Han Dieperink
Han_Dieperink_blue.png

Particuliere beleggers zijn goed voor de helft van het totale belegde vermogen wereldwijd. Dat is ongeveer 150.000 miljard dollar van het totale wereldwijd belegde vermogen van circa 300.000 miljard dollar. Toch is het marktaandeel van particuliere beleggers in private equity en private debt slechts 16 procent, Het overgrote deel daarvan zit ook nog eens bij particulieren met een vermogen van 30 miljoen dollar of meer.

Daaronder is het slechts een klein deel van de portefeuille. Toch zijn ook voor particuliere beleggers deze markten zijn steeds aantrekkelijker uit oogpunt van diversificatie in combinatie met de hogere rendementen dan op de beurs. Bovendien verbetert de toegang voor particuliere beleggers tot deze markten in snel tempo. Elke zichzelf respecterende asset-manager heeft tegenwoordig fondsen die vermogende particulieren toegang geven tot private markten.

In de fintech-wereld worden in snel tempo oplossingen bedacht voor particulieren. Asset-managers zijn nog altijd niet gewend om direct met de vele particuliere beleggers te schakelen. Dat is ook geen eenvoudige opgave, nog altijd iets dat beter overgelaten kan worden aan private bankers.

Een particulier moet wel steeds meer zaken zelf regelen. Overheden trekken zich terug, zelfs op het gebied van de pensioenen. De meeste verzekeraars zijn tegenwoordig sterfhuisconstructies, niet meer gewend om nieuwe klanten aan te nemen. Ze zoeken vooral naar oplossingen om het bestaande boek zo goedkoop mogelijk uit te zitten. Nu de babyboomgeneratie met pensioen gaat, komt ook de tijd dat de deelnemers per saldo geld onttrekken uit de pensioenpot. Wie in vermogensbeheer wil groeien, moet wel naar de markt voor particulieren.

Volgens Bain & Company groeit de institutionele markt voor investeringen in private markten de komende tien jaar met 8 procent per jaar. Voor het particuliere deel rekent Bain op een groei van 12 procent per jaar. Alleen al dat feit betekent dat er meer oplossingen komen voor particuliere beleggers. Gelukkig zijn particuliere beleggers ook steeds meer geïnteresseerd in private markten.

Deels is dat verklaarbaar door de behaalde rendementen (14 procent per jaar voor private equity tegen 7 procent per jaar voor de MSCI wereldindex in de afgelopen 25 jaar), maar ook omdat echte diversificatie in publieke markten steeds lastiger is te realiseren.

Bovendien is de laatste decennia het aantal beursgenoteerde bedrijven gedaald en er zijn grote delen van de wereldeconomie waar publieke markten niet langer voldoende toegang bieden. Door het zware gewicht van de Big-Tech bedrijven heeft de aandelenmarkt een wat eenzijdig karakter gekregen. Verder was er de afgelopen jaren terecht veel kritiek op de traditionele neutrale portefeuille.  Juist daar kunnen beleggingen in private markten veel toevoegen, zowel wat betreft risico als wat betreft rendement.

Technologie heeft het mogelijk gemaakt om eenvoudiger toegang te krijgen tot private markten. Dat betekent ook dat op termijn de liquiditeit in private markten sterk zal verbeteren. Tegenwoordig wordt er van alles en nog wat verhandeld op het internet, voor elk product is er wel een eigen portaal. Dat kan natuurlijk ook voor private equity en private debt, zeker wanneer er sprake is van standaardisatie. Laat twee verschillende analisten hetzelfde bedrijf waarderen en dankzij het volwassen worden van de private equity-markt en het gebruik van spreadsheets, zullen die waarderingen steeds dichter bij elkaar liggen.

Zodra men het dus eens is over de prijs, is het relatief eenvoudig om vraag en aanbod te matchen. Eventueel zou dat kunnen door gebruik te maken van tokens of slimme contracten, waardoor kosten sterk kunnen dalen. Dat zou ook betekenen dat een deel van  de liquiditeitspremie versneld kan worden geïncasseerd. Met het toenemen van die liquiditeit groeit ook de interesse van particuliere beleggers.

Bij institutionele beleggers betekent een lange beleggingshorizon ook echt een lange beleggingshorizon. Doordat achter dergelijke beleggingen vele duizenden particulieren schuil gaan, profiteren zij van de kracht van het gemiddelde. Dat geldt niet voor een particuliere belegger, er is er niet één die bij een lange beleggingshorizon rekent op een vervroegd overlijden of een echtscheiding. Bovendien zijn er maar weinig particulieren die zonder dat er tussentijds wat is gewijzigd het eind van de beleggingshorizon halen.

Wat private equity asset managers nog wel eens onderschatten is dat het investeren in private markten voor een belangrijk deel kan worden versoepeld door op een juiste manier kasstromen te matchen. Om het rendement op private equity op portefeuilleniveau te incasseren is het van belang om vol belegd te zijn. De realiteit is dat het gemiddelde private equity fonds gedurende looptijd van meer dan tien jaar eigenlijk maar voor de helft is belegd.

In de eerste vijf jaar wordt een portefeuille opgebouwd die in de vijf jaar daarna weer wordt verkocht. Wie naar een private equity portefeuille kijkt en al die liquiditeiten meeneemt, zal zien dat het rendement niet ver af ligt van het veel lagere rendement op beursgenoteerde aandelen. De kunst bij private equity voor particulieren zit voor een groot deel in een vol belegde portefeuille en het optimaal gebruikmaken van bestaande kasstromen.

Verder zijn de namen van veel grote private equity-huizen bij het grote publiek niet bekend. KKR, Blackstone en Carlyle wellicht nog wel, maar de particulier die focust op de best presterende private equity fondsen, zal totaal geen beeld hebben bij Hg, Vista en Oak Hill. Voor deze mensen is Apollo een Griekse god en TPG de opvolger van de PTT. Dan is het niet eenvoudig om de juiste fondsen te selecteren. Dat terwijl een juiste selectie wel van belang is.

Nergens is de dispersie in rendement immers zo groot als bij private equity. Het gemiddelde is niet goed genoeg. De top kwartielen of de bovenste decielen is waar men moet zitten. Ook is het verstandig om te spreiden in de tijd. Nogmaals, allemaal zaken waar een private banker waarde kan toevoegen.

Han Dieperink is chief investment strategist bij Auréus Vermogensbeheer. Hij was eerder in zijn loopbaan chief investment officer van Rabobank en Schretlen & Co. Zijn bijdragen op Investment Officer verschijnen op dinsdag.

Author(s)
Categories
Target Audiences
Access
Limited
Article type
Column
FD Article
No