Een allocatie naar bitcoin voegt waarde toe aan het risico-rendementsprofiel van een gediversifieerde beleggingsportefeuille. Volatiliteit, correlatie met traditionele belegging categorieën en rendementspotentieel zijn de kernargumenten hiervoor. Zelf na de ongekende stijging van de afgelopen weken, doen professionele beleggers er goed aan om de digitale munt alsnog toe te voegen aan hun portefeuille.
Dat zeggen Matt Hougan en David Lawatt van Bitwise Asset Management. De CIO en researcher schreven het paper “Cryptoassets: The Guide to Bitcoin, Blockchain, and Cryptocurrency for Investment Professionals”, dat onlangs uitgegeven werd door CFA Institute Research Foundation.
Op de aankondiging van het paper werd drie weken geleden al zeer positief gereageerd op LinkedIn, maar ook de daadwerkelijk publicatie kan rekenen op ruime belangstelling. Het bevestigt de stelling van het CFA Institute Research Foundation dat de aandacht voor cryptoassets, en in het bijzonder in de investeringsmogelijkheden ervan, nog altijd groeit.
Dat is niet gek in een tijd waarin de meest bekende cryptomunt, de bitcoin, in minder dan drie maanden is gestegen naar een recordniveau van meer dan 40.000 dollar. Een ontwikkeling die Bitwise Asset Management ook niet bepaald windeieren legde.
Als beheerder van een vijftal cryptoasset beleggingsfondsen, zag de in San Francisco gevestigde asset manager de assets under management in minder dan twee maanden tijd vervijfvoudigen. Naar eigen zeggen zag de asset manager in het vierde kwartaal van 2020 een sterke toename in de vraag van financiële adviseurs, hedgefondsen en institutionele beleggers. In totaal beheert de manager nu meer dan 500 miljoen dollar.
Verdienen cryptoassets een plaats in de professionele beleggingsportefeuille?
In het paper zetten Hougan en Lawatt uiteen in hoeverre de toenemende vraag gerechtvaardigd kan worden. Verdienen cryptoassets een plaats in de professionele beleggingsportefeuille? In het paper beantwoorden Hougan en Lawatt deze vraag aan de hand van verschillende elementen.
In de eerste plaats worden de historische prestatiekenmerken van bitcoin - de cryptomunt met het langste trackrecord - geanalyseerd. Hiervoor halen de onderzoekers drie elementen aan: rendement, volatiliteit en correlatie. De onderzoekers analyseerden de rendementsontwikkeling sinds 2010, waaruit blijkt dat bitcoin in 9 van de afgelopen 11 jaren in waarde steeg. In 6 van die jaren was deze groei dubbelcijferig.
De weg naar deze rendementen was op zijn zachtst gezegd hobbelig. De hoge volatiliteit is één van de meest in het oog springende karakteristieken van bitcoin. In de laatste jaren neemt deze volatiliteit af, maar het is nog altijd aanzienlijk beweeglijker dan de traditionele asset categorieën.
De lage correlatie van bitcoin met andere asset categorieën laat zich volgens Hougan en Lawatt grotendeels verklaren doordat bitcoin zich als belegging nog altijd in een vroeg stadium bevindt. De belangrijkste drijvende krachten achter de waarde van bitcoin verschillen hierdoor van de belangrijkste drijfveren van andere activa. Aandelen worden bijvoorbeeld voornamelijk gedreven door bedrijfswinsten, economische groei, rentetarieven en fiscaal beleid. Bitcoin wordt daarentegen gedreven door met name marktacceptatie, netwerkbeveiliging, liquiditeit, inflatierisico’s, aanbodwijzigingen, regelgevende ontwikkelingen en technologische ontwikkelingen.
Tijdens de meest recente crisis liep de correlatie met risicovolle assets wel enigszins op en met het volwassen worden van de asset categorie zal deze naar verwachting verder oplopen. Toch blijven de drijfveren voor de waardeontwikkeling van bitcoin fundamenteel anders dan die voor traditionele assets, benadrukken Hougan en Lawatt.
