De SOLVERS, acroniem van een groep innovatieve Europese bedrijven die de energietransitie mede mogelijk maken, kunnen weleens de Europese tegenhanger van de FAANGs gaan worden. Dat stelt althans Randeep Somel, beheerder van het M&G (Lux) Climate Solutions fonds.
Waar de aandelenbeurzen het afgelopen decennium in het teken stonden van de internetrevolutie zal verduurzaming van de economie hét thema van het komende decennium worden, denkt Somel. Een groepje nog relatief kleine bedrijven staat volgens Somel klaar om de komende tien jaar hierin een centrale rol te spelen
Hij heeft ze samengevat onder de klinkende noemer SOLVERS. Onder de SOLVERS (zie kader) vallen heel verschillende bedrijven: van de bekende Deense producent van windturbines Ørsted tot Rockwool, dat isolatiemateriaal maakt uit vulkanisch gesteente. Maar ze hebben allemaal drie dingen gemeen: ze dragen elk op hun eigen manier bij aan een besparing van de CO2-uitstoot, zijn internationaal marktleider in een specifieke niche én hebben hun hoofdkwartier in Europa staan.
En dat is volgens Somel geen toeval. ‘Bij de overgang naar een koolstofarme economie die zuinig omspringt met grondstoffen, lopen Europese bedrijven voorop simpelweg omdat Europa aantoonbaar meer dan andere grote economieën maatregelen heeft getroffen om de oorzaken van de klimaatverandering aan te pakken. Daarmee heeft Europa een gunstig klimaat gecreëerd waarin groene innovaties kunnen ontstaan.’
Goedkope Amerikaanse bedrijven
Wat de VS met Silicon Valley is voor de techsector, is Europa dus voor duurzame bedrijven. Toch zijn er ook in de VS best SOLVERS te vinden, alleen passen die niet goed in de afkorting die Somel (of het marketipringteam van M&G) heeft bedacht. Het Climate Solutions Fund heeft weliswaar een twee keer zo grote blootstelling aan Europa dan de benchmark van het fonds, de MSCI World Index, maar belegt nog altijd méér in de VS.
‘Amerikaanse bedrijven zijn vaak laag gewaardeerd in vergelijking met hun Europese tegenhangers omdat beleggers daar niet extra willen betalen voor duurzaamheid. Ook staan ze vaak relatief vroeg in hun ontwikkeling waardoor het groeipotentieel hoog is. Dat maakt ze een aantrekkelijke belegging’, legt Somel uit.
De fondsbeheerder geeft het Texaanse Darling Ingredients, een speciaalchemiebedrijf enigszins vergelijkbaar met DSM dat onder meer slachtafval omzet in onder meer voedingsingrediënten en brandstof.
‘Het is een bedrijf met veel duurzaamheidspotentie, maar wij moesten hen bijvoorbeeld aansporen een duurzaamheidsverslag te publiceren. Zij zeiden dat geen enkel bedrijf in [oliestaat] Texas dat nog deed en waren bang dat het maar vreemd gevonden zou worden. Maar wat gebeurde er in de maanden nadat ze dat rapport hadden gepubliceerd? De koerswinstverhouding van het bedrijf schoot omhoog, omdat veel beleggers het bedrijf toen pas als duurzame kampioen gingen zien.’
Stijgende rente
De SOLVERS mogen dan misschien een sleutelrol gaan spelen in de energietransitie, kunnen ze ook voor beleggers net zo’n succesnummer worden als de FAANGs het afgelopen decennium? Dat is de vraag, niet in het minst omdat laatstgenoemde categorie sterk profiteerde van een almaar dalende rente. Rentedalingen stuwen met name de waarderingen van groeibedrijven op, omdat de winsten van die ondernemingen relatief ver in de toekomst liggen.
Maar momenteel lijkt de rente eerder te stijgen dan te dalen. Dat kan de waarderingen van groeibedrijven als de SOLVERS juist onder druk zetten, en dat drukt weer de rendementen die beleggers kunnen halen.
Somel stelt hier tegenover dat ‘bedrijven die erin slagen te groeien’ hier in principe altijd door beleggers voor worden beloond. ‘En dé groeitrend van de komende drie decennia zal de transitie naar een net-zero economie zijn. De SOLVERS zijn allemaal bedrijven die bijdragen aan deze transitie. Bovendien hebben we in onze rekenmodellen voldoende marge ingebouwd in het geval de rente sneller stijgt dan verwacht.
Inflatiebescherming
Waar een stijging van de rente de waarderingen onder druk kan zetten, kan een hogere inflatie de winstmarges van bedrijven uithollen. En laat nu juist bedrijven die actief zijn in de energietransitie te maken hebben met de grootste kostenstijgingen, voor bijvoorbeeld grondstoffen, chips en schaarse arbeidskrachten.
Volgen Somel werken de meeste bedrijven in zijn portefeuille met contracten met inflatiebescherming. De prijzen die ze kunnen rekenen, stijgen dan automatisch mee met de inflatie. ‘Dit geldt met name voor toeleveranciers, en dat is het grootste deel van de bedrijven waarin we beleggen.’
Uiteindelijk zullen die prijsstijgingen echter leiden tot duurdere eindproducten, wat ook zijn impact op de vraag kan hebben. ‘Als het bouwen van een windmolen fors duurder wordt, kan dat er in theorie inderdaad toe leiden dat weer vaker voor een fossiel alternatief wordt gekozen, of dat oude vervuilende energiecentrales langer worden gebruikt’, geeft Somel toe. Maar als landen de afspraken uit het klimaatakkoord van Parijs willen nakomen, is die ruimte beperkt, constateert hij hiernaast.
‘Landen zijn verplicht in actie te komen, hun klimaatwetten aan te scherpen en de energietransitie te voltooien, dus investeren in de energietransitie is simpelweg een must.’
• Orsted - offshore windenergie. Orsted heeft meer offshore-windmolenparken gebouwd dan enig ander bedrijf wereldwijd.
• Linde -productie van industriële gassen, van levensreddende zuurstof in ziekenhuizen tot waterstof voor schone brandstoffen.
• Vestas - de grootste leverancier en exploitant van onshore turbines ter wereld.
• EDP Renováveis -groene energie, 100 procent van zijn elektriciteit wordt opgewekt uit hernieuwbare bronnen, voornamelijk windturbines.
• Rockwool - een fabrikant van brandwerende steenwolisolatie, die de behoefte aan verwarming in huizen en kantoren, en dus het energieverbruik, aanzienlijk vermindert.
• DS Smith - duurzaam verpakkingsmateriaal dat het potentieel van recyclage in een gesloten kringloop aantoont - een proces waarbij afval wordt ingezameld, gerecycleerd en vervolgens opnieuw gebruikt om hetzelfde product te maken.