Een sterk renderende aandelenmarkt is de komende 5 tot 10 jaar in de Verenigde Staten niet te verwachten.
‘Maar desalniettemin is een rendement haalbaar van 6 tot 8 procent per jaar, met een aanvullend dividendrendement van gemiddeld 2 procent.’
Dat zegt Duillio Ramallo, fondsmanager van het Robeco US Premium Equities Fund, in een gesprek met Fondsnieuws.
Het fonds is genomineerd voor een FD Morningstar Award in de categorie US Large Caps aandelen.
Verloren decennium
Ramallo verwijst indirect naar onderzoek van professor William Goetzmann van de Yale School of Management. Hij heeft op basis van onderzoek naar koersdata vastgesteld dat het afgelopen decennium het slechtste in die lange periode was.
Het rendement bedroeg tussen 1999 en 2009 -26,6 procent voor de USA MSCI Index, tegen 9,5 procent per jaar in die periode sinds 1926.
Toch denkt Ramallo dat beleggers in de VS komende jaren alleen hogere rendementen kunnen behalen met ‘distressed real estate’.
Stabiel aandelenrendement
Volgens hem waren de k/w-verhoudingen het afgelopen decennium ook veel te hoog: 25 tegen ongeveer 14 nu. Dat biedt volgens Ramallo perspectief voor een gezond, stabiel aandelenrendement in de komende jaren.
Ook de beperkende maatregelen die president Obama tegen de banken willen nemen, zijn niet per definitie negatief. Het brengt meer stabiliteit. Ramallo acht een winstgroei van 6 tot 8 procent per jaar mogelijk.
Het Robeco US Premium Equities Fund maakt onderdeel uit van Boston Partners, een van de drie asset managers die Robeco in de VS heeft. Ramallo is sinds 2005 beheerder van het fonds, dat een bottom up beleggingsstrategie volgt.
Zie de actuele koers van het Robeco US Premium Equities Fund
Ondergewaardeerde aandelen
‘We zijn bottom-up beleggers. Voor ons is niet de sector, maar het bedrijf bepalend. We gebruiken een kwantitatief model op basis waarvan we ondergewaardeerde aandelen zoeken, de fundamentals beoordelen en (winst)vooruitzichten beoordelen’, zegt Ramallo.
Het fonds is vooral onderscheidend in zjin risicomodel. Zo wordt er door het model en de negentien analisten vooral intensief gespeurd naar negatieve signalen, zoals een dalende winstverwachting of het verdwijnen van momentum.
Volgens Morningstar is het risicoprofiel deels te danken aan een voorzichtige portefeuillesamenstelling en rigoureuze aandelenselectie.
Sharp ratio
De portefeuille bestaat uit meer dan honderd aandelen, verdeeld over een groot aantal sectoren. De sharp ratio bedraagt per eind januari -0.38 en de standaarddeviatie 19,04 procent.
Zo werd in het crisisjaar 2008 een negatieve performance behaald van -26,2 procent, hetgeen 11 procent beter was dan de benchmark, de Russell Value 3000 TR USA index.
Ramallo: ‘De basis daarvoor werd paradoxaal gelegd in 2006, toen we slechter dan de benchmark presteerden. Dat kwam omdat we in de periode 2005-2009 geen financials in portefeuille hadden. Ze waren naar onze mening 30 procent overgewaardeerd. Dat werd duidelijk in 2007 en 2008, toen we aanzienlijk beter dan de benchmark presteerden.’
Geen positie in financials
Het niet hebben van bankaandelen, maakte dat het Robeco fonds in het eerste kwartaal van 2009 een outperformance behaalde. Ook posities in energie en consumer non-durables droegen daar aan bij.
Ramallo besloot na maart 2009 weer in financials te stappen, toen het resultaat van de stresstesten bekend werd.
‘De enige bank die we toen al in portefeuille hadden, was JP Morgan Chase. Dat was, kijkend naar de balans, veruit de sterkste bank van dat moment.’ Sinds eind 2008 is het belang in het fonds vervijfvoudigd.
Selectie doorslaggevend
Sinds Ramallo het bewind over het fonds voert, presteert het fonds jaarlijks gemiddeld 2 procent beter dan de categorie. Tegelijkertijd wordt het rendement behaalt met een lager dan gemiddeld risico. Daarbij worden ook de valutarisico’s afgedekt.
‘In 2009 kon je waardeaandelen voor een koopje vinden. Maar dat is nu veel moeilijker. Het komt nu echt weer aan op je selectievermogen.’