Begin 2022, toen een van de snelste renteverhogingscycli begon, was de markt ervan overtuigd dat een recessie onvermijdelijk was; het was slechts een kwestie van de ernst ervan. Tegen 2023 bereidde de markt zich voor op de vertraagde impact van de renteverhogingen. Naarmate de tijd verstreek, bleef de economie echter veerkrachtig en slaagde er zelfs in om een mini-bankcrisis relatief ongeschonden door te komen. Met een sterke arbeidsmarkt en consumenten die bleven uitgeven, verschoof het verhaal naar de verwachting dat de Amerikaanse Federal Reserve een zachte landing zou kunnen realiseren. Dit bleef de consensusvisie in de eerste helft van 2024, maar zwakkere dan verwachte werkgelegenheidsgegevens in augustus verlegden de verwachtingen weer richting recessie.
Hoewel ons basisscenario blijft uitgaan van een zachte landing, is het belangrijk om onbevooroordeeld te blijven gezien de buitengewone gebeurtenissen van de afgelopen jaren. Verschillende uitkomsten zijn gunstig voor verschillende delen van de obligatiemarkt: een harde landing zal waarschijnlijk gunstig zijn voor activa met een langere looptijd en een hogere kwaliteit, terwijl kredietgerichte strategieën met een kortere looptijd zouden moeten profiteren van een zachte landing. Als de inflatie echter aanzienlijk zou versnellen, zou cash koning zijn.
In dit artikel ontwikkelden we een raamwerk om beleggers te helpen deze onzekerheid te navigeren en na te denken over de mogelijke macro-economische scenario’s op korte en lange termijn. We vinden dat een tweelaagse benadering, die flexibiliteit combineert met de diversificatievoordelen van een kernobligatieportefeuille, beleggers zou kunnen helpen om eventuele uitdagingen die voor hen liggen het hoofd te bieden.