Als gevolg van de lage rentestand en de volatiele aandelenmarkten zijn de beleggingsstrategieën van pensioenuitvoerders steeds complexer geworden. In plaats van alleen in obligaties en aandelen, beleggen ze tegenwoordig ook meer in illiquide activa.
Het brengt echter nieuwe uitdagingen met zich mee op het gebied van data, want hoe waardeer je deze activa bijvoorbeeld?
Dit is een van de punten die naar voren komen in een onderzoek dat in opdracht van BNP Paribas Securities is uitgevoerd door The Economist Intelligence Unit.
Voor het onderzoek zijn wereldwijd 23 pensioenfondsen, -uitvoerders en verzekeraars ondervraagd over de thema’s die hen momenteel het meeste bezighouden.
In Nederland gaven hoofd BNP Paribas Securities Services Nederland Robert van Kerkhoff en custodian-expert Jan-Albert Koopman vrijdag een toelichting voor journalisten over de bevindingen.
‘Onder Nederlandse pensioenfondsen heeft bijvoorbeeld het beleggen in hypotheken van particulieren de laatste jaren een enorme vlucht genomen’, vertelt Koopman, ‘net als private equity-beleggingen en investeringen in infrastructuur. Dit brengt echter nieuwe uitdagingen met zich mee op het gebied van data, want hoe waardeer je die activa? Hoe zit het precies met de bescherming van je eigendom en het eigendomsrecht?’
Vanwege de complexiteit is het volgens Kerkhoff extra van belang dat de pensioenfondsbesturen ervoor zorgen dat ze over de juiste data beschikken om ‘in control’ te kunnen blijven.
Een ander belangrijk thema voor pensioenuitvoerders zijn de kosten. Een terugkerende vraag is volgens Van Kerkhoff: wat doen we zelf en wat besteden we uit? Pensioenuitvoerders die groot genoeg zijn om het zelf te doen kunnen volgens hem veel geld besparen als ze geen gebruik maken van externe vermogensbeheerders.
Een derde groot thema voor pensioenfondsen, -uitvoerder en verzekeraars zijn de zogeheten ESG-factoren. Koopman: ‘Wat je ziet is dat het debat vroeger ging over de vraag of duurzaam beleggen rendement kost of niet. Inmiddels is het steeds vaker ingebed in het reguliere beleggings- en risicobeleid.’