Vandaag de dag zou een beleggingsportefeuille overwegend uit Amerikaanse activa moeten bestaan. Impactbeleggen is duurzaam beleggen 2.0 en long duration activa blijven het moeilijk hebben. Dat stelde de onafhankelijke beleggingsexpert Jan Longeval bij het slotdebat van Portfolio Day, dat Investment Officer afgelopen donderdag in Brussel organiseerde.
Aan het debat namen behalve Longeval (rechts op de foto) ook de onafhankelijke specialist Jan Vergote en strateeg Frank Vranken van Private Bank Edmond de Rotschild deel, evenals editorial manager Jurgen Vluijmans van Investment Officer BE. Moderator was Michaël Van Droogenbroeck. Het debat was het sluitstuk van een bijeenkomst waarvan het thema de ‘De nieuwe wereldorde’ was.
‘In de opkomende markten heb je vaak ondeugdelijk bestuur. Die markten plooien zich in de nieuwe wereldorde steeds meer op zichzelf terug, wat het ondeugdelijk bestuur nog zal verergeren. Europa heeft zijn eigen problemen en rijdt zich steeds meer vast in een gigantische planeconomie, wat de productiviteit verder onder druk zal zetten. Ook de demografie zit tegen’, stelde Longeval.
‘Europa kijkt aan tegen een krimpende arbeidsbevolking. Beide factoren zullen leiden tot een nulgroei van de economie. In de VS worden de belangen van de aandeelhouders het beste behartigd. Ze hebben ook de demografie mee. Daarom moet je 60 tot 80 procent beleggen in de VS’, voegde Longeval eraan toe.
Frank Vranken van Edmond de Rotschild vindt dat de nieuwe wereldorde al een tijd onderweg is, wat volgens hem het begin van het einde van de globalisering is. ‘In de emerging market is de middenklasse gegroeid, in de ontwikkelde markten is deze daarentegen gekrompen. De tegenstellingen worden scherper, nu onder andere met Rusland en China.’
60/40 portefeuille
De klassieke neutrale portefeuilles (60/40) beleven het slechtste jaar sinds 2008 door een gelijktijdige daling van aandelenkoersen als van stijgende rentevoeten. Hierdoor is de performance voor het eerst sinds de Grote Financiële Crisis van 2008 negatief.
Vranken: ‘Ik vind het onbegrijpelijk dat je met een portefeuille blijft rondlopen die zwaar belegd is in obligaties tegen een negatieve nominale en reële rente. Dat niemand de normalisering van de rente had verwacht, vind ik heel vreemd. Ik denk dat de 60/40 portefeuille dood was toen de rente in Duitsland negatief was, nu staan we opnieuw positief. We zien juist een heropleving van de 60/40 portefeuilles, niet de dood ervan.’
Beleggingsspecialist Jan Vergote, die eerder het hoofd van de beleggingsstrategie bij Belfius was, riep asset managers en banken op om iets te doen aan de ‘cost of ownership’ van obligatiefondsen. Dat is volgens hem structureel een probleem, want de kosten staan niet in verhouding tot de opbrengst.
Vergote vindt 60 tot 80 procent van de activa beleggen in de Verenigde Staten vindt hij een ‘gevaarlijke stelling door het cyclische aspect en het muntrisico’, zo zegt hij in reactie op de stelling van Longeval, die eerder in zijn loopbaan strateeg was bij DeGroof Petercam.
Repricing the World
In reactie op de stellig dat door de rente- en inflatiestijging de activaprijzen worden herprijsd, zegt Vranken: ‘We hebben een decennium meegemaakt dat volstrekt abnormaal was, met negatieve rente en gratis geld. Daarna is er, in reactie op de pandemie, een stop-and-go-beleid gekomen, en is het paard beginnen te drinken. Vandaag gaan we over naar een normalisering, maar we zijn er nog niet. De Fed zal haar balans nog verder moeten afbouwen. Daarom worden de prijzen van activaklassen aangepast, zowel op het vastrentende als op het aandelenvlak.’
Vluijmans merkte op dat alles wat de afgelopen jaren goed heeft gewerkt long duration was dankzij een lage discontovoet. ‘Dat feest is nu voorbij.’ Longeval antwoordt: ‘het zal nog wel even duren voor de gebakken lucht uit het systeem is weggestroomd. Dat proces is bezig is en kan nog jaren duren. Ik kies tactisch voor de meest traditionele veiligere beleggingen en om weg te blijven uit oververhitte zones.’
Vergote voegt eraan toe dat de risicopremie in de VS nog maar 1,6 procent bedraagt, dus onder het langetermijngemiddelde en bijgevolg in de gevarenzone.’
Vranken voegt toe dat de risicopremie relatief is en kunstmatig naar beneden werd geduwd door de centrale banken. ‘Eerst moeten we een normalisering krijgen, en dan pas kunnen we naar de risicopremie kijken.’
Private assets
Over de betekenis van private assets voor klantportefeuilles, merkt Vranken op: ‘Je kan een liquide portefeuille van Amerikaanse leveraged small caps samenstellen die een gelijkaardige evolutie optekent als private equity. De volatiliteit van private equity is schijnbaar lager, omdat de frequentie van meting lager is, en er bestaat twijfel over de waardering van private equity tijdens crisismomenten. Private debt is een ander verhaal, omdat je daar interessante risico-rendementsverhoudingen terugvindt.’
Vergote sluit zich daarbij aan en vernoemt het voorbeeld van Belron, dat met een huidige waardering van 21 miljard euro sinds 2007 steeg met 600 procent (bron FT 21 juni). ‘Ik pleit voor een transparantie van de posities in portefeuille,’ voegt hij daaraan toe.
Vranken stelt dat je op lange termijn in private equity moet beleggen en de proceeds moet herbeleggen, in functie van de cyclus. ‘Voor degene die binnenkort capital calls krijgen, is het een goede zaak, voor degene die kort bij de exit staan niet. Daarom moet je doorheen de cyclus blijven beleggen.’
Duurzaamheid
Nu alles duurzaam is geworden, is in feite niets meer duurzaam. Dat brengt een risico op verwatering en greenwashing met zich mee. Dat is het uitgangspunt dat Longeval aanhangt. ‘Men zal steeds meer gaan eisen van vermogensbeheerders, namelijk dat ze aantonen welke concrete impact ze hebben op de maatschappij. Impactbeleggen is de toekomst van duurzaam beleggen. Impact kan worden gemeten op basis van de IRIS-criteria van het Global Impact Investing Network’, zegt hij.
Vergote pleit voor meer transparantie en de lat hoger leggen en dit per deelaspect doen, zowel voor de E-S als G. ‘Je kan niet tegen ESG zijn, gelet op de wereld waarin we leven, gelet op klimaatverandering en andere criteria. Maar we moeten duurzamer omgaan met duurzaamheidscriteria’, besluit Vranken.
Foto, van rechts naar links: Jan Longeval, Frank Vranken, Jan Vergote, Jurgen Vluijmans en moderator Michaël Van Droogenbroeck
Gerelateerde artikelen op Investment Officer: