steeg omdat mensen ogenblikkelijk liquiditeit en cash wilden. Het was vreemd dat de rente steeg toen een recessie zich plots aftekende.’ Uiteindelijk is 2020 een les in nederigheid geworden.