‘We houden vast aan onze neutrale positionering, want de beurs blijft maar verrassen. Op vlak van aandelen hebben we nog steeds een voorkeur voor de Verenigde Staten. Wat betreft de opkomende landen blijven we weinig overtuigd’, zegt Steven Vandepitte, strateeg bij ING België.
Nu het beursjaar 2023 op zijn laatste benen loopt, maken beleggers zich klaar voor een evaluatie van het gelopen parcours. Gevraagd naar wat hem het meest bijblijft van het afgelopen beursjaar, verwijst Vandepitte naar de grote prestatieverschillen tussen de indexen. ‘Er is een opvallende divergentie waar te nemen tussen de verschillende beurzen. Afhankelijk van welke index je bekijkt, zie je een goed, uiterst matig, tot zelfs licht negatief beursjaar. Het feit dat de Magnificent Seven de beurs hebben getrokken, draagt bij tot de perceptie dat de beurzen het goed hebben gedaan. De S&P500 dikte inderdaad tien tot twaalf procent aan, maar een gelijk gewogen index komt niet verder dan een nulrendement.’
ABC: easy as one, two, three
Op portefeuillevlak blijft ING België uitgaan van een neutrale positionering. ‘Volgens ons is dat de beste uitgangspositie, want de beurs houdt niet op ons te verrassen.’ In het aandelencompartiment worden de Verenigde Staten overwogen ten opzichte van Europa. Bidenomics vormen een tegengewicht voor het beleid van de Fed en verklaren waarom de Amerikaanse economie goed blijft groeien. Kortom, de VS blijft de marsrichting aangeven.’
In een eerder gesprek met Investment Officer gaf de strateeg al aan ‘weinig overtuigd’ te zijn over de opkomende markten. Hij ziet nog steeds geen reden om op lange termijn structureel positief te zijn over de regio. ‘China weegt zwaar op de opkomende landen en de prestaties waren er de afgelopen jaren vaak teleurstellend. Vaak zag je een patroon van intense kortstondige rally’s, om vervolgens steeds lager te eindigen. Het sentiment over de regio is ook zeer negatief. Je hoort op Wall Street niet voor niets verwijzen naar ABC: Anywhere But China. We blijven adviseren om indirect in de regio te investeren, bijvoorbeeld via bedrijven uit de ontwikkelde markten die er een blootstelling hebben.’
Op vlak van obligaties wijst Vandepitte op het feit dat deze assetklasse weer een valabele optie is. Obligaties nemen weer hun klassieke plaats in na de anomalie van het afgelopen decennium. ‘We zijn door een uiterst pijnlijk proces van normalisatie gegaan. Sommige beleggers hebben hun pijnpunt bereikt en willen daarom niets meer van obligaties weten, terwijl dit net het moment is om ze aan te houden of er bijkomend in te beleggen. We hebben onze blootstelling aan kwalitatieve bedrijfsobligaties verminderd en hoogrentende obligaties zijn teruggebracht naar neutraal, daardoor kopen we weer meer staatsobligaties. Voor investment grade blijven we overwogen, maar ook daar verminderen we de blootstelling.’
Koning cash
Op vlak van grondstoffen geeft de strateeg de voorkeur aan edelmetalen boven industriële metalen. ‘Dat is al langer ons uitgangspunt en daar veranderen we niets aan.’ De woelige situatie in het Midden-Oosten zorgt ervoor dat veel beleggers ook de olieprijs nauwlettend in het oog houden. ‘Natuurlijk volgen we dat aandachtig op als hedge gezien de huidige spanningen, maar dat is een tactische benadering. Mocht de olieprijs eerst wat dalen, zouden we een positie kunnen overwegen, maar bij niveaus boven de 90 dollar aarzelen we toch.’
De blootstelling aan beursgenoteerd vastgoed werd ook herzien. ‘We zijn inmiddels neutraal geworden voor dit actief en hebben winst genomen op onze shortpositie. Tegelijk zien we wel geen reden om positief te zijn op korte termijn, eer we een positie zouden overwegen, moeten we eerst zeker zijn dat de bodem bereikt is.’
Gaat men gezien de huidige positionering dan uit van de eeuwige pappenheimer: ‘cash is king’? ‘Cash verdient vandaag effectief een plaatsje in de assetallocatie. Daar hoort wel een belangrijke maar bij, beleggers moeten namelijk op tijd switchen naar een positie met duratie. Correct timen is natuurlijk geen evidentie als belegger’, besluit Vandepitte.