De dalende rentes werden aanvankelijk met gejuich ontvangen door aandelenbeleggers. Nu zijn ze zo laag dat het oppassen is voor bedrijven die in ‘normale’ omstandigheden al lang waren omgevallen.
De dalende marktrentes waren de afgelopen jaren de stuwende kracht achter de oplopende aandelenmarkten. En wel om twee redenen. Aandelen boden rendementshongerige beleggers een gezonde risicopremie ten opzichte van obligaties. En het bedrijfsleven greep de lage financieringskosten aan om eigen aandelen in te kopen en overnames te plegen, hetgeen waarderingen een boost gaf.
Enige tijd klonk in de markt zelfs het adagium ‘There Is No Alternative’, afgekort TINA, maar sinds de rally op aandelenbeurzen tekenen van vermoeidheid toont, is dat geluid verstomd. Dat terwijl er geen directe aanleiding is te veronderstellen dat de rentes binnen afzienbare tijd zullen stijgen.
Sterker nog, volgens onder meer topman Gerard van Olphen van Nederlandse grootste pensioenbelegger APG zullen de rentes zelfs structureel laag blijven. Niet eens zozeer door het beleid van de Europese Centrale Bank, als wel door de krimpende beroepsbevolking en de lage economische groei.
Het Franse fondshuis Carmignac denkt dat aandelenmarkten vooralsnog wel even de wind in de rug zullen voelen, ondanks het feit dat de winsten reeds hebben gepiekt, waardoor de groeiverwachtingen onder druk staan. In een ‘multi-asset context’ is het fondshuis momenteel dan ook maximaal belegd in aandelen, zij het met een zeer specifieke strategie.
Toenemende inefficiënties
Dit hangt samen met het ‘probleem’ van ultralage rentes en de gemakkelijke financiering in de aandelen- en obligatiemarkten, zegt portfolio-adviseur Sandra Crowl. ‘Bedrijven die onder normale omstandigheden zouden omvallen, worden nu in leven gehouden en de conjunctuurcyclus draait niet volledig van “boom” tot “bust”. De inefficiënties nemen toe en de productiviteit daalt.’
Vanwege deze ‘zombiebedrijven’ en de zwakke groei is selectiviteit volgens Crowl van groot belang. ‘Wij zijn dus meer defensief gepositioneerd waarbij het rendement in de portefeuille moet komen van energie-, internet- en opkomende marktaandelen. Dit werkt in het huidige klimaat bijzonder goed.’
De financiële sector vermijdt het Franse huis, door het gat dat de lagere rentes hebben geslagen in de winstgevendheid van banken. ‘Het kleine verschil tussen de korte en lange rente betekent dat banken geen goede marges maken op kredietverstrekking, hun kernactiviteit.’
Dit artikel is gepubliceerd in het Fondsnieuws-magazine De wereld op een kruispunt dat op 21 september is verschenen.