Afgelopen week nam ik deel aan twee beleggingsdiscussies. In beide discussies werd mijn aandacht getrokken door tegenstrijdigheden in de meningen van beleggers.
Bij de eerste lichtte een zeer succesvolle aandelenbelegger de resultaten toe van het beheer dat hij doet voor een stichting waarbij ik een adviesrol vervul. ESG staat daarbij hoog in het vaandel. De filosofie van deze belegger is dat hij bedrijven selecteert die een duurzaam competitief voordeel genieten. Zij kunnen immers een superieure winstgroei realiseren.
Ik onderschrijf deze filosofie, maar toch zit er iets tegenstrijdigs in zijn verhaal. Een markteconomie wordt gedreven door en is gebaat bij concurrentie. Iedereen moet zijn best doen de concurrenten te slim af te zijn. Als dat erg goed lukt, ontstaan er echter monopolies en dat is voor de samenleving als geheel weer niet goed. Zo kun je een boom opzetten over de vraag in hoeverre monopoliewinsten passen binnen een door ESG gedreven beleggingsportefeuille. Een moreel dilemma wellicht. Misschien ook niet.
Toen de prijs van de dagelijkse boodschappen sterk steeg, was de maatschappelijke verontwaardiging groot en werd behoorlijk afgegeven op supermarktketens en hun leveranciers die zich schuldig zouden maken aan graaiflatie. Tegelijkertijd zijn we allemaal apetrots op een bedrijf als ASML, een wereldleider die dan toch maar mooi uit ons eigen Brabant komt. Ik verbaas me over deze combinatie van emoties. De winstmarges van retailbedrijven zijn zeer bescheiden terwijl ASML winstmarges behaalt van meer dan 40 procent. Wie denkt u dat die marges uiteindelijk betalen? Precies, dat zijn natuurlijk dezelfde mensen die zo boos zijn om de prijzen in de supermarkten, alleen hebben zij dat niet in de gaten.
Spreiding
Een andere bijeenkomst was een webinar waar een beleggingsstrateeg zijn visie op de aandelenmarkt deelde. Die kwam erop neer dat aandelen het dit jaar weer goed zullen doen en dat je de moed moet hebben om de Magnificent Seven te overwegen. Die bedrijven zullen immers sterk profiteren van de ontwikkelingen op het terrein van kunstmatige intelligentie. Een jaar geleden was dat advies goud waard geweest. En misschien blijkt het aan het einde van dit jaar opnieuw goud waard te zijn geweest. Wie weet?
Wat mij fascineert is dat zo’n advies regelrecht ingaat tegen een paar zeer fundamentele regels die verstandige beleggers doorgaans in acht nemen. De eerste daarvan is dat je altijd moet zorgen voor een goede spreiding. Diversification is the only free lunch in town. Wed nooit op één paard. Is wedden op zeven paarden uit een stal van 500 dan zoveel beter?
Een tweede gouden regel voor beleggers is ‘buy low, sell high’. Moet een belegger nu bijvoorbeeld Nvidia, de absolute ster onder de Magnificent Seven, kopen? Dat aandeel steeg vorig jaar spectaculair en heeft een koers-winstverhouding van bijna 80! Toegegeven, vanaf eind 2023 is het aandeel alweer meer dan 20 procent gestegen.
2023 was zonder meer een geweldig jaar voor de koersen van de Magnificent Seven. Van dividend moet je het bij deze bedrijven overigens niet hebben. Het dividendrendement voor deze groep als geheel ligt erg dicht bij nul.
AI of correctie?
Het is verder interessant om de huidige koersen in een iets breder historisch perspectief te plaatsen, bijvoorbeeld door de rendementen over 2023 en 2022 samen te nemen. Als je dat doet, blijkt dat van de Magnificent Seven alleen Nvidia een beleggingsrendement heeft opgeleverd dat duidelijk hoger ligt dan de inflatie. Dus zo heel bijzonder is de koersontwikkeling van die andere zes per saldo niet. Tesla staat, zelfs na de ca. 60 procent koerswinst in 2023, nog altijd bijna 50 procent lager dan zijn hoogtepunt in 2021.
Optimisten zullen zeggen dat er nog voldoende uitzicht is op hogere koersen. Toch roept het bij mij de vraag op of de koerswinsten van 2023 werkelijk te rechtvaardigen zijn met de verwachting dat kunstmatige intelligentie de toekomstige winsten van deze bedrijven zullen opzwepen. Of zou er slechts sprake zijn van een correctie op de koersverliezen van 2022? De tijd zal het leren.
Han de Jong is voormalig hoofdeconoom van ABN Amro. Hij schrijft wekelijks voor Investment Officer over economie en markten. Meer informatie over zijn visie kunt u lezen op Crystal Clear Economics.