Door de hoge rente stond spaargeld de afgelopen jaren in de belangstelling bij veel beleggers. Rentes van 5% in de VS en het VK en tot 4% in Europa zijn een forse verandering ten opzichte van de ultra-lage rente die het grootste deel van het afgelopen decennium opgeld deed. Cash biedt beleggers nu niet alleen de voordelen van behoud van nominale waarde en liquiditeit, maar heeft recent ook een positief reëel rendement geboden.
Hoewel de aantrekkingskracht van cash is toegenomen, is het risico op beleggen in cash niet zo laag als het op het eerste gezicht lijkt. En hoewel het momenteel hoger dan de inflatie rendeert, is het onzeker hoelang dat nog zal duren. En dat brengt ook weer herbeleggingsrisico's met zich mee. Voor beleggers die op zoek zijn naar inkomen uit hun beleggingen, is het nuttig te kijken naar andere beleggingen die de nadelen van cash verzachten. En dat terwijl het risico niet evenredig stijgt (zoals vaak wordt gedacht).
Inflatierisico
Een rente van 5% op cash mag aantrekkelijk lijken, maar als de inflatie hoger is, daalt de reële waarde van het gespaarde bedrag. En hoe langer de beleggingshorizon, des te groter die impact wordt. Een Amerikaanse dollar die in 2014 in cash werd aangehouden, zou 10 jaar later in nominale termen $1,12 waard zijn, maar in reële termen slechts $0,85. In het verleden lagen de cashrentes vaak boven de inflatie, maar dat is al lang niet meer het geval. Op een horizon van 10 jaar heeft cash sinds 1926 55% van de tijd de inflatie verslagen. Maar het grootste deel van deze prestatie is te danken aan gegevens uit een verder verleden; de laatste recente periode van 10 jaar waarin cash de inflatie versloeg, was van 2000 tot 2010. Sinds de wereldwijde financiële crisis zijn de rentes op cash in ontwikkelde markten lager geweest dan de inflatie, zelfs in de afgelopen paar jaar waarin centrale banken de beleidsrentes aanzienlijk hebben verhoogd.
De rente op spaargeld ligt boven de inflatie - maar voor hoelang nog?
Met de recente dalingen in de inflatie biedt cash momenteel een rente die de inflatie goedmaakt. Dit is niet verrassend, maar kan heel goed een tijdelijk fenomeen zijn. De centrale banken hebben gewacht met het verlagen van de rente totdat ze een bevestiging krijgen dat de inflatie bedwongen is. Zodra die bevestiging er is, kan de rente op cash de inflatie naar beneden volgen.
Voor langetermijnbeleggers biedt cash geen stabiele of zelfs voorspelbare inkomstenstroom. De rente op cash is niet constant in de tijd. Obligaties daarentegen zorgen voor een langer rendement. Bijvoorbeeld, investment grade bedrijfsobligaties leveren momenteel ongeveer 5-6% op met een gemiddelde looptijd van 9 jaar. En gezien de extreem lage wanbetalingsverliezen kunnen deze obligaties een aantrekkelijke optie zijn voor langetermijnbeleggers die zich minder zorgen maken over prijsschommelingen op de korte termijn. Historisch gezien zijn wanbetalingen in investment grade zeer zeldzaam, met een gemiddeld jaarlijks wanbetalingspercentage van 0,1% van de emittenten. Zelfs binnen high-yield, waar de wanbetalingspercentages veel hoger kunnen oplopen, lag het gemiddelde jaarlijkse wanbetalingspercentage op de lange termijn in de afgelopen vier decennia rond 4% (2,9% sinds 1920). En zelfs als er sprake is van wanbetaling, is nog niet alles verloren, want de herstelpercentages van obligaties met wanbetaling liggen op de lange termijn gemiddeld rond de 40%.
Aandelen hebben het beter gedaan dan zowel obligaties als cash…
Op de lange termijn hebben aandelen zowel qua inflatie-overtreffende rendementen als de kans om de inflatie te verslaan, beter gepresteerd dan obligaties, die op hun beurt beter hebben gepresteerd dan cash. Op kortere termijn kunnen de prestaties natuurlijk variëren. Aandelen hebben een rendement gegenereerd boven de inflatie voor verschillende periodes, of dat nu in de afgelopen 5 jaar (ca. 12%) of 50 jaar (ca. 7%) is. Over langere periodes, zoals 20 of 50 jaar, hebben obligaties ook hoger dan het inflatie-rendement opgeleverd. Maar dit is minder het geval voor kortere periodes, aangezien obligaties in de afgelopen jaren hebben geleden onder de stijging van de inflatie en de daarmee gepaard gaande hogere rente. In feite hebben staatsobligaties in de afgelopen 5 jaar slechter gepresteerd dan cash als bescherming tegen inflatie. Binnen obligaties hebben bedrijfsobligaties de inflatie meestal beter verslagen dan staatsobligaties.
Uit analyses is ook gebleken dat aandelen sinds 1926 in elke periode van 20 jaar een hoger rendement hebben opgeleverd dan de inflatie. Hoewel beleggingen op de aandelenmarkt dus riskant kunnen zijn op de korte termijn, hebben ze, afgezet tegen de inflatie, op de lange termijn beter gepresteerd dan cash. Dat wil niet zeggen dat aandelen het niet soms moeilijk hebben gehad tijdens perioden met zeer hoge inflatie en niet alle sectoren hebben het even goed gedaan tegen de inflatie.
Beleggen in aandelen is volatiel
Aandelen zijn volatieler dan obligaties, die op hun beurt volatieler zijn dan cash. Maar langetermijnbeleggers moeten oppassen dat ze niet overhaast reageren op stijgingen in de volatiliteit van aandelen. Beleggers die een dividendinkomen ontvangen, maken zich misschien minder zorgen over tijdelijke dalingen in aandelenkoersen. Bedrijven hebben de neiging om zeer terughoudend te zijn met het verlagen van dividenden, dus beleggers kunnen mogelijks tijdelijk zwakke bedrijfsprestaties niet direct voelen zolang ze het dividend ontvangen.
Conclusie
Zoals bij alle beleggingen is er een afweging tussen risico en rendement. De huidige hoge rente op cash kan aantrekkelijk lijken, maar op de lange termijn kan te veel beleggen in cash nadelen hebben. Hoewel cash zekerheid biedt over de nominale waarde, staat het bloot aan een groter herbeleggingsrisico dan activa zoals obligaties, die de huidige hoge rente langer kunnen vasthouden. En hoewel prestaties uit het verleden geen leidraad zijn voor toekomstige prestaties, hebben aandelen het op de langere termijn beter gedaan dan cash als het gaat om bescherming tegen het inflatierisico.
Lees ook Opportunities for Income Investors: Going Beyond Cash, door Harry Goodacre, strateeg bij Schroders.