De Amerikaanse staatsschuld stijgt in snel tempo en de economie is zo goed als stilgevallen. Maar de rendementen op Amerikaans schuldpapier waren nog nooit zo laag. Toch zijn er geen volwaardige alternatieven voor Treasuries als ‘safe haven’-belegging, vindt Quentin Fitzsimmons.
En dat is voor een groot deel te danken aan de brilliant fire fighting ability van de Fed, aldus de beheerder van het T Rowe Price Global Aggregate Bond Fund. De Fed kreeg na twee snel opeenvolgende renteverlagingen begin maart het verwijt te zwichten voor druk uit het Witte Huis en markten juist in paniek te brengen in plaats van ze te kalmeren. Die kritiek is de laatste weken echter verstomd.
‘Beleggers begrepen de snelle verlaging van de rente en het herstarten van QE eerst niet goed, maar achteraf bleek dat de Fed drie of vier stappen voorliep op de markt in het inschatten van de ernst van deze crisis’, analyseert Fitzsimmons.
Door de rente zo snel te verlagen sorteerde de Fed volgens hem in feite voor op de run op cash die later in maart zou plaatsvinden en yields tijdelijk weer omhoog drukte. ‘Achteraf is het aan het beleid van de Fed te danken dat de Amerikaanse rentes steeds vrij stabiel zijn gebleven’, constateert de Brit.
‘Fed houdt rente laag’
Treasuries hebben dankzij het kordate optreden van de feit tijdens de coronacrisis hun status van veilige haven dus meer dan waargemaakt. Maar blijft dit ook zo? Het effectieve rendement op Amerikaanse staatsobligaties met een looptijd van 10 jaar is dankzij de renteverlagingen van de Fed inmiddels gedaald naar zo’n 0,6 procent, maar ondertussen stijgt het toch al forse Amerikaanse begrotingstekort terwijl de economie mogelijk in de diepste recessie ooit belandt. Het Congressional Budget Office voorspelde vorige maand dat de Amerikaanse staatsschuldquote al aan het eind van dit jaar boven de 100 procent uitkomt.
‘Het is begrijpelijk als beleggers zich zorgen maken over de enorme stijging van de staatsschuld als gevolg van de coronacrisis. En het enorm snelle oplopen van de werkloosheid laat zien dat de VS moeilijk in staat is op deze crisis te reageren door het ontbreken van een sociaal zekerheidsstelsel’, geeft Fitzimmons toe. ‘Maar aan de andere kant zie je dat natuurlijk in andere landen ook. Overal rijzen de begrotingstekorten de pan uit.’
En dan is er natuurlijk altijd nog de Fed. ‘Die is vastbesloten de rendementen op staatsobligaties in deze crisis op het huidige lage niveau te houden. En dat kan, omdat de Fed in principe oneindig Amerikaanse staatsobligaties kan opkopen.’ Bovendien kunnen de rendementen best nog verder omlaag, denkt Fitzsimmons. ‘Ik denk niet dat de Fed de beleidsrente nog veel gaat verlagen na de negatieve ervaringen daarmee in Japan en Europa, met name voor de bankensector’, stelt hij.
‘Maar als de inflatieverwachtingen verder omlaag gaan, wat niet ondenkbaar is door de schokken die nu ook de vraagkant van de economie treffen, dan kunnen we rond looptijden van vijf tot zes jaar te maken krijgen met negatieve yields.’ Op de lange termijn verwacht de fondsbeheerder eerder een stijging van de inflatie, als gevolg van de deglobalisering. ‘Dat is een trend die al een tijdje gaande was, maar mogelijk versterkt wordt door deze crisis.’
Reservemunt
De VS heeft een groot tekort op de lopende rekening en is voor een groot deel afhankelijk van buitenlandse financiering van de staatsschuld. Eind 2018 was volgens een rapport van het Amerikaanse Congres 39 procent van de Amerikaanse federale schuld in handen van buitenlandse beleggers, met China en Japan als grootste schuldeisers. Beide landen bezaten eind 2018 elk ongeveer 1000 miljard procent aan Amerikaanse staatsobligaties. Mochten die buitenlandse beleggers plotseling besluiten geen Amerikaanse staatsobligaties meer te willen kopen, dan heeft het land dus wel degelijk een gigantisch probleem.
Maar gelukkig voor de VS zal het daar voorlopig nog niet zo snel van komen, denkt Fitzsimmons. ‘De dollar is nog steeds veruit de belangrijkste valuta in de internationale handel. Ook wordt heel veel schuld in met name opkomende markten in dollars uitgegeven. Dat maakt dat de vraag naar dollars, en dus naar Amerikaanse staatsobligaties als belangrijkste dollarinstrument, groot blijft. Ook daarom kan de VS zich grote begrotingstekorten veroorloven en toch een lagere rent betalen dan je anderszins zou verwachten.’