Onvolledige niet-financiële gegevens zijn een doorn in het oog van fondsbeheerders die duurzame beleggingen willen toevoegen aan hun portefeuille. ‘Wij tasten in het duister.’
Dat zegt fondsbeheerder Annick Drui van Banque de Luxembourg Investments. Drui beheert het 75 miljoen euro grote BL Sustainable Horizon fonds, waarin ESG-beleggingen worden gecombineerd met impact-beleggingen.
Met ‘we’ doelt Drui op Europese fondsbeheerders, die niet-financiële gegevens van bedrijven nodig hebben om te kunnen besluiten of een belegging duurzaam is. ‘Gegevens bepalen een beleggingsproces’, aldus de fondsbeheerder in een gesprek met Investment Officer Luxemburg.
Een oorzaak van het gebrek is de versplinterde invoering van Europese duurzaamheidsregels. Zo verplicht de SFDR, met Europese regels voor duurzame financiering, fondsbeheerders al om verslag uit te brengen over hun duurzame en op taxonomie afgestemde beleggingen, terwijl van bedrijven in wier aandelen ze beleggen nog niet wordt verwacht dat ze de nodige gegevens delen.
Tijdslijnen
Al langer laat de markt zich kritisch uit over de afstemming van de tijdslijnen van de Europese duurzaamheidsregelgeving. ‘Rapportagetermijnen zijn gewoon niet perfect op elkaar afgestemd’, zegt Drui.
Randy Pattiselanno van Dufas zei vorige maand in een gesprek met Investment Officer dat een goede implementatie van komende duurzaamheidsregelgeving voor fondshuizen, vermogensbeheerders en andere distributeurs onmogelijk in één keer goed en volledig kan.
Drui: ‘Het is duidelijk dat je nu geen uitspraken wilt doen over hoe je het gaat aanpakken, om dat vervolgens in de toekomst te moeten veranderen zodra gegevens beschikbaar komen.’
Multinationals
Doordat haar fonds zich richt op ESG-beleggingen en impactbeleggingen staat het onderwerp hoog op de agenda. In Drui’s ervaring zijn multinationals er over het algemeen aan gewend om niet-financiële gegevens over de impact van hun waardeketen te rapporteren, ook al schrijft de regelgeving hen dat nog niet voor. De komende jaren zullen steeds meer bedrijven hiertoe gedwongen worden naarmate nieuwe regels voor niet-financiële verslaglegging worden ingevoerd, ook vanwege de CSRD, de aanstaande EU-richtlijn voor rapportage over duurzaamheid van bedrijven.
‘Het heeft even geduurd voordat ondernemingen eraan gewend waren dat fondsbeheerders om niet-financiële informatie vroegen’, zegt Drui. ‘In het begin hadden ze zoiets van ‘we worden gebombardeerd met al deze vragen en we weten niet zeker waar ze vandaan komen’. Maar nu hebben ze het begrepen, oké: er is dus een enorme groep beleggers die aan deze extra regelgevingsvereisten moeten voldoen.’
Gegevens-leveranceriers
Toch speelt een gebrek aan een allesomvattend vereiste voor bedrijven, zoals de CSRD, haar soms parten. Betrouwbare gegevens zijn soms moeilijk te vinden, wat beleggingsbeslissingen bemoeilijkt. Drui wijst erop dat gegevens-leveranciers zoals MSCI en Bloomberg die leemte proberen op te vullen. Wel passen ze daarbij hun eigen analyse toe op niet-financiële data. Ook hebben ze volgens haar de neiging om een bias op hun informatie te introduceren.
‘Ze nemen ruwe gegevens van de bedrijven en creëren scores, gebaseerd op hun specifieke ratingmethodologie, net zoals die zich al lange tijd heeft ontwikkeld in de obligatiemarkten. Het is belangrijk om te begrijpen dat ze ofwel een risicogebaseerde aanpak kunnen hebben, waarbij ze dus erg gericht zijn op risicoblootstelling en hoe bedrijven de ESG-risico’s beheren. Of ze kunnen meer gericht zijn op prestaties/waarde, waarbij het meer gaat om ESG-prestaties en positieve bijdragen.’
‘Een risicogebaseerde benadering kan leiden tot gunstige beoordelingen van large cap bedrijven die intuïtief misschien niet als duurzaam worden gezien’, stelt Drui. ‘Dat verklaart hun opname in veel duurzame fondsen. Precies dat is het resultaat van de manier waarop de gegevens worden verzameld en vervolgens gebruikt.’
Doordat goede, universeel geaccepteerde data over de impact of positie bijdrage van bedrijven ontbreken, spint iedereen een verhaal rond impact-prestaties, merkt Drui op. ‘Uiteraard niet met het doel om te greenwashen, maar om het gat in de gegevens op te vullen en de investeringsboodschap over te brengen. Dit onderstreept eens te meer het belang van transparante rapportage, waar ook de regelgeving naar streeft.’
Dit artikel is eerder verschenen op Investmentofficer.lu