Op zoek naar diversificatie in een lage-renteklimaat
Door het Multi Asset Team van Nordea Asset Management
Beleggers in aandelen hebben meer dan tien jaar kunnen profiteren van solide rendementen, in een klimaat van kunstmatig onderdrukte volatiliteit. Sedert het dieptepunt van de wereldwijde financiële crisis in maart 2009 zijn er maar enkele periodes geweest waarin de aandelenmarkt fors is gedaald.
Voor vastrentende instrumenten is het verhaal vergelijkbaar: de obligatiemarkten leveren beleggers niet alleen cruciale diversificatievoordelen op, maar zij genereren ook solide rendementen. De lagere rentes op de vastrentende markten kunnen grotendeels worden toegeschreven aan het enorm verruimende beleid van de belangrijkste centrale banken in de wereld
Maar na elf jaar van aanhoudende economische groei worden beleggers nu met een aantal uitdagingen geconfronteerd. Ten eerste zien wij steeds regelmatiger het recessiespook opduiken, met name toen onlangs de rentecurve voor Amerikaanse staatsobligaties een invers verloop vertoonde en vervolgens weer herstelde. Wat aandelen betreft, behalen wereldwijde aandelen nog steeds een positief rendement, alhoewel de winstgroei afneemt. Ook stellen wij vast dat er meer vrees is voor een zeepbel in bedrijfsobligaties, door de scherpe toename van schulden in bedrijfsobligaties met een BBB-rating.
Bovendien is het voor beleggers door de huidige lage rente over de hele wereld ongetwijfeld moeilijker geworden om stabiele inkomsten te genereren. Ook beschikken overheden hierdoor slechts over beperkte mogelijkheden om proactief op een potentiële recessie in te spelen.
Het gevaar voor beleggers
Door deze talrijke onzekerheden is het begrijpelijk dat in 2020 en daarna lagere rendementen verwacht worden. Niemand weet echter wanneer deze huidige economische cyclus tot een einde komt. Er is maar één ding zeker: wij staan vandaag dichter bij de volgende recessie dan gisteren.
Volgens ons is het grootste gevaar voor beleggers dat zij zich zorgen maken over de verkeerde zaken. Beleggers streven doorgaans geen solide en voorzichtig gediversifieerd beleggingskader na, maar doen juist het omgekeerde: zij zijn bang om potentiële winsten mis te lopen bij stijgende markten of alloceren naar de verkeerde diversificatie van activa.
Ook de argumentatie die pleit voor diversificatie blijkt steeds problematischer, omdat diversificatie het rendement in stijgende markten expliciet verlaagt. Verder geloven veel beleggers nog in de verdiensten van markttiming en verschuiven zij hun portefeuilleposities volgens korte termijn marktschommelingen. Daarnaast zijn veel beleggers er ook onterecht van overtuigd dat zij een portefeuille vlak voor een gebeurtenis nauwkeurig kunnen positioneren – bijvoorbeeld voor een belangrijke verkiezing.
Echte diversificatie bereiken
Het goede nieuws is, dat diversificatie naar aanleiding van macro-economische schokken beter kunnen worden opgevangen door te beleggen in activa die zich tijdens een economische cyclus anders gedragen. Diversificatie is immers niet gewoon een portefeuille vullen met zo veel mogelijk activaklassen, maar eerder trachten een select aantal niet-gecorreleerde posities te identificeren, die in de meeste marktomstandigheden resultaat opleveren voor beleggers.
Door evenwicht te zoeken tussen zorgvuldig geselecteerde activa die elkaar kunnen aanvullen in periodes van recessie en herstel, hoeft een belegger niet telkens opnieuw de juiste macro-economische beslissing te nemen om na verloop van tijd een positief totaalrendement te verwezenlijken.
Is dit de magische oplossing? Nee. Zelfs met een gediversifieerde portefeuille zoals hierboven beschreven, bestaan er nog steeds drie grote uitdagingen. Ten eerste bestaat het risico om voor diversificatieactiva of conservatieve activa te veel te betalen. Ten tweede is het een uitdaging om juist te spreiden over verschillende activaklassen en hun weging in een portefeuille te beoordelen. Tot slot is er de kwestie van onstabiele relaties of correlaties. Hier wordt tevens geen rekening gehouden met het politieke risico en, de kwestie waar niemand zijn vingers aan wilt branden, de beperkingen van de centrale banken om de rente nog verder te verlagen.
De lessen van risicopremies
Een gediversifieerde portefeuille samenstellen die goed stand kan houden, is essentieel voor stabiliteit en succes. Wij kijken naar multi-assetbeleggingen door de lens van risicopremies. Wij ontleden activa om erachter te komen hoe hun prijs tot stand komt. Alhoewel dit geen unieke aanpak is, hebben wij wel een voorsprong in onze benadering; wij pakken namelijk de uitdagingen van daadwerkelijke diversificatie aan.
Ten eerste bestaat het gevaar dat defensieve, ‘veilige’ activa een waarderingspremie hebben, zoals wij kunnen zien in de P/E-ratio van de MSCI Minimum Volatility Index ten opzichte van de MSCI World. Het probleem met de aankoop van defensieve activa met een waarderingspremie, is dat het ‘defensieve karakter’ veel sneller afneemt dan bij andere defensieve activa, die wel redelijk zijn geprijsd. Volgens onze benadering identificeren wij eerst de kasstromen voor de verschillende activaklassen en vervolgens passen wij een waarderings-overlay toe zodat onze activa over een ‘waarderingskussen’ beschikken.
Het tweede element van onze benadering is de weging, of beter gezegd, de balans. Wij moeten ervoor zorgen dat wij in een evenwichtige mate zijn blootgesteld aan cyclische risicopremies, wat rendement oplevert in de groeiperiode van de cyclus en aan anticyclische of defensieve risicopremies, wat positieve rendementen oplevert in een klimaat waarin cyclische risicoactiva het minder goed doen. Onze benadering houdt in dat wij een evenwichtige risicoblootstelling aan deze twee verschillende risicopremies nastreven om zo een markt-neutrale portefeuille samen te stellen. Deze benadering heeft bewezen dat er efficiënter is omgegaan met marktdalingen en de volatiliteit van de portefeuille is afgenomen.
Daarnaast is het noodzakelijk om ook te kijken naar de manier waarop onze cyclische en defensieve risicopremies reageren in periodes van onstuimige groei en van recessie, wanneer de markt zich 2 tot 3 standaardafwijkingen boven of onder een ‘normaal’ niveau bevindt. Met onze benadering gaan wij niet willekeurig op zoek naar risicopremies, maar gaan wij uit van een academisch onderzoeksperspectief. Door dit kader wordt verzekerd dat onze risicopremies aan onze doelstellingen voldoen, waardoor wij er in grotere mate op kunnen vertrouwen dat zij voor beleggers resultaat opleveren in alle verschillende fasen van een cyclus.
Het is onwaarschijnlijk dat de geschiedenis zich herhaalt
Een ander belangrijk voordeel van deze benadering is dat de valkuilen van datamining worden vermeden, aangezien de in het verleden behaalde rendementen geen indicatie zijn voor toekomstige resultaten. Beleggers die louter kwantitatief onderzoek verrichten, zouden ten onrechte kunnen geloven dat overheidsobligaties nog steeds dezelfde beschermende kenmerken hebben als vóór 2008.
Door ons te baseren op waarderingen of de prijszetting van activa, en niet alleen op historische correlatie, kunnen wij de toekomstige relatie tussen activa beter beoordelen. Wij hebben geen tijd en moeite gespaard om vast te stellen welke defensieve risicopremies op toereikende wijze de bescherming kunnen bieden die ooit zo kenmerkend waren voor staatsobligatiemarkten.
Het Multi-Assets-team van Nordea richt zich vastberaden op resultaten, een voorzichtige portefeuillediversificatie en de samenstelling van solide portefeuilles die bestand zijn tegen onaangename macro-economische gebeurtenissen. Door de manier waarop zij ontworpen zijn, hebben onze Multi-Assetstrategieën dan ook een aantrekkelijk asymmetrisch rendementsprofiel en zijn zij voorbereid op verschillende scenario’s, waar wij in dit nieuwe decennium mogelijk geconfronteerd mee kunnen worden.