Zoals Nouriel Roubini wereldfaam verwierf toen hij de Grote Financiële Crisis van 2008 voorspelde, zo kreeg Ruurt Hazewinkel in 1987 nationale bekendheid toen hij in De Telegraaf enkele maanden vóór de beurscrash vertelde dat hij pessimistisch was over de beurs en aandelenposities van zijn klanten had verkocht. Op 19 oktober van dat jaar werd zijn gelijk bewezen: in één handelsdag ging de S&P met maar liefst 23 procent omlaag.
Ruurt Hazewinkel is op 2 februari van dit jaar op 92-jarige leeftijd in zijn woonplaats Bussum overleden, maar zijn naam en faam leven voort. In NRC Handelsblad van deze zaterdag staan familie, oud collega’s en bewonderaars bij zijn verscheiden stil. Martien van Winden, oprichter en beheerder van het Hoofbosch fonds, schrijft in een rouwadvertentie dat ‘onze grote vriend en inspirator’ is overleden. Directie en medewerkers van Optimix Vermogensbeheer, waarvan Hazewinkel de grondlegger is geweest, stellen dat hij - ook na zijn terugtreden als oprichter en directeur - zeer waardevolle momenten bracht als hij aan de hand van beursgrafieken zijn visie op de beleggingsomgeving deelde.
Magnum opus
Hazewinkel (foto) publiceerde in 2011, op 81-jarige leeftijd, zijn magnum opus: Turning Points. Dat boek, dat hoofdzakelijk bestaat uit beursgrafieken en uitgeknipte krantenartikelen, had hij al sinds de jaren ‘70 van de vorige eeuw willen schrijven. Het toonde de grootste beurshausse aller tijden, welke plaatsvond tussen 1945 en 2000, zo verklaarde hij tegenover Quote.
De lessen die er volgens hem uit te trekken zijn, is dat voorspellen zinloos is. ‘Wel is het zinvol lange trends te accepteren en vast te stellen wat de draaipunten zijn. Op de vraag wat hem het meest verbaasde, voegde hij eraan toe dat ‘andere professionals wel met interesse naar mijn theorieën luisteren, maar die niet accepteren’.
Liever belegger dan krantenman
Hazewinkel leek lange tijd voorbestemd om opvolger van zijn vader te worden als directeur van het familiebedrijf, Dagblad van het Noorden. Maar zoon Ruurt koos voor de Nederlandse Handel-Maatschappij, de voorloper van ABN Bank. Hij ging er aan de slag op de afdeling effecten. Daar ontwikkelde hij een meer dan gemiddelde interesse voor de vraag waarom koersen stijgen of dalen. Daarbij concentreerde hij zich als analist vooral op de M200, de moving average van de S&P over 200 dagen.
Als hem in 2013 wordt gevraagd door NRC Handelsblad waarom 200 dagen en niet 250 of 400 dagen, zegt hij: ‘Iedere beursweek telt vijf werkdagen. Tweehonderd dagen maakt veertig weken, maakt negen maanden. Dat is een gangbare menselijke maat.’ Als de beurs meer dan 5 procent daalt, dan is het een verkoopsignaal. Als deze met 5 procent stijgt, dan moet je als de wieder weerga bijkopen.
Hazewinkel lanceerde 40 jaar geleden het Beleggingsfonds Optimix (tegenwoordig bekend onder de naam Optimix Mix Fund), dat de basis legde in 1987 voor de oprichting van het Effectenkantoor Optimix Beheer & Beleggingen. Tegenwoordig is het actief onder de naam Optimix Vermogensbeheer. Het vermogen, ruim 2,5 miljard euro, wordt beheerd namens enkele honderden vermogende families, DGA‘s en stichtingen. Sinds enkele jaren is het eigendom van de Zweedse Handelsbanken.
Behalve oprichter van Optimix, stond de in Leiden afgestuurde jurist in 1961 ook mede aan de basis van de VBA, de Vereniging van Beleggings Analisten en maakte hij zich dienstbaar als roeier en bestuurder van de Koninklijke Studenten Roeivereniging Njord, een subvereniging van het Leidse Studenten Corps.
De vier achterblijvende leden van de jaarclub De Bockereyders (1949) zwaaien hem in de annonce in NRC Handelsblad uit met de woorden: ‘De oude Bock, onze praeses voor het leven, is overleden. Wat zullen wij hem, zijn creativiteit en leiderschap missen.’