Gas en olie voerden de boventoon in grondstoffenportefeuilles in 2022. Grote trends zoals de heropening van China en de verduurzaming van het Westen sturen industriële metalen nu richting een inhaalslag. ‘Industriële metalen kunnen de sweet spot worden van 2023.’
‘De heropening van de metaal-intensieve Chinese economie en de verduurzaming van het Westen is nog niet voldoende verdisconteerd in de prijs van industriële metalen.’ Dat zegt Ralph Sandelowsky, senior portefeuillebeheerder grondstoffen van Achmea Investment Management.
Grondstoffen zaten tot voor kort nog in het verdomhoekje, maar met een winst van 32,3 procent waren grondstoffen de meest, en wellicht enige, succesvolle activa van 2022. Analisten van Goldman Sachs voorspellen dat deze activaklasse opnieuw als beste uit de bus zal komen. De S&P GSCI Total Return Index - de belangrijkste maatstaf voor grondstofprijsbewegingen - zal met meer dan 40 procent stijgen.
Sandelowsky denkt dat inflatiegevoeligheid jarenlang niets opleverde, omdat er ‘simpelweg geen inflatie was’. Met de achterblijvende investeringen in grondstofprodutie, als gevolg van de pandemie en de enorme vraag naar grondstoffen sinds het wegvallen van de Covid-restricties, ‘staat de beleggingscategorie echter weer volop in de spotlights’.
Echter, daar waar de energiesector vorig jaar zorgde voor de rendementen, zal het zwaartepunt volgens Sandelowsky in 2023 eerder komen te liggen bij industriële metalen.
China en duurzaamheid
Hoewel de Chinezen op dit moment grote problemen ondervinden nu de heropening van de samenleving en de economie het Covid-virus in de hand werkt, is de Chinese economie, en de verstedelijking van het land, ontzettend afhankelijk zijn van metaal. Vooral de ongeremde investeringen in de Chinese infrastructuur stuurt de vraag naar metalen zoals koper, nikkel, zink, lood en aluminium de lucht in, aldus Sandelowski.
‘Aan de andere kant is de aanbodzijde van metalen ontzettend vertraagd de afgelopen jaren. De doorlooptijden om nieuwe mijnen te ontwikkelen wordt opgerekt uit duurzaamheidsoverwegingen’, zegt de grondstoffenbelegger.
Tegelijkertijd wil het westen in hoog tempo verduurzamen om de problematische afhankelijkheid van gas en olie in de kiem te smoren.
Het vergroenen van huizen, infrastructuur en wagenparken is gigantisch metaal intensief. Sandelowsky: ‘Die trends zitten allemaal nog niet voldoende in de prijs wat mij betreft. Industriële metalen zouden heel goed de sweet spot kunnen worden van 2023.’
Loskomen van Russisch gas
Een bijkomend effect van de wens van het Westen om zich los te koppelen van (voornamelijk Russisch) gas, is dat een land als Duitsland haar bruin- en steenkoolmijnen weer heeft aangezet. ‘Dat is uiteraard een slecht idee, maar toch zitten ook daar kansen voor beleggers.’
Als Europese energieproducenten gebruik gaan maken van kolen, zullen zij veel meer CO2-rechten nodig hebben op termijn. Het wegvallen van de Russische gaslevering heeft indirect de prijs van de rechten op uitstoot ontzettend doen oplopen. Als je die rechten als belegger zou kopen, gebeuren er volgens Sandelowsky twee dingen.
‘De zogeheten Market Stability Reserve - het systeem dat overschot aan uitstaande emissierechten aanpakt en het systeem beter bestand maakt tegen grote schokken door het aanbod van te veilen emissierechten aan te passen - kijkt ieder jaar opnieuw naar het aantal uitstaande rechten. Als beleggers de rechten kopen in een bepaald jaar, worden er minder rechten uitgegeven het jaar daarna. Daarmee drukken ze op korte termijn de uitstoot van CO2 omlaag.’
‘Asset managers gebruiken de CO2-rechten uiteraard niet, en moeten deze op een later tijdstip verkopen. Ik ben er sterk van overtuigd dat innovatie ervoor zal zorgen dat er op het moment van verkoop meer productie gegenereerd kan worden met dezelfde hoeveelheid uitstootrechten dan nu. De productie-efficiëntie per ton CO2 neemt toe’, zegt Sandelowsky.
Achmea IM onderzoekt de kansen en risico’s die in die markt ligt, maar biedt nog geen blootstelling aan deze nieuwe activaklasse.