Voldoen de fund of mandates van ABN Amro aan de geest van de wet? Dat is de vraag waar toezichthouder AFM antwoord op moet geven.
De wet waar het hier om gaat, is het provisieverbod. Dat verbod kwam er omdat er een einde moest komen aan de betaling van distributievergoedingen. Hier kan immers een perverse prikkel vanuit gaan.
Banken zouden in de verleiding kunnen komen niet de beste producten aan te bieden, maar de producten waar ze de hoogste vergoeding voor kregen.
Transparantie
Een ander groot voordeel van het provisieverbod is dat het hierdoor transparant werd wat de klant betaalt voor het fonds en wat deze betaalt voor de dienstverlening van de bank of vermogensbeheerder.
ABN Amro kondigde deze week aan in haar multi manager-beheerportefeuilles bijna alleen nog met de eigen fund of mandates te gaan werken.
Volledig inzicht
Een groot voordeel van het werken met mandaten is dat ABN Amro nu op ieder moment van de dag volledig inzicht heeft in de portefeuilles waarin voor klanten belegd wordt.
Dat is over het algemeen niet zo als er in beleggingsfondsen belegd wordt. Wil een bank dan weten hoeveel klanten in een bepaalde bank of bijvoorbeeld Griekenland belegd zijn, dan moet er contact worden opgenomen met alle fondsen waarin belegd is en vervolgens geprobeerd worden een totaalplaatje te krijgen. Straks is dit bij ABN Amro met één druk op de knop inzichtelijk te maken.
Andere voordelen voor ABN Amro zijn dat de bank met veel meer asset managers zaken kan doen, ook met partijen die geen fondsen hebben die toegankelijk zijn voor Nederlandse retailbeleggers.
Kostenvoordeel
En dan is er het mogelijke kostenvoordeel. Vanwege haar omvang zou ABN Amro in staat moeten zijn kostenvoordelen uit te onderhandelen die ze zou kunnen doorgeven aan de klant. Directeur vermogensbeheer Richard de Groot van ABN Amro zei eerder tegen Fondsnieuws dat zijn verwachting is dat klanten tot 30 basispunten goedkoper uit zullen zijn.
Nadelen zijn er ook, zo kun je bijvoorbeeld minder snel uit een mandaat dan uit een fonds.
Over de kostenopbouw binnen de fund of mandates en de transparantie hierover is in de markt echter onduidelijkheid ontstaan. ABN Amro zegt dat er binnen de fondsen een beheerfee wordt geheven en dat daarvan 10 tot 20 basispunten naar AA Advisors gaat, de ABN Amro-dochter verantwoordelijk voor de fondsselectie, het maken van de prospectus en de factsheets.
All-in fee
Verder, zo zei de bank eerder tegen Fondsnieuws, gaat er niks naar ABN Amro. Klanten betalen immers al een all-in fee voor de dienstverlening van ABN Amro.
Naast de beheerfee worden er volgens de prospectus van de ABN Amro multi-manager fondsen ‘overige kosten’ in rekening gebracht. Volgens de prospectus zijn dit de kosten voor custody, administratie, maar ook kosten die verband houden met publicatie van officiële documenten en de taxe d’abonnement. Dit laatste is een Luxemburgse belasting die betaald moet worden. Deze staat per fonds echter ook apart vermeld.
De kosten voor de selectie van de fondsen door AA Advisors staan hier niet bij en gaan dus van de beheerfee af. Hoeveel dit is, is niet helemaal duidelijk. Laten we voor het gemak uitgaan van 15 basispunten.
Van het eerste fonds in de prospectus, het AA MM Funds Alger US Equity, bedraagt de beheerfee volgens de prospectus 85 basispunten. Daarnaast wordt melding gemaakt van 18 basispunten ‘overige kosten’ en 0,05 procent taxe d’abonnenemt.
Stel dat er 15 basispunten van de beheerfee naar AA Advisors gaat dan blijven er 70 basispunten over.
Een gat?
Volgens sommige marktpartijen zou een grote partij als ABN Amro een Amerikaanse aandelenstrategie toch moeten kunnen inkopen voor 35 a 40 basispunten. Als dat zo is, is de vraag waar de rest naartoe gaat. Boze tongen beweren dat dit marge is voor ABN Amro.
Anderen brengen hier tegen in dat het best kan dat ABN Amro niet zoveel korting krijgt als sommigen denken. De bank zegt immers zo de beste managers van de wereld te kunnen selecteren.
Naar de strategieën van deze managers is, zo zou je verwachten, voldoende vraag, dus misschien kunnen deze managers het zich permitteren helemaal niet zoveel met hun prijs te zakken.
Non-disclosure-overeenkomst
Lastig is dat het niet in het belang van deze partijen is hierover naar buiten te treden (=concurrentie gevoelige informatie). Bovendien hebben ze waarschijnlijk een non-disclosure-overeenkomst getekend.
ABN Amro zegt aan alle geldende wet- en regelgeving te voldoen en is niet bereid een verdere toelichting te geven.
Ook als er helemaal geen sprake zou zijn van een extra marge voor ABN of wat voor andere verborgen kosten of geldstromen die voor perverse prikkels zouden kunnen zorgen dan ook, is het de vraag of dit in lijn is met de geest van de wet. Misschien zou ABN Amro er toch goed aandoen hier meer en detail over naar buiten te treden.
Meer achtergronden op Fondsnieuws: