Er is nood aan schaalvergroting onder de Europese asset managers om concurrentieel te blijven tegenover de Amerikaanse giganten, vindt marktenstrateeg Vincent Juvyns van JP Morgan Asset Management. Fragmentatie speelt Europa ook parten in andere domeinen van de kapitaalmarkten.
Het is een van de oproepen uit het veelbesproken Europese concurrentierapport van Mario Draghi. Volgens de voormalige Italiaanse premier moet de EU dringend weer werk maken van de kapitaalmarktunie (Capital Markets Union of CMU). Dat zijn de plannen die al een jaar of tien meegaan om de gefragmenteerde kapitaalmarkten in de EU samen te brengen, waardoor bedrijven sneller en goedkoper aan financiering kunnen geraken via de markten.
Een CMU betekent onder meer dat de EU-lidstaten hun belastingen op beleggingen zouden synchroniseren en toezichthouder Esma (European Securities and Markets Authority) uitgroeit tot een eengemaakte beurswaakhond.
De dromen van Draghi
Maar net als voor een ander financieel voorstel van Draghi – de uitgifte van gezamenlijk schuldpapier of eurobonds – lijkt het enthousiasme voor een uitdieping van de CMU beperkt. In meerdere EU-lidstaten gaat de politieke slinger momenteel richting meer nationalisme, en dus minder Europa.
‘Persoonlijk vind ik de richting die Draghi, die nog behoort tot de generatie dromers over Europa, voorstelt, the way to go. Maar de politieke wil is er wellicht niet’, analyseert Vincent Juvyns, marktstrateeg van JP Morgan Asset Management, tijdens een persbabbel in Brussel. Gaan we in de komende vijf jaar naar een kapitaalmarktunie? Het is onwaarschijnlijk dat dit gebeurt.’
Het contrast met de sterk ontwikkelde Amerikaanse kapitaalmarkten blijft daardoor groot. Daar kunnen bedrijven veel makkelijker aan vers geld geraken via de uitgifte van bedrijfsobligaties, waardoor ze minder afhankelijk zijn van bankleningen, stipt Juvyns aan. Bovendien vloeit daar meer cash naar de beurzen, omdat een beleggingscultuur veel meer is ingeburgerd.
Sommige Europese topbedrijven op de beurs denken zelfs dat ze een hogere waardering zouden hebben mochten ze in de VS genoteerd zijn. ‘Er ontstaat een discount door het ontbreken van een CMU. Dat de Franse energiegroep TotalEnergies eerder dit jaar aangaf te overwegen om naar Wall Street te verhuizen, is toch een teken aan de wand’, waarschuwt de Belgische beursstrateeg.
Het rampscenario is dat alle Europese groeiparels naar de VS zouden verhuizen, zo suggereert het rapport-Draghi, waardoor er nooit een Europese techreus van de categorie Apple of Microsoft kan ontstaan. ‘Zonder snelgroeiende projecten om in te investeren en kapitaalmarkten om ze te financieren, verliezen Europeanen opportuniteiten om vermogender te worden’, schrijft de ex-ECB-voorzitter.
‘We hebben meer Europese kampioenbedrijven nodig’, zegt Juvyns daarover. En opmerkelijk: dat geldt volgens hem ook voor zijn eigen sector.
Trillion dollar club
Schaalvergroting onder Europese asset managers is nodig om competitief te blijven met de Amerikaanse reuzen, is zijn stelling.
Pro memorie: het Amerikaanse BlackRock, ‘s werelds grootste asset manager, heeft ruim 10.000 miljard dollar vermogen onder beheer, Vanguard 9.000 miljard dollar en JP Morgan 2.900 miljard dollar. De grootste Europese speler, het Franse Amundi, hinkt met 2.116 miljard dollar, ver achterop.
De opmerkelijke Franse zomerdeal tussen BNP Paribas en Axa is in dat licht te zien, zegt Juvyns. Axa wil zijn vermogensbeheerder Axa Investment Managers verkopen aan BNP Paribas, dat Axa IM dan kan samenbrengen met zijn divisie BNP Paribas Asset Management. ‘De alliantie leidt tot de geboorte van een toonaangevende Europese vermogensbeheerder en een speler op wereldschaal’, klonk het toen.
Axa IM is goed voor 844 miljard euro aan beheerd vermogen, tegenover 576 miljard euro voor BNP Paribas AM. Dat lijken enorme bedragen, maar elk apart raken ze niet in de wereldwijde toptien. Samen zouden ze evenwel de grens van 1.000 miljard euro (en ook van 1.000 miljard dollar) ruim overschrijden.
‘Europa heeft meer deals nodig zoals dit’, zegt Juvyns. ‘Je moet toetreden tot de trillion dollar club (meer dan 1.000 miljard dollar onder beheer, red.) om te kunnen concurreren.’