Ook institutionele belegger zoekt dividendfondsen op

Vanwege de lage rente en de zoektocht naar rendement, kunnen dividendaandelen op alsmaar groeiende belangstelling rekenen - zowel onder particulieren als onder institutionele partijen. Teleurgesteld worden deze beleggers doorgaans niet.

Volgens onderzoek van Fidelity Worldwide Investment boekten de zogenoemde ‘Dividend Aristocrats’ - bedrijven die gedurende een langjarige periode het dividendrendement weten te verhogen - in de tien jaar tot juni 2014 een totaalrendement van 229 procent, tegen 153 procent voor de MCSI World All Countries Index. Het gaat hierbij om door Citigroup opgestelde berekeningen (in dollars).

Verder valt op dat de volatiliteit van deze dividendaandelen in deze periode gemiddeld 11 procent was, tegen 16 procent voor de wereldaandelenindex. Die lage(re) beweeglijkheid is belangrijk, omdat beleggers in deze categorie aandelen doorgaans een stabiel inkomen zoeken en het dan ook steeds vaker als alternatief zien voor obligaties.

Track record dividendfondsen

Wie op jaarniveau inzoomt op de resultaten van dividendfondsen ziet een wat minder eenduidig beeld. Zo konden deze fondsen zich ondanks hun defensieve karakter in 2008 nauwelijks onttrekken aan de malaise op de beurs. Dat is volgens analist Jeffrey Schumacher van Morningstar terug te voeren op de traditioneel hoge allocatie naar financials bij dividendfondsen, waarvan veel managers ten onrechte dachten dat de dividenden houdbaar zouden zijn.

In 2011, toen gevreesd werd voor het voortbestaan van de euro en de Amerikaanse economie werd bedreigd door een ‘double dip’, bewezen dividendfondsen daarentegen hun waarde. Maar in het uitstekende aandelenjaar 2013 kwam de keerzijde van deze defensieve karaktereigenschap weer in beeld, zegt Schumacher.

Dividenduniversum

‘Als de markt fors stijgt, dan houden dividendfondsen deze stijging gemiddeld genomen niet bij. Dat komt door de voorkeur die in het dividenduniversum bestaat voor staples, nutsbedrijven en telecom.’ Volgens Schumacher werkt die ‘bias’ dan tegen, omdat deze sectoren doorgaans een solide dividenduitkering kennen, maar minder koersrendement behalen dan de bredere markt.

Ivo Weinoehrl (foto), portfoliomanager van het dividendaandelenteam van Deutsche Asset and Wealth Management, zegt dat dividendfondsen dit jaar gelijke tred weten te houden met de MSCI World index mede omdat defensieve aandelen als nutsbedrijven en gezondheidszorg het beter doen dan cyclische aandelen. 

Pay out-ratio’s

Dividendfondsen hebben een wat hogere exposure naar Europese aandelen waar het gemiddelde dividendrendement nu 3,6 procent bedraagt, tegen 1,9 procent in de VS. ‘Dat laatste komt doordat de waarderingen in de VS wat hoger zijn, terwijl de pay-out-ratio veel lager is, wat het dividendrendement wat drukt.’ 

Weinoehrl denkt dat dat beeld in de komende periode licht bijgesteld kan worden als de Amerikaanse Federal Reserve de rente gaat verhogen (wat in de tweede helft van 2015 wordt verwacht) en aandeleninkoop die gefinancierd wordt met schuld minder aantrekkelijk wordt.

Dankzij het Amerikaanse groeiherstel kunnen de bedrijfswinsten volgens hem stijgen en zou er in de VS ook meer dividend uitgekeerd kunnen worden dan in Europa, zelfs als de pay-out-ratio’s daar niet stijgen. Op dit moment is de zogenoemde pay-out in Europa 55 procent en in de VS 37 procent.

Vrijer mandaat

Veel dividendfondsen worden in hun mandaat beperkt, omdat ze vastzitten aan een bepaald (dividend gedreven) universum en daardoor een sterke exposure hebben naar defensieve sectoren als staples, telecom en utilities.

Ook zijn er fondsen die een ondergrens hanteren voor het dividendrendement van de aandelen in hun universum, zoals voor fondsen van BNP Paribas Investment Management, Kempen Capital Management en Threadneedle geldt, zegt Schumacher van Morningstar

Beleggingsfondsen die een vrijer mandaat hebben dan de wat meer traditionele dividendfondsen profiteren daar nu van, zoals Invesco global Equity Income en M&G Global Dividend Fund die ook in bedrijven mogen beleggen die (nog) geen dividend uitkeren. Het ING Hoog Dividend Aandelenfonds kan daar nu ook toegerekend worden, zegt Schumacher. Het mandaat van het fonds is eerder dit jaar verruimd.

Achter bij ETF op driejaarsbasis

Ook DWS Top Dividende wordt naar eigen zeggen niet gehinderd door een benchmark. ‘Wij zijn stockpickers en bouwen een portefeuille op, los van de index. De focus ligt daarbij voor ons op het dividendrendement, de houdbaarheid van het dividend en de mogelijkheid tot dividendgroei’, zegt Weinoehrl. Het fonds staat sinds begin dit jaar op een plus van ruim 16 procent.  

Morningstar stelt dat bij de beoordeling van fondsen vooral ook naar de risicomaatstaven moet kijken. Op basis daarvan komt de fondsenvergelijker tot de conclusie dat de prestaties van de dividendfondsen op driejaarsbasis teleurstellend zijn tegenover de iShares MSCI World ETF. Het is 18,29 procent voor de tracker, tegen 18,17 voor het Invesco-fonds. 

Op vijfjaarsbasis is het beeld beter. Dan komen de fondsen van Invesco, M&G en DWS (op basis van de risico/rendementverhouding) als beste uit de bus, aldus analist Jeffrey Schumacher. De iShares ETF komt op een geannualiseerd rendement van 14,56 procent, de fondsen van Invesco en M&G behaalden 16,32 en 16,25 procent.

Bron: Morningstar (rendementen per 17 november, geannualiseerd)