Hoe heeft een Quick-restaurant zijn leven veranderd? Waarom wijst hij keer op keer aanbiedingen af om in de politiek te gaan? En waarom zijn ondernemers geloofwaardiger dan economen? Peter De Keyzer, oprichter van communicatiebureau Growth Inc en gewezen hoofdeconoom van BNP Paribas Fortis vertelt het in De Spiegel, de podcast waarin topmensen uit de financiële wereld spreken over hun carrière, hun leven en hun passies.
In de woonkamer van Peter De Keyzer staat een V-vormige witte gitaar gedecoreerd met bloedspatten. Het is de signature-gitaar van Michael Amott, gitarist van metalband Arch Enemy. Het is een van de metalbands waar De Keyzer al jarenlang fan van is. En de gitaar is niet alleen een pronkstok, de econoom speelt er ook zelf op. ‘Ik heb ooit nog in een bandje gespeeld en ik hanteer nog regelmatig mijn gitaar. Dan speel ik voornamelijk nummers uit de vroegere albums van Metallica, dat blijven toch leuke vingeroefeningen.’ Metalmuziek is een deel van het dagelijkse leven van Peter De Keyzer. ‘Ik luister ernaar wanneer ik opgepept moet worden, wanneer ik sport of zelfs wanneer ik een column moet schrijven. Metal is vaak aanwezig op de achtergrond.’
Gevechtspiloot
In zijn jonge jaren droomde De Keyer ervan om gevechtspiloot te worden. Hij ambieerde een carrière in het leger, naar het voorbeeld van zijn vader en zijn ooms. Een carrière als piloot bleek al snel onmogelijk. Niet alleen droeg hij een bril, hij werd ook groter dan 1 meter 95, de maximumlengte om met een F-16 te mogen vliegen. ‘Nadien wist ik niet zo goed wat ik nog verder moest studeren. Ik wilde ondernemer worden. Of iets in de reclamewereld. Ik ben dan maar Toegepaste Economische Wetenschappen gaan studeren. Dat was tenminste nog een richting waarin je over alles wel iets leerde: ethiek, sociologie, wiskunde, talen, boekhouden, geopolitiek, psychologie… Dat leek me wel wat. Het boeit me nog altijd om over veel zaken iets te weten, om vervolgens te proberen al die zaken met elkaar te verbinden.’
Quick-restaurant
De Keyzer was een goede middelbare schoolstudent, maar begon met iets te veel zelfvertrouwen aan zijn universitaire studies. Het gevolg was een serieuze tweede zit in zijn eerste jaar, enkele vakken die hij niet kon ophalen en vervolgens een schakeljaar. ‘Daardoor moest ik in mijn laatste jaar nog een viertal vakken afwerken. Ik kreeg thuis de boodschap dat het niet de bedoeling was dat ik thuis zou blijven zitten of de hele tijd op café zou gaan. Ik moest op zoek gaan naar een job. Uiteindelijk belandde ik bij een Quick-restaurant, waar ik 20 uur per week werkte. Daardoor had ik bijna geen tijd meer voor andere zaken buiten het studeren. Dat was goed voor mij. Het heeft me ertoe aangezet om harder te werken en ik heb geleerd dat je zo ver kan geraken.’ Hij studeerde alsnog af met verve en kreeg de vraag om te doctoreren. Wat hij vervolgens ook deed.
1%
De Keyzer werkte eerst twee jaar als academische onderzoeker, daarna was hij twee jaar econoom bij KBC Asset Management en vervolgens werd hij Chief Investment Advisor van ABN Amro Private Banking. Vier jaar later volgde hij Geert Noels op als Chief Economist van Petercam en nog geen twee jaar schopte hij het tot hoofdeconoom van BNP Paribas Fortis. ‘Ik kan moeilijk stilzitten. Ik had dat al als kind. Ik ging eens met de familie op busuitstap en als vijfjarige heb ik toen een uur lang de hele bus geëntertaind met allerlei verhalen. Het zat er toen al in om voor een publiek te staan. Die energie ben ik nooit verloren. Ik heb nooit specifieke functies nagestreefd en ik had al helemaal geen carrièreplan. Maar als je elke dag 1% harder je best doet, dan ga je wel snel vooruit. Zo word je natuurlijk opgemerkt. Want ik ben nooit zelf op zoek gegaan naar een nieuwe job. Ze hebben mij altijd gebeld.’
Dik vel
De overstap van Petercam naar BNP Paribas Fortis bleef wel een grote stap. Want als hoofdeconoom van Belgiës grootste bank, liep hij onvermijdelijk nog meer in the picture. Hij volgde er in 2011 Freddy Van den Spiegel op, een kleine drie jaar na de Fortis-malaise. ‘Ik heb daar een dik vel gekweekt. Ik had natuurlijk niets te maken met de crash van het Fortis-aandeel, maar meer dan eens kreeg ik voor een volle zaal de fouten uit het verleden voor de voeten geworpen. Dat was niet altijd makkelijk, maar ik heb er wel veel van geleerd.’
Ook de eurocrisis was zo’n moment waarop de hoofdeconoom in de vuurlinie stond. ‘Ik herinner me nog een lang interview voor een krant, waarin ik het ook had over hervormingen in Spanje. De financiële markten waren toen niet onder de indruk van de saneringen, waarop ik stelde dat de Spaanse overheid ingrijpender moest hervormen. Die quote werd op de voorpagina toen helemaal uit zijn context gehaald en het werd geframed alsof ik als bankier vond dat de Spaanse burgers zwaarder moesten lijden. Daarop kwam ik terecht in een zware storm. Het management van de bank heeft me toen meteen gesteund en na enkele dagen was de storm overgewaaid. Maar ik heb toen wel ervaren dat de banken een reputatieprobleem hadden en zelfs als immoreel werden beschouwd. En ik heb gemerkt dat het belangrijk is om te worden gesteund tijdens een crisis.’
Ondernemer
In 2016 verraste Peter De Keyzer de financiële sector met de aankondiging dat hij BNP Paribas Fortis zou verlaten. Hij wisselde de bank niet in voor een andere financiële instelling, maar richtte samen met een partner zijn eigen communicatiebureau Growth Inc op. ‘Zo gek is dat niet. ‘Vroeger was een hoofdeconoom vooral het hoofd van de studiedienst van een bank. Nu is het vooral een chief opinion leader die bepaalde onderwerpen op de kaart zet en die een stem heeft in het publieke debat. Als hoofdeconoom was ik ook al continu aan het communiceren.’
Intussen telt Growth Inc al bijna 30 medewerkers, die bedrijven en grote instellingen adviseren rond communicatie, crisiscommunicatie, reputatiemanagement en public affairs. ‘We zijn betrokken bij heel veel belangrijke maatschappelijke dossiers. Als ondernemer heb ik nu een veel grotere impact dan als hoofdeconoom.’
Gouden kooi
Het idee voor Growth Inc ontstond aan de schoolpoort van zijn kinderen, die op dezelfde school zaten als die van zijn toenmalige oprichter-vennoot. Uiteindelijk moest het idee voor een eigen onderneming nog een klein jaar rijpen vooraleer hij de sprong zou wagen. ‘Er zijn weinig mensen die de bank verlaten om ondernemer te worden. Want je zit wel in een gouden kooi met veel sociale voordelen, verlofdagen, bonussen en een mooi loon. Maar ik merkte dat ik er aan toe was. Op het einde van zijn loopbaan sprak ik bij de bank minder over de economische vooruitzichten, wisselkoersen, de rente en de inflatie. Ik had het steeds vaker over hoe we de Belgische economie en het land als geheel konden versterken. Maar wat ondernemers daarover te zeggen hebben, vind ik toch geloofwaardiger dan van wie op de payroll staat van een grote instelling. Ondernemers hebben skin in the game. Een econoom is een vrijblijvende toeschouwer die aan de zijlijn staat. Of ik als econoom een goede of een slechte voorspelling deed, mijn loon werd uitbetaald. Maar voor een ondernemer heeft een slechte beslissing meteen een veel grotere impact.’
Het bleef natuurlijk wel een sprong in het duister. ‘Ik had met mijn toenmalige partner-vennoot de afspraak gemaakt dat ik de bank zou verlaten van zodra we een betalende klant hadden. En zo is het ook gebeurd. Maar verder hadden we nog niets. We hadden alleen maar een idee en een belofte van wat we zouden doen. Maar dan ging het opeens wel heel snel.’
Politieke ambities
De Keyzer heeft graag skin in the game. En onvermijdelijk is daar dan ook de lokgroep van de politiek. ‘Ik krijg geregeld de vraag van politici om in de politiek te gaan. Ik ga altijd dat gesprek aan en ik heb goede contacten met politici van verschillende partijen. Ik vind dat ook belangrijk, want ik denk echt dat we politiek ook nodig hebben. Tegelijkertijd denk ik niet dat dat de plek is waar ik de meeste invloed kan hebben.’
Vader
De Keyzer is niet alleen econoom en ondernemer, hij is ook vader van twee zonen. ‘Ik was niet altijd een aanwezige vader. Zeker niet in mijn tijd als hoofdeconoom. Ik vertrok ’s ochtends vroeg toen ze nog sliepen en ik kwam ’s avonds vaak thuis toen ze al in bed lagen. Ik ben daar niet trots op. Ik zat toen helemaal in een fase waarin ik alles wat de bank van mij vereiste heel belangrijk vond. Ik ben kwaad geweest omdat ik er niet genoeg was. Maar ik heb veel andere leuke dingen met hen gedaan en het verleden kan ik toch niet veranderen. En zelfs mocht ik opnieuw kunnen beginnen, zou ik het op dezelfde manier aanpakken.’
Intussen is er wel veel veranderd. ‘Ik werk harder dan bij de bank. Maar ik woon vlakbij het kantoor en kan mijn werk zelf regelen. Nu is er echt tijd om met hen goede gesprekken te hebben over de belangrijke levensvragen. Dat is wat telt.’