De aankomende verkiezingen in Frankrijk en de Verenigde Staten leiden tot heel wat nervositeit in de financiële markten. Bouw wat voorzichtigheid in, adviseren beleggingsstrategen, maar wees klaar om kansen te grijpen zodra ze zich voordoen.
Sinds Frans president Emmanuel Macron heeft besloten om nieuwe nationale verkiezingen uit te schrijven, is Frankrijk het zorgenkindje van de financiële markten. Een mooie illustratie van het belang van geopolitiek voor beleggers, het thema van de jaarlijkse Portfolio Day van Investment Officer in Brussel. Het is immers geen uniek Frans verhaal, zegt Philippe Gijsels, beleggingsstrateeg bij BNP Paribas Fortis. ‘Je ziet over de hele wereld dat het niet per se links of rechts is dat wint, maar wel dat diegene die aan de macht is verliest.’
Radicaal-rechts en uiterst links lijken in Frankrijk af te stevenen op een overwinning, en beide hebben plannen die de forse staatsschuld verder zouden verhogen. Volgens de Franse minister van financiën Bruno Le Maire dreigt het gevaar van een schuldencrisis. Het renteverschil tussen Frans en Duits staatspapier is de afgelopen weken behoorlijk gestegen.
Titanic
Ook voor andere landen kan de houdbaarheid van de schulden op de lange termijn een probleem worden als er niets verandert, zegt Olivier Colsoul, beleggingsstrateeg bij AG Insurance. Met name voor Italië. De derde grootste economie van de eurozone heeft nu al een schuldgraad van bijna 140 procent, en de staatsschuld dreigt de komende jaren op te lopen tot 160 procent van het bruto binnenlands product.
Als Rome die schuldenberg niet onder controle krijgt, kan een nieuwe schuldencrisis ontstaan, aldus Colsoul, die de vergelijking maakt met de Titanic. De oceaanstomer die in 1912 zonk, had zestien waterdichte compartimenten, maar kon slechts blijven drijven zolang er maximaal vier vol water liepen. ‘Italië zou het vijfde compartiment kunnen zijn. Daarom moet er op de een of andere manier een oplossing worden gevonden om een ramp te voorkomen als de situatie in de toekomst niet verbetert.’
Sombere boodschappen, terwijl het de eerste jaarhelft best wel lekker ging op de financiële markten. ‘De groei vertraagde weliswaar, maar een recessie is vermeden’, aldus Gijsels. ‘De inflatie is gedaald en de beurzen zijn ondanks de toename van de langetermijnrente gestegen. Europa kon daarin gelijke tred houden met de Verenigde Staten.’
Geopolitieke ontwikkelingen waren niet de enige stoorzender op de financiële markten in de eerste helft van dit jaar. Colsoul zag ook onzekerheid uit de VS komen, vooral vanwege de Amerikaanse stelsel van centrale banken. ‘De Federal Reserve had moeite om beleggers het vertrouwen te geven dat de inflatie verder onder controle zou worden gebracht. De verwachting van financiële markten over het aantal renteverlagingen dit jaar is gezakt van zeven in januari naar één vandaag. De Fed was te snel gerust dat de hoge inflatie bedwongen was, en heeft daarna stevig moeten bijsturen.’
Nerveuze zomer en appelflauwte
Ook in de tweede jaarhelft blijven de geopolitieke onzekerheden groot. Zo is het afwachten wat de Amerikaanse presidentsverkiezingen in november opleveren: een tweede termijn voor Democraat Joe Biden, of voor zijn Republikeinse rivaal Donald Trump. De mondiale tendens om machthebbers af te straffen, voorspelt niet veel goeds voor Biden, merkt Gijsels op. ‘Dat zie je ook in het Verenigd Koninkrijk, waar de Conservatieven bij de verkiezingen in juli waarschijnlijk zullen worden afgemaakt, en vervangen door Labour.’
Economen maken het zichzelf te gemakkelijk als ze alleen kunnen vertellen dat wanneer de storm voorbij is, de zee weer glad zal zijn, verklaarde oer-econoom John Maynard Keynes ooit. Daar zijn de beleggingsstrategen zich van bewust, en dus geven ze ook concrete adviezen. Zo raadt Gijsels beleggers aan voorzichtig te zijn, maar ook korter op de bal te spelen. ‘We verwachten door die geopolitieke hordes een nerveuze zomer en een appelflauwte. Daarom hebben we onze blootstelling aan aandelen teruggeschroefd van overwogen in mei naar neutraal vandaag. Als er een correctie komt van 5 tot 10 procent kunnen we misschien zelfs al vroeger weer instappen. Zolang de rente- en inflatievooruitzichten gunstig zijn, blijf je toch in een eerder positieve cyclus.’
Ook Frank Vranken, hoofdstrateeg van de Zwitserse vermogensbeheerder Edmond de Rothschild, ziet opportuniteiten. Met name in beursgenoteerd vastgoed, dat vanwege de gestegen rente een dreun heeft gekregen. ‘Door het zeer agressief optrekken van de rente is het geld dat gereglementeerde vastgoedvennootschappen (gvv) nodig hebben om zich te financieren veel duurder geworden. Het gevolg is dat hun winstmarges in elkaar zijn gestuikt.’
Goedkoop vastgoed
In Europa lijkt het tij te keren, nu de Europese Centrale Bank opnieuw de weg omlaag heeft gevonden met een eerste renteverlaging deze maand. ‘Het ergste is voorbij, maar we gaan niet terug naar nulrentes’, zegt Vranken. ‘Verwacht dus geen nieuw eldorado. Doordat geld lenen niet meer gratis is, is de ongebreidelde groei van aankopen voorbij. Niettemin zijn er nog altijd mooie vastgoedaandelen met een hoog dividendrendement die op dit ogenblik heel goedkoop noteren.’
Ook dit klinkt wat defensiever, maar Vranken stelt een combinatie voor. ‘Blijf tegelijk inzetten op grote innoverende bedrijven.’ Er gaat veel aandacht naar het prijsniveau van Nvidia, de belangrijkste producent van AI-chips die ondertussen de grootste marktcapitalisatie ter wereld is. Maar zowel in historisch opzicht als in vergelijking met andere aandelen valt die koers-winstverhouding nog altijd mee, aldus Vranken. ‘Het Amerikaanse technologie-segment zit op het vlak van waardering nog niet op het niveau van de dotcompzeepbel van 2000. Het is absoluut niet goedkoop, maar ook niet belachelijk duur omdat er wel degelijk grote winst-stijgingen zijn.’