Binnen de bestaande wet- en regelgeving is volgens de Autoriteit Financiële markten ruimte om de pensioendienstverlening (kosten)efficiënter in te richten.
De toezichthouder heeft de afgelopen periode samen met vertegenwoordigers uit de financiële sector uitgewerkt hoe dit zou kunnen. Dit heeft geresulteerd in een ‘denkrichting’, die de AFM vandaag heeft gepubliceerd.
De nu gepubliceerde denkrichting is nadrukkelijk geen leidraad die voorschrijft hoe pensioendienstverlening moet worden ingericht, aldus de AFM. De toezichthouder hoopt echter dat het document financieel dienstverleners ‘ruggensteun’ geeft om hun processen voor de klant te vereenvoudigen en te verbeteren.
Het samen met anderen formuleren van een denkrichting is nieuw voor de AFM.
‘We zien dat pensioenregelingen van werkgevers versoberen’, schrijft de toezichthouder in een toelichting. ‘Dat leidt tot een lagere pensioenopbouw. Het pensioeninkomen van de consument wordt steeds meer zijn eigen verantwoordelijkheid. Adviseurs en financiële dienstverleners kunnen consumenten helpen door pensioendienstverlening aan te bieden die tot een efficiëntere oplossing voor hun pensioenvraagstuk leidt.’
Dienstverlening op maat
De denkrichting sluit aan bij het eerder gepubliceerde rapport Dienstverlening op maat. Daarin staat dat marktpartijen hun dienstverlening afhankelijk van de behoefte en de klantsituatie meer of juist minder diepgaand kunnen inrichten.
In het verleden is volgens de AFM ten onrechte het beeld ontstaan dat financiële dienstverleners bij ieder advies een volledig integraal adviesproces moeten doorlopen. ‘Dit leidt soms tot inefficiëntie en onbegrip, zowel in de financiële sector als bij consumenten. Dat gaat ten koste van de betaalbaarheid van de pensioendienstverlening’, aldus de toezichthouder.
‘Bij pensioendienstverlening spelen veel aspecten een rol die bepalen wat een nuttige oplossing is voor een pensioenvraagstuk. Dat zijn net als bij andere situaties uiteraard de financiële situatie, wensen en doelstellingen van de klant. Maar ook de financiële producten die de klant al heeft, kunnen worden ingezet. Daarnaast bepalen life events die de consument heeft meegemaakt en zijn budget welke oplossingen mogelijk zijn.’
De dienstverlening moet vervolgens afhangen van de complexiteit van de klantsituatie. ‘Bij een meer complexe klantsituatie past eerder een uitgebreidere dienstverlening tegen een hogere prijs dan bij een minder complexe klantsituatie.’