Bitcoin mag de bekendste en oudste cryptomunt zijn, de markt voor cryptoassets is inmiddels enorm divers. De onderzoekers keken daarom ook naar de prestatiekenmerken van niet-bitcoin-cryptoassets. Hiervoor focusten zij zich op de onderlinge correlatie tussen de grootste cryptoassets als ethereum, ripple, litecoin, cardano en stellar lumen.
Deze correlatie vergelijkbaar met die van largecap aandelen die in dezelfde sector opereren. Het valt wel op dat de relatief hoge correlatie geen reflectie is van het rendement - de rendementen laten namelijk grote onderlinge verschillen zien. Het is volgens Hougan en Lawatt aannemelijk dat naarmate de cryptoasset-markt volwassener wordt, de correlatie afneemt. Van de onderlinge verschillen verwachten zij wel dat deze stand houdt.
Wat de impact van een allocatie naar crypotassets?
De vervolgvraag is wat de impact is van een toevoeging van crypotassets aan een professionele beleggingsportefeuille. Hiervoor is de impact berekend van het toevoegen van cryptoassets aan een traditioneel gediversifieerde portefeuille van aandelen en obligaties (60 procent aandelen en 40 procent obligaties). Hougan en Lawatt keken hiervoor naar de periode van 01/01/2014 tot en met 30/09/2020 en verschillende allocaties naar bitcoin.
In onderstaande tabel valt te lezen dat een allocatie van 2,5 procent naar bitcoin het cumulatieve rendement van de traditionele portefeuille verbeterde met 23,9 procentpunt. Maar misschien nog wel belangrijker is dat de volatiliteit vrijwel constant bleef; 10,5 versus 10,3 procent. Als gevolg hiervan steeg de sharpe-ratio van 0,54 naar 0,75. In deze portefeuille is er elk kwartaal geherbalanceerd.
Hoewel bitcoin zelf volatiel is, heeft de positieve impact op het rendement de negatieve bijdrage aan het risico overtroffen. Dit heeft geleid tot een aanzienlijke stijging van het rendement gecorrigeerd door de volatiliteit, zoals gemeten door de sharpe-ratio. Hoe kan een asset die intra-jaar met 52,7 procent daalt, het rendement van een portefeuille verhogen? Het antwoord ligt in de combinatie van hoge volatiliteit, lage correlatie en liquiditeit. Hierdoor sorteert herbalancering een positief effect, stellen de onderzoekers.
Hoewel de positieve impact logischerwijs toeneemt naarmate de allocatie groter is, en het langs die weg ook de sharpe-ratio verbetert, is de impact op risicostatistieken niet lineair. De gemiddelde maximale drawdown van de portefeuille is grotendeels vlak voor toewijzingen aan bitcoin tussen 0 en 4 procent. Dit komt doordat bitcoin bij deze allocatie nooit concurreert met de aandelenallocatie om de maximale drawdown van de portefeuille te stimuleren.
Ideale allocatie
Boven 4 procent stijgt dit echter snel, waarbij elke extra procent in allocatie de maximale drawdown met ongeveer 1 procent verhoogt. Dit zou een plafond kunnen vormen voor passende allocaties voor risicogevoelige beleggers.
Tot slot beantwoorden Hougan en Lawatt de vraag of het nog zin heeft om na de enorme koersgroei nu nog in cryptoassets te beleggen. Aan de hand van de drie elementen, volatiliteit, correlatie en potentieel rendement, beantwoorden Hougan en Lawatt deze vraag positief.
De volatiliteit nam in de afgelopen al behoorlijk af. Zo was de standaarddeviatie van de dagelijkse rendementen van bitcoin 5,4 procent tussen 2013 en 2015, 4,1 procent tussen 2015 en 2018 en 3,7 procent tussen 2019 en september 2020. Over de hele linie verwachten de onderzoekers dat dit patroon van hoge maar afnemende volatiliteit zich zal voortzetten.
Naar verwachting zal de lage correlatie tussen cryptoassets en traditionele assetclasses blijven bestaan omdat de onderliggende factoren van crypto significant verschillen van die van aandelen en obligaties. Daarnaast zullen cryptoassets verder doordringen in hun doelmarkten en zullen marktspecifieke dynamiek en cashflows een grotere rol spelen bij het beïnvloeden van het rendement, wat op zijn beurt ook een impact zal hebben op de correlaties.