Veranderende voorkeuren van de consument als gevolg van megatrends zoals gezondheid, verstedelijking en duurzaamheid hebben invloed op de belegbare bedrijven in de voedingsindustrie.
We stellen steeds hogere eisen aan het gezondheidsgehalte van wat we in onze mond stoppen, willen duidelijke informatie over de voedingswaarde van een product, kiezen vaker voor biologisch en verwachten een duurzame verpakking voor snacks.
Michael Landymore beheert per het eind september 622 miljoen euro grote Parvest Smart Food fonds van Impax AM. Hij beschrijft wat er gaande is op consumentenniveau binnen de voedingsindustrie. Want, zo legt de fondsmanager van het aan BNP Paribas AM gelieerde fondshuis uit, voedsel is een belangrijk onderdeel van beleggen in deze industrie - hoewel het ‘eetbare’ stukje lang niet het enige is.
Gezondheid en demografische veranderingen
De ontwikkelingen zijn volgens productspecialist thematische aandelen Marie-Laure Schaufelberger van Pictet Asset Management het gevolg van twee megatrends die spelen in de industrie: gezondheid en demografische veranderingen.
‘Overheden beseffen meer en meer dat gezonde voeding kan bijdragen aan het voorkomen van ziekten, terwijl consumenten bereid zijn er meer voor te betalen’, licht ze toe. ‘En door de urbanisatie merk je dat mensen meer en meer buiten de deur eten, en dat graag zo gezond mogelijk doen.’
Deze trends hebben hun invloed op belegbare bedrijven in de voedingsindustrie. Het vraagt van producenten om een aanpassing van bedrijfsprocessen en de bezem door het aanbod. Dat is minder makkelijk dan het lijkt. Landymore: ‘Consumenten willen dan wel gezonder, maar ze willen óók dat de smaak en het “mondgevoel” behouden blijft.’
Schaufelberger: ‘Als een bakker van de een op de andere dag een brood met minder zout gaat verkopen, gaat een consument rustig naar een andere bakker omdat het niet aansluit op zijn smaak.’
Vooral Europese bedrijven
Het zijn vooral Europese bedrijven die op dit vlak onderzoek doen en meegaan in de transitie naar gezondere voeding, merkt Schaufelberger. Het Franse Danone bijvoorbeeld, en het Zwitsere Nestlé.
Landymore, die in zijn portefeuille een structurele overweging naar Europa hanteert: ‘De productportefeuille van grote Amerikaanse foodbedrijven als McDonald’s, Coca-Cola, Kraft Heinz sluit niet goed aan op de definitie die wij hanteren als het gaat om duurzaam denken. In Europa lijken de bedrijven verder gevorderd. Daarnaast is het Europese dieet verser, lichter en vaker biologisch dan het eetpatroon van Amerikanen.’
Behalve een veranderende voorkeur van de consument is de wereldwijde roep om duurzaamheid ook van grote invloed op de voedingsindustrie. De hele productieketen moet duurzamer - ‘from farmer to fork’, aldus Schaufelberger - en de afvalberg die de industrie veroorzaakt moet slinken.
De blikken zijn gericht op technologieën die kunnen helpen bij die verduurzaming, zoals methoden die boeren beperken in hun gebruik van schadelijke bestrijdingsmiddelen.
Verpakkingsproducenten
Maar meer aandacht is er misschien nog wel voor verpakkingsproducenten, analyseert Landymore, die afval ‘het belangrijkste thema in een tijdperk waarin klimaatverandering en bevolkingsgroei de toeleveringsindustrie op zijn kop zetten’ noemt.
Twee issues staan daarbij centraal, schetst hij: de vraag of we nu moeten kiezen voor verpakkingen van plastic of van vezel, en de vraag of we verpakkingen niet meer als oplossing dan als probleem moeten zien. ‘De ontwikkeling van een efficiënte verpakking is een kans in de industrie, wij letten op de bedrijven die inspringen.’
Pictet AM zit op diezelfde trein en is ingesprongen op de IPO van Zwitserse verpakkingenmaker SIG Combibloc. ‘Grote kans dat je kokoswater of je veganistische soepje in een verpakking van deze maker zit, die een marktaandeel van 21 procent heeft’, zegt Schaufelberger.
Landymore is minder specifiek in zijn bedrijfskeuze, maar licht wel zijn methode toe: Hij richt binnen dit thema het vergrootglas op de eerdere prestaties van bedrijven in de verpakkingsindustrie, de oplossingen die ze bieden voor het probleem en de materiaalsamenstelling die ze kiezen. Wat volgt is een due diligence. ‘We zijn tenslotte geen feel-good-fonds, we willen ook nog rendement halen.’
Datzelfde doet de fondsmanager van Impax AM bij bedrijven in andere subsectoren van voeding, die minstens 20 procent van hun activiteiten aan de voedingsindustrie besteden, dat duurzaam doen en via een behoorlijke marktwaarde liquiditeit kunnen garanderen. Bedrijven wiens productmix hen in staat stellen harder te groeien dan de industrie komen vervolgens op de shortlist.
Pictet AM verdeelt in zijn Pictet Nutrition-fonds (AuM per eind september 325 miljoen euro) de beleggingen in het fonds over verschillende buckets: producenten van agrarische technologie, logistieke spelers, producten van voedselwaren en -ingrediënten en lifestylebedrijven zoals Weight Watchers.
Dat resulteert in een portefeuille met een sterke blootstelling aan consumer staples, wat de portefeuille een wat cyclisch karakter geeft. Wat Schaufelberger momenteel opvalt, is dat de aandelen van producenten van specifieke gezonde voeding achterblijven. ‘Consumenten willen steeds meer betalen voor goede voeding, maar dat is nog niet terug te zien in de aandelenprijzen.’
Rendementskansen
Dat kan zo veranderen. De ontwikkelingen in de voedingsindustrie gaan hard, de effecten zijn groot, merken beide experts op. Landymore: ‘We hebben grote problemen met de aantasting van land, we eten waarschijnlijk te veel vlees en produceren veel afval. Wij kijken naar de bedrijven die iets van een oplossing bieden voor de problemen waar de industrie mee worstelt. Daar liggen rendementskansen.’