De vooruitzichten voor Amerikaanse small en mid caps zijn de komende tien jaar zeer goed. ‘Als er een beurscorrectie komt van 10 procent, dan is dat wereldwijd één van de meest interessante aandelenmarkten om in te stappen.’
Die opvatting komt van Aditya Khowala, portefeuillebeheerder Amerikaanse aandelen van Fidelity International. Hij stelt in een gesprek met Fondsnieuws de retorische vraag waar de komende jaren belegd zou moeten worden: Europa of de VS?
Khowala geeft zelf het antwoord. ‘President Trump voert een economisch beleid dat volledig in lijn is met zijn Republikeinse voorgangers: Ronald Reagan en Dwight Eisenhower. Voor hun waren regels niet de oplossing, maar het probleem. Dat geldt ook voor Trump.’
De Fidelity-manager zegt dat de Amerikaanse regering zich opnieuw uit de schuldproblematiek wil “inflateren”. Dat wil Trump doen door belastingen te verlagen en fors te investeren in ondermeer infrastructuur. De inflatie bedraagt nu 2 tot 3 procent. ‘Op de langere termijn is die trend niet goed, maar voor de korte termijn draagt het bij aan de economische groei,’ zegt Khowala.
De portefeuillebeheerder wil niet ingaan op de politieke actualiteit. Maar hij stelt vast dat Trump woord houdt als het om zijn verkiezingsbeloften gaat: hij committeert zich niet aan het Parijse klimaatakkoord, verlaagt de regelgeving rond banken, gezondheidszorg en bouw. ‘Daarmee helpt hij vooral ook het midden- en kleinbedrijf in de VS die door de regelgeving en de daarme gepaard gaande kosten- en lastendruk het zwaarst wordt getroffen.’
Mede door die vooruitzichten, in combinatie met de robuuste economische ontwikkeling, staat de Amerikaanse S&P SmallCap 600 Index year to date op een rendement van ruim 12 procent, terwijl dat over een twaalfmaandsbasis meer dan 22 procent is. De hoofdgraadmeter van de Amerikaanse beurs, de S&P 500, deed in dezelfde perioden respectievelijk 5,31 procent en 16 procent.
Volgens Khowala doet Trump precies wat partijgenoten als Reagan en Eisenhower tijdens hun presidentschap ook deden: de belastingbasis voor kleine en middelgrote bedrijven in de VS verlagen. Gebeurt dat in de VS door (de federale) uitgaven te verlagen, in Europa kiest men volgens hem juist vaak voor hogere lasten voor burgers en bedrijven.
De economische groei in de VS is inmiddels zo robuust dat oververhitting dreigt. Regering en centrale bank hebben daar geen moeite mee: het wakkert inflatie aan, wat de absolute schuld vermindert.
Tegelijkertijd zijn Khowala’s zorgen om de inflatie in de VS beperkt. ‘De vakbonden zijn er niet meer, die zijn nagenoeg uitgespeeld, terwijl het Congres wordt beheerst door Republikeinen, alsook het Hoggerechtshof. Het Amerikaanse systeem wordt daarmee kapitalistischer.’
Daardoor denkt hij dat de huidige krapte op de arbeidsmarkt niet per definitie tot hogere lonen leidt. Khowale ziet een andere trend, namelijk dat bedrijven in reactie op de arbeidskrapte juist versneld gaan automatiseren.
Hij denkt dat steeds meer geestdodend werk zal worden geautomatiseerd, wat voor ongekwalificeerde werknemers in de Verenigde Staten een groot, blijvend probleem zal zijn. De automatisering maakt dat in het segment van kleine- en middelgrote bedrijven vooral sectoren als technologie, gezondheidszorg en energiegerelateerde niches, zoals de autosector, interessant zijn. Daar verwacht Khowala op termijn een lagere kostenbasis, hogere productiviteit en stijgende winsten.
De automatisering en robotisering, in combinatie met het expansieve overheidsbeleid, zijn vooral voor kleinere beurgenoteerde bedrijven interessant, meer dan voor de grote ondernemingen in de VS. ‘Daarom is het Amerikaanse mkb voor aandelenbeleggers zeer interessant in de komende 10 tot 20 jaar. Wij rekenen op een echte bullmarkt.’
Daarbij noemt hij en passant ook dat dreigende handelsoorlogen en protectionisme minder gevolgen hebben voor het Amerikaanse mkb dan voor de grote, wereldwijd opererende Amerikaanse bedrijfsleven.
Dat de VS voor beleggers interessanter is dan Europa verklaart Khowala ook met verwijzing naar het feit dat het monetaire beleid van de Federal Reserve inmiddels is genormaliseerd, in tegenstelling tot Europa. ‘Dat is een bewijs van kracht. De Fed zal dat beleid van kwantitatieve verruiming ook niet meer herhalen. Voor beleggers betekent dat dat je je beleggingen liever in de VS dan in Europa doet.’