Guy Wagner, chief investment officer bij Banque de Luxembourg Investments, gaat uit van een scenario van economische recessie en dalende inflatie. Daarom gaat zijn voorkeur uit naar een blootstelling aan langlopende obligaties en dividendaristocraten.
Wagner was onlangs in Brussel om zijn economische en financiële vooruitzichten voor de komende maanden te presenteren. ‘De voorlopende economische indicatoren in de Verenigde Staten blijven zeer negatief. Ze blijven wijzen op een vertraging van de groei, hoewel dit nog niet wordt weerspiegeld in de economische data.’
Risico op recessie
Door dit gebrek aan impact is het narratief van de zachte landing de afgelopen maanden erg populair geworden. Wagner denkt echter dat twee factoren een grotere impact kunnen hebben op de Amerikaanse groei: de vertraging van de fiscale en budgettaire uitgaven en de uitputting van het spaargeld dat huishoudens tijdens de pandemie hebben opgebouwd.
‘Tussen de eerste verhoging van de referentierente en het begin van de recessie hebben we, in de afgelopen 60 jaar, historisch gezien een vertraging van 22 maanden gekend. We zijn nog maar 17 maanden verwijderd van het begin van de monetaire verkapping in 2022. We zullen dus tussen nu en het einde van het jaar zien wie gelijk heeft: de pessimisten of de optimisten. Volgens mij is er nog steeds een reëel risico op een recessie in de Verenigde Staten’, vervolgt Wagner.
Reële rente
Tegelijkertijd vertraagt de inflatie duidelijk, hoewel de kerninflatie waarschijnlijk permanent hoger blijft. ‘Deze matiging betekent dat we nu dicht bij het einde van de monetaire verkrapping zijn. Vooral als er de komende maanden meer tekenen komen van een vertraging van de economie.’ De strateeg wijst er op dat de reële rente de afgelopen maanden explosief is gestegen, met obligatierendementen die blijven oplopen terwijl de inflatieverwachtingen zijn afgenomen.
‘Ik ben ervan overtuigd dat de economie te kwetsbaar blijft om een langdurige stijging van de reële rente te kunnen dragen. De schuldratio is erg hoog en 50 procent van de Amerikaanse overheidsschuld moet tegen 2025 geherfinancierd worden, dat zal leiden tot een onhoudbare explosie van de schuldenlast.’ Wagner verwacht daarom dat de agressieve houding van de Federal Reserve de komende maanden plaats zal maken voor een flexibelere aanpak.
Risico op verlies
Grote Amerikaanse bedrijven hebben hun langetermijnschuld geherfinancierd, dus het herfinancieringsprobleem komt later. ‘De situatie is anders voor kleine bedrijven. Die kunnen nu te maken krijgen met veel minder gunstige herfinancieringsvoorwaarden, wat een impact heeft op de kern van de Amerikaanse economische activiteit’, zegt Guy Wagner.
Wat de aandelenmarkten betreft, merkt hij op dat de wereldwijde indices zijn teruggekeerd naar hun hoogtepunten. De stijging is veroorzaakt door hogere waarderingsmultiples in plaats van hogere winsten. ‘Dit soort bewegingen is ongekend in een context van stijgende rentetarieven.’ Hij wijst erop dat, afgezien van de grote technologieaandelen met blootstelling aan kunstmatige intelligentie, de gemiddelde prestaties van de S&P 500 bedrijven sinds maart teleurstellend zijn.
Aristocraten
‘Momenteel hebben we een relatief voorzichtige blootstelling in aandelen, met tien procent blootstelling aan langlopende Amerikaanse staatsobligaties en veertien procent aan contanten en goud. Wij blijven positief over het gele metaal nu de Aziatische centrale banken grote reserves opbouwen om de dominantie van de dollar tegen te gaan.’
De strateeg wijst er erop dat de enige aandelencategorie die het goed doet tijdens economische recessies de dividendaristocraten zijn. ‘Onze portefeuille blijft daarom overwogen op deze mooie, ietwat saaie aandelen.’
‘We zoeken naar kwaliteitsbedrijven die financieel gezond zijn en beschermd worden door toetredingsdrempels. Daardoor hebben we een aanzienlijke sectorbias richting gezondheidszorg, industrie en consumentengoederen.’
Zoals in 1999
Wagner stelt dat de huidige periode hem doet denken aan 1999, de laatste fase van de internetgekte. ‘De meeste grote aandelen uit die tijd hebben nooit meer die recordniveaus bereikt. Dit leert ons dat we nooit moeten inzetten op de winnaars uit het verleden.’
De aandelenportefeuille heeft momenteel, met 30 procent van het beheerde vermogen, een overweging richting Europese aandelen. Amerikaanse aandelen zijn slechts goed voor twaalf procent van de portefeuille. ‘We hebben nog een relatief sterke positie in Azië, vooral in Japan. In dat laatste land is de houding ten opzichte van aandeelhouders de afgelopen tien jaar drastisch veranderd. Bedrijven hebben hun uitkeringen, in de vorm van dividend of inkoop van eigen aandelen, aanzienlijk verhoogd. Bovendien blijven de marktwaarderingen aantrekkelijk, ondanks de sterke prestaties van de afgelopen twee jaar, de yen is bovendien sterk ondergewaardeerd’, besluit Wagner.