Het aanhoudend agressieve monetaire en fiscale beleid van de Amerikaanse autoriteiten wordt steeds contraproductiever. Dat wordt zichtbaar in de verstoringen van de wereldeconomie, zoals blijkt uit de stijging van grondstoffen- en voedselprijzen.
Dat zegt Michael Hasenstab in een gesprek met journalisten tijdens de conferentie East meets West in Istanbul.
Hasenstab beheert met het Templeton Global Bond Fund meer dan 100 miljard euro en is na Pimco-belegger Bill Gross waarschijnlijk de meest invloedrijke obligatiebelegger in de wereld.
Hasenstab denkt dat het aanhoudend expansieve beleid in zowel de VS als in de eurozone en Japan niet zonder gevolgen blijft.
‘Denk aan het ruime monetaire beleid dat na de dotcomcrisis van 2002 is gevoerd. Dat beleid heeft de basis gelegd voor de vastgoedcrisis die in 2008 overging in een wereldwijde kredietcrisis. Nu is er weer een recept voor problemen.’
Beleggers hangen aan de lippen van Gross, die zegt dat Amerikaans schuldpapier geen waarde meer vertegenwoordigt, omdat er sprake is van een (bijna) negatieve reële rente. Maar Hasenstab trok vijf jaar eerder zijn conclusies al en deed US Treasuries in de ban.
Herstel na Azië-crisis
De belangrijkste reden was toen het indrukwekkende herstel van de regio na de Azië-crisis van 1997. Was in 1993 nog maar 2 procent van het Aziatische schuldpapier investment grade, nu is dat meer dan 58 procent.
Staatsobligaties van deze landen zijn volgens Hasenstab interessant, omdat de overheids- en staatsschulden als percentage van het BBP laag zijn, de rente wordt verhoogd als antwoord op de stijgende inflatie en deze landen ook nog een appreciatie van hun munten toestaan.
Deze strategie heeft het fonds geen windeieren gelegd: het gemiddelde jaarrendement over de afgelopen tien jaar is 12 procent.
Hoewel Amerikaans schuldpapier ten tijde van de kredietcrisis aantrekkelijke rendementen bood, wil Hasenstab er nog altijd niet in beleggen.
Behind the curve
Hij vindt dat er onverantwoord fiscaal beleid wordt gevoerd: de regering en het door de Republikeinen gedomineerde Congres voeren een loopgravenoorlog over de overheidsfinanciën, maar een structurele oplossing van de recordschulden ziet hij niet.
En nu de volgende presidentsverkiezingen in aantocht zijn, verwacht Hasenstab ook geen verbetering. ‘De VS blijven ‘‘behind the curve’’, wat er op neerkomt dat zij achter de renteontwikkelingen aanlopen’, zegt hij.
Azië, ex-Japan, heeft zich met de kredietcrisis van 2008 echter losgemaakt van de Amerikaanse Federal Reserve en voert nu een proactief monetair en fiscaal beleid. Het Templeton Global Bond Fund speelt daar op in door sterk overwogen te zijn in deze landen.
Daarbij zoekt Hasenstab drie bronnen van rendement: rente, valuta en koers. Dat rendeert, omdat het landen zijn die voorlopen op de curve. De fondsmanager noemt in dat verband ook Zweden, Hongarije en Polen, landen die als toeleverancier sterk profiteren van de Duitse export naar Azië.
Australië
Op dezelfde manier kijkt Hasenstab en zijn team naar China.
‘Al in de tijd van de goldrush gold dat je meer geld kon verdienen door aanverwant te beleggen. Dat is nu ook zo. Zo profiteren landen als Australië, Maleisië en Zuid-Korea sterk van de groei in China. Wij spelen daar als obligatiebelegger op in.’
Het fonds heeft in Zuid-Korea ruim 16 procent en in Australië bijna 10 procent van de portefeuille belegd.
Hasenstab: ‘Australië is sterk verbonden met China. Op een tweejarige obligatie krijg je een rente van 5%. Die korte looptijd, in combinatie met de hoge coupon, is aantrekkelijk omdat we wereldwijde rentestijgingen verwachten en obligaties kunnen doorrollen.’
De manager focust dit jaar meer op het overheidsbeleid dan op de economische cycli: wat zullen de autoriteiten in de VS en de eurozone in reactie op stijgende schulden en inflatie doen?
Free lunch
Hasenstab denkt dat de dollar tegenover euro en yen sterk is, maar tegenover Aziatische valuta terrein verliest.
‘Er komt een einde aan het tijdperk dat de dollar de enige reservevaluta in de wereld was en iedereen deze moest aanhouden. De VS zal moeten accepteren dat yuan en euro op het toneel komen. Dat betekent dat er een einde komt aan de ‘‘free lunch’’ die VS sinds 1945 hebben gehad. Als je ontverantwoord beleid voert, dan zul je gedwongen worden tot een hogere rente.’
Dit artikel heeft op 23 mei 2011 op de fondsenpagina van het Financieele Dagblad gestaan.