Terwijl Canadese en Australische pensioenfondsen hun beleggingen in infrastructuur de komende jaren opvoeren, zijn hun Europese tegenhangers zich slechts in beperkte mate bewust van de voordelen van deze activaklasse, waardoor zij mogelijk extra rendementen mislopen die zij voor hun cliënten zouden kunnen realiseren.
Dat bleek tijdens een studie van de World Pension Council, die onlangs werd gepresenteerd in Parijs. Investment Officer Luxembourg woonde de aansluitende discussie over infrastructuur bij.
Pensioenfondsen zoals het Canadese Ontario Municipal Employees Retirement System, het Caisse des Dépôts de Quebec en het Australian Super Fund hebben allemaal tussen 10 en 20 procent van hun activa belegd in infrastructuur. Deze fondsen hebben allen een grootte van enkele honderden miljarden dollars.
Ter vergelijking: Europese fondsen zoals het Deense PFA van 110 miljard euro, waarvan de beleggingstactiek wordt beschouwd als een model voor de belangrijkste pensioenfondsen in Europa en de VS, hebben (veel) minder dan 5 procent van hun activa in infrastructuur belegd. Hetzelfde geldt voor het Nederlandse ABP-fonds van 400 miljard euro, dat belegt voor overheidspensioenen.
Europa: ‘te illiquide’
In de studie van de World Pension Council worden Australië en Canada beschreven als ‘voorbeelden van mondiaal leiderschap op het gebied van beleggingen in infrastructuur’. In andere landen, aldus de studie, worden sommige van deze sectoren en industrieën nog steeds beschouwd als ‘te illiquide’ of ‘te riskant’ voor pensioenbeleggers, ingegeven door ‘kritiek die soms door conservatieve wetgevers en financiële regelgevers wordt geuit op infrastructuur- en tech-activa in het algemeen’.
‘Canadezen en Australiërs waren de eersten op deze nieuwe markten’, zei Brice Lainé, senior investment director bij de investeringsdivisie van de Franse overheidsinstelling Caisse des Depots op de conferentie. ‘Het zijn zeer trendy mensen. Europeanen volgen trends. En je zult merken dat deze trend zich versnelt.’
Nic Sherry, voorzitter van het Australische TWUSuper-fonds van 6,5 miljard dollar, legde uit dat de pensioenfonds-sector down under de afgelopen decennia zo gegroeid is dat deze voor beleggingen nu elders in de wereld moet gaan kijken, en naar andere soorten activa. ‘De regering heeft geen dingen meer om te verkopen. Wij zijn ons gaan richten op nieuwe activa, greenfield sites’, zei hij, verwijzend naar verschillende Britse luchthavens die zijn fonds nu bezit, waaronder Manchester en Stansted.
De sterke ontwikkeling van Australische vermogensbeheerders zoals Macquarie is ook te danken aan investeringen in onroerend goed, vaak als gevolg van privatiseringen. In de afgelopen vijftig jaar is Macquarie uitgegroeid van een eenmanskantoor in Sydney tot een vermogensbeheerder met een omvang van 737 miljard dollar. In diezelfde periode groeiden ook de Australische pensioenfondsen.
Geluk of vindingrijkheid?
‘Sommigen zeggen dat Australië geluk had. Een samenloop van factoren. Anderen noemen het de buitengewone vindingrijkheid en vooruitziende blik van de Australiërs’, aldus Sherry van het Super-fonds, die ook verwijst naar de snelle groei van de pensioensector down under, die nu 160 procent van het BBP bedraagt. ‘We zitten nu in de fase waarin sommige van onze fondsen zo groot zijn - megafondsen noemen we ze in Australië, met honderden miljarden dollars - dat ze expertise in huis halen om deze deals zelf aan te gaan. De kwestie van expertise en kennis is echt van cruciaal belang.’
De Australische fondsen bouwen nu nieuwe activa in specifieke markten, zoals zonne- en windenergie en telecommunicatie. ‘Ze kopen niet alleen interessante activa, maar richten ook bedrijven op en verstrekken in veel gevallen startkapitaal aan deskundigen’, aldus Sherry.
Steven Marshall, managing partner bij het in Montreal gevestigde private kapitaalfonds Cordiant, legde uit dat de infrastructuurinvesteringen die zij aanbieden in de digitale ruimte een solide cashflow bieden. ‘De aantrekkingskracht van deze activaklasse ligt vooral in het feit dat ze blue chip-klanten hebben, overheden, mobiele operators. Die klanten willen langetermijncontracten, uiteraard geformatteerde contracten, met escalatie-clausules. Dat zorgt voor een zeer duurzaam groeiende cashflowstroom over een lange periode met tegenpartijen met een laag risico, wat het zeer interessant en aantrekkelijk maakt’, zei hij.
Loodgieterswerk van het internet
Marshall’s fonds, genoteerd als een Real Estate Investment Trust in Londen, investeert in mobiele telecommunicatietorens, glasvezelnetwerken en datacenters. ‘Als je een simplistische uitdrukking wilt gebruiken, beschouwen we dit als het loodgieterswerk van het internet, de feitelijke fysieke activa die eigenlijk nodig zijn om ons echt toegang te geven tot het internet.’
In 2020 verloren asset owner flink op hun kredietfondsen, aandelenfondsen en op vastgoed, volgens de World Pension Council, terwijl infrastructuur juist met 8,6 procent groeide. In 2021 bleef het rendement volgens de raad verbeteren tot 10,7 procent. Marshall: ‘Uit de praktijk blijkt de veerkracht van deze specifieke activaklasse.’
Met zijn achtergrond in telecomvastgoed bedient hij nu Cordiant, een fonds dat in 2016 werd gekocht van het lerarenpensioenfonds van Ontario. Sindsdien zijn de partners van Cordiant blijven investeren in meerdere aspecten van infrastructuur, met name digitaal, maar ook wat landbouw. Het fonds helpt bijvoorbeeld Braziliaanse boeren om een infrastructuur voor hernieuwbare energie te omarmen.
Extra kapitaalinvesteringen voorzien
Vooruitkijkend benadrukte Marshall de ambities van Ontario Municipal ERS om de totale investeringen in infrastructuur tegen 2027 te verdubbelen tot 25 procent van het totaal geïnvesteerd vermogen. ‘Als je naar de omvang van dat fonds kijkt, is het duidelijk enorm. Ze willen hun portefeuille verdubbelen van 32 miljard Canadese dollar naar 65 miljard in 2027.’
Marshall zei dat Cordiant zelf verwacht jaarlijks zo’n 600 miljoen dollar extra te investeren tot 2035. ‘Het is een mega, mega hoeveelheid extra kapitaalinvestering die het voorziet te investeren in deze activaklasse.”
De experts wezen nog op de hogere kosten van de beleggingscategorie, mede door het werk dat het met zich meebrengt, bijvoorbeeld rondom de ‘cascade van contracten met alle activiteiten die binnen één activiteit vallen’. ‘De kosten zijn hoger’, zei Sherry van TWUSuper. ‘Daar is geen twijfel over mogelijk. Maar nogmaals, ons bewijs toont aan dat het rendement na deze vergoeding behoorlijk cool is.’
Afbeelding: ESG and Private Market Assets: Pension and Insurance Investors Shifting the Trillions (2022 - 2026), door de World Pensions Council.