De macro-economische verwachtingen van de grootbanken voor 2022 lopen sterk uiteen. Waar de een uitgaat van zes renteverhogingen in twee jaar tijd in de Verenigde Staten, verwacht de ander er “hooguit eentje”. Wel eensgezind is de voorkeur voor aandelen, hoewel het risico op de loer ligt. ‘Als je geen risico wilt, moet je de hele dag in bed blijven liggen.’
Bob Homan, Mary Pieterse-Bloem, Ralph Wessels en Gerwin Wijnia (foto van links naar rechts, met moderator Annette van Soest in het midden). De vier strategen van respectievelijk ING, Rabobank, ABN Amro en InsingerGilissen stonden tijdens de Fondsnieuws Investment Outlook naast elkaar. Létterlijk. Figuurlijk stonden ze afgelopen donderdag namelijk eerder tegenover in elkaar, in hun verwachtingen over het komende beleggingsjaar. Bijvoorbeeld over de vraag of de Amerikaanse Federal Reserve volgend jaar de rente gaat verhogen - en hoe vaak dan wel.
ABN Amro is vorige week 180 graden gedraaid in haar visie daarop, vertelde Wessels van de bank. ‘We zaten eerst onder marktconsensus, nu erboven. We denken dat de Fed volgend jaar drie keer de rente verhoogt, het jaar erop weer drie keer, om daarna over te gaan naar twee renteverhogingen per jaar.’
De verbazing bij de andere banken was groot. ‘Dat lijkt me sterk, in een samenleving vol schulden’, reageerde Homan van ING. ‘Met zes verhogingen zit je op een niveau dat je economische groei om zeep helpt. We hebben twee renteverhogingen gehad deze cyclus, ik beschouw het als klaar.’
Pieterse-Bloem van Rabobank: ‘Ik ben benieuwd waarom mijn oud-collega’s van ABN Amro denken dat er sprake is van een structurele vorm van inflatie. De loonsverhogingen gelden maar in delen van Amerika, dat bovendien een uiterst flexibele arbeidsmarkt heeft, waarmee de opleving zomaar teniet gedaan kan zijn. Daarbovenop is sprake van een schuldenkwestie. Wij denken dat de eerste renteverhoging komt in december 2022. Eéntje!’
Maar volgens Wessels is een belangrijke horde die de Federal Reserve eerder nog opwierp, genomen: bewijs voor volledige werkgelegenheid. ‘Ondanks dat het werkloosheidscijfer misschien iets te hoog ligt, zijn er nog 5 miljoen banen vrij in de VS. En wat betreft die schulden: de taak van de Fed ligt vooral bij werkgelegenheid, niet bij schulden.’
Wijnia: ‘Je gaat uit van structurele inflatie. Wij zien dat gewoon niet, zeker niet als we naar de communicatie van de centrale banken zelf kijken. Zes renteverhogingen? Ik zou niet weten waar dat vandaan moet komen.’
Voorkeur voor aandelen
Op het gebied van beleggen bleken de meningen minder verdeeld. Tenminste, aangaande de verwachtingen over de rendementen in 2022 en de voorkeur voor aandelen. De vier banken gaan grofweg uit van een redelijk goed beursjaar, maar lagere rendementen dan in 2019 en 2020. En dus voor wederom een hoofdrol voor aandelen.
Pieterse-Bloem sprak tegenover de aanwezigen in Hotel Arena in Amsterdam van ‘een relatief spel’, waarbij aandelen nog altijd redelijk gunstig zullen afsteken tegen andere categorieën. Homan kroonde aandelen eveneens tot favoriete categorie, vanwege de optimistische verwachtingen rond winstgroei. ‘En misschien een stukje grondstoffen.’ Ook Wessels verwacht nog steeds het meeste rendement bij aandelen.
Fotografie: Sander Nieuwenhuys
‘Maar we zijn wel wat gematigder in onze verwachtingen’, reageerde hij op de 10 procent rendement die in de discussie werd genoemd. ‘Hoeveel procent rendement wij verwachten, vind ik moeilijk aan te geven. Sowieso verwachten we meer volatiliteit.’
Wijnia van InsingerGlissen zei in te stemmen met de andere strategen, en sprak daarbij een voorkeur uit voor kwaliteitsbedrijven die in staat zijn om prijsstijgingen door te berekenen. Een strategie waar Wessels van ABN het nog wat vroeg voor vindt, omdat dat volgens hem pas belangrijk wordt als de spaartegoeden afnemen.
Risico’s voor 2022
Over staatsobligaties zijn de vier banken negatief, maar de manier waarop ze omgaan met de lage rente op staatsobligaties, is verschillend. Rabobank kiest voor een grotere positie in wereldwijde bedrijfsobligaties, ABN Amro is wat meer naar de periferie bewogen. InsingerGilissen dicht een grotere rol toe aan Aziatische high yields.
Gevraagd naar private markten, stelde de Wijnia dat hij daar héél graag in zou willen voor klanten. ‘Het kan een onderscheidende categorie zijn. Maar we hebben allemaal te maken met klanten die ook graag liquiditeit hebben en dat ook opvragen. Private markten passen daardoor momenteel niet in de portefeuilles. Pieterse-Bloem: ‘In een pure retail-omgeving is dat nagenoeg onmogelijk.’
Extreem lage rentes, een beweging uit staatsobligaties, inflatie. Waar moeten beleggers dán hun heil zoeken als ze geen risico willen lopen met hun beleggingen? Hoe bouwen de banken die veiligheid in?
Homan: ‘Niet.’ Pieterse-Bloem: ‘We proberen overal in de maatschappij tegenwoordig risico’s af te dichten. Als je geen risico wil lopen, moet je de hele dag in bed blijven liggen. Niet beleggen dus.’
‘Natuurlijk, je kunt de omgeving scannen, bekijken waar de grote risico’s zitten’, vervolgde ze. ‘Die zien we ook zeker voor 2022. Maar uit een lang verleden van beleggen, weten we dat het risico altijd uit de onverwachte hoek komt. Dat zou in 2022 ook weleens het geval kunnen zijn.’