
Fondshuizen die de kosten van research en analistenrapporten direct doorgeven aan hun klanten brengen daarvoor 7,5 keer zoveel in rekening als asset managers die deze kosten op het eigen boek nemen.
Dat blijkt uit een onderzoek naar de gevolgen van Mifid II voor de beleggingsmarkt.
Het onderzoek is verricht door Frost Consulting dat 3.000 fondsen en 350 asset managers heeft beoordeeld. Het bedrijf stelt dat aandelenbeleggers die zich op opkomende markten richten, hun klanten 7,5 keer meer laten betalen voor research dan partijen die die kosten voor eigen rekening nemen en deze vervolgens verrwerken in de fee aan de klant. Voor fondshuizen die zich met hun aandelenbeleggingen op Europa richten is dat 3,8 keer zoveel en voor Amerikaanse beleggingen 2,7 keer zoveel.
Benjamin Quinlan van Quinlan Associates zegt tegenover de FT dat de uitkomsten aantonen dat asset managers die de kosten van research in de eigen P&L opnemen klaarblijkelijk niet meer kosten voor analistenrapporten hoeven te maken. Volgens hem kost direct doorbelasten van researchkosten eindklanten overbodig veel geld. Overigens blijkt uit het artikel niet of er ook onderzoek is gedaan naar de relatie tussen de mate van kosten die voor research wordt gemaakt en de onderliggende rendementsprestaties.
Volgens Frost Consulting heeft Mifid II een enorm effect op de markt voor research. Voor vele fondshuizen is research nu de grootste kostenpost na salarissen en heeft dat dan ook een grote impact op de winst- en verliesrekening van het bedrijf. Een felle prijzenslag is hiervan het gevolg